Wanneer chocolade te maken krijgt met die temperatuurschommelingen, zal de cacaoboter in de chocolade smelten en terug naar de oppervlakte komen, zonder dat er iets aan de smaak verandert. Dit is het witte laagje rond de chocolade. Niet meer en ook niet minder. Wit uitgeslagen chocolade kan je dus zeker nog opeten.
De witte waas op de chocolade is gelukkig geen schimmel, en is gewoon veilig om te eten. Die witte uitslag heet bloom en komt vanuit de chocolade zelf. Het wordt veroorzaakt door het smelten van de cacaoboter in de chocola. Dit gebeurt, zoals je misschien al verwacht, wanneer chocolade te warm wordt.
Het lijkt wel schimmel!
Het ontstaat wanneer chocolade te warm wordt en de aanwezige cacaoboter smelt. Als op een later moment de chocolade weer afkoelt en stolt, kristalliseert de cacaoboter. De vetkristallen zorgen voor die witte waas die je ziet op het oppervlak van de chocolade.
Hoewel de smaak, kleur, geur en kwaliteit van het product na verloop van tijd kunnen verminderen, is het over het algemeen nog steeds veilig om te consumeren zonder risico voor de gezondheid. Chocolade behoeft geen koeling en zal na de houdbaarheidsdatum alleen een lichte achteruitgang in kwaliteit vertonen.
De witte waas kan ontstaan zijn door kristallen die aan de oppervlakte ontstaan zijn door het smelten en weer stollen van cacaoboter. Ook de suiker in chocola kan deze witte waas veroorzaken. De smaak zal ook iets minder zijn. Als je de chocolade gaat smelten zal de witte waas ook weer verdwijnen.
Kun je chocolade eten die gebloeid is? Chocoladebloei ziet er misschien niet smakelijk uit, maar het is volkomen veilig om te eten . Dat betekent echter niet dat je het wilt eten, aangezien zowel de smaak als de textuur aangetast kunnen worden. "Bloom ontneemt de chocolade meestal een aantal van zijn meest aangename eigenschappen," zegt Laiskonis.
Wordt chocolade te warm, dan smelt de cacaoboter in je reep. Wanneer de chocolade vervolgens afkoelt, stolt en kristalliseert de boter weer. Het resultaat: witte boterkristallen. De eerste boosdoener van de waas op je geliefde snack.
Hoewel je over een wel héél stevige ruggengraat moet beschikken wil je chocolade over de datum laten gaan, is het prima te eten als je toch ver na de houdbaarheidsdatum een reep achterin je kast vindt. Na verloop van tijd komt er wel een wittig 'laagje' op en kan de smaak iets teruglopen, maar ziek word je er niet van.
Chocola blijft het best tussen de 12 en 25 graden, liefst rond de 18 graden. Wanneer chocola warmer wordt dan 25 graden, begint de cacaoboter uit te treden. Bij het afkoelen kristalliseert deze cacaoboter en vormt het een laagje van vetkristallen. Juist, dit veroorzaakt die witte waas.
Bewaar je chocolade niet in de koelkast
Kou en vocht trekken namelijk in de chocola, ook wanneer de chocolade nog in de verpakking zit, en dat tast de structuur en smaak van het product aan. Bewaar chocolade dus niet in de koelkast, maar ook niet op een andere koude of vochtige plek.
Deze witte film betekent niet dat de chocolade beschimmeld is of bedorven is . Het is eigenlijk gewoon een wetenschappelijk proces genaamd "chocoladebloei". Er zijn twee soorten van deze bloei: suikerbloei en vetbloei.
Beschimmelde chocolade heeft witte pluisjes die boven het oppervlak groeien en zal pluizig aanvoelen bij aanraking. Gebloeide chocolade heeft een krijtachtige laag of grijs/witte strepen op het oppervlak en zal glad aanvoelen bij aanraking.
Oude chocola
Pure chocola gaat het minst snel achteruit, witte het snelst, melk er tussenin: hoe meer cacao en hoe minder vet, hoe houdbaarder. Ranzigheid is er zelden. Oud wordende chocola krijgt eerder een brokkelige structuur of een minder lekkere geur en smaak. Bovenal gaat die er minder lekker uitzien.
Geen zorgen, er groeit geen schimmel op de chocola. Dat witte laagje komt vanuit de chocola zelf. Hoe? Door de twee lekkerste ingrediënten: vet en suiker.
Het witte laagje dat zich op het oppervlak van chocolade vormt, wordt bloom genoemd. En het goede nieuws is dat het volkomen veilig is om te eten.
Witte chocolade wordt niet gemaakt van cacaopoeder, maar van cacaovet gemengd met melkpoeder en suiker. Het is juist de cacaopoeder die de gezonde antioxidanten (polyfenolen) bevat. Witte chocolade bevat dus geen stoffen die gezondheidsvoordelen opleveren, daarnaast bevat het ook nog eens veel suiker.
Als de chocolade te koud is geweest, is door condensvorming een klein beetje suiker opgelost en weer gestold. Beide processen leiden tot kristallisatie, met als resultaat een witte uitslag op de chocolade. Wit uitgeslagen chocolade is zeker nog eetbaar, maar de structuur is korrelig geworden en de smaak is verminderd.
Bij het oplopen van de temperatuur smelt de cacaoboter in de chocolade. Koelt de chocolade vervolgens weer af, dan stolt en kristalliseert deze cacaoboter weer met witte boterkristallen als gevolg. Een tweede reden van de witte waas op chocolade is vochtigheid.
Witte chocolade bevat zo goed als geen theobromine en is dan ook niet gevaarlijk. Theobromine is een alkaloïde behorend tot de methylxanthinefamilie, waartoe ook theofylline en cafeïne behoren. Het is verantwoordelijk voor de bittere smaak in cacao en chocolade.
De grijze strepen die soms op chocolade verschijnen, worden veroorzaakt door twee verschillende factoren: vetbloem en suikerbloem . Vetbloem ontstaat wanneer cacaoboter, een polymorf vet (wat betekent dat het verschillende vormen kan aannemen), kristalliseert.
Chocola is namelijk een voedingsmiddel dat niet snel bederft. Het is daarom vaak langer houdbaar dan deze datum. Het kan wel zo zijn dat de smaak, kleur, geur of kwaliteit van het product achteruitgaat, maar je kunt het zonder gevaar voor je gezondheid eten.
Kinder Bueno White is een verfijnd, heerlijk tussendoortje volgens dezelfde formule als de originele Kinder Bueno, maar dan volledig gehuld in een laagje witte chocolade met een crunchy cacao meringue. Het wordt aangeboden in enkelvoudige porties: elke reep is apart verpakt.
Het is vetbloei, specifiek oliën die migreren van de noten door de chocolade. Het komt veel voor in chocolade met noten erin, en je zult het vaker zien naarmate de chocolade ouder wordt. Het is echter volkomen veilig .
Pure chocolade, met zijn hogere cacaogehalte, kan tot wel drie jaar na de houdbaarheidsdatum nog goed blijven . Vanwege het hoge melkgehalte zijn melk- en witte chocolade misschien niet zo lang houdbaar als pure chocolade, maar hun houdbaarheid is nog steeds niet te versmaden — je kunt verwachten dat je er nog zo'n 8 maanden mee vooruit kunt.
We hebben goed nieuws voor je: het is absoluut nog steeds eetbaar en je hoeft die prima chocoladereep niet weg te gooien. Witte vlekjes en vlekken op je chocoladereep zijn tekenen van een "vetbloei" of een "suikerbloei" en dat is volkomen natuurlijk.