Botanisch gezien is de aardbei een schijnvrucht. Een echte vrucht groeit uitsluitend uit een vruchtbeginsel; het onderste gedeelte van de stamper van een bloem. Het rode gedeelte dat we eten, groeit echter vanuit de bloembodem. De echte vruchten zijn de pitjes die je aan de buitenkant ziet zitten.
Het is goed voor de maag en darmen, de blaadjes bevatten vitaminen én het zou helpen tegen artritis, omdat het de gewrichten verlicht, zo meldt AGF Sierre, de groothandel van aardappelen, groente en fruit. Al moet je dan waarschijnlijk wel héél veel kroontjes eten. Maak je een aardbeien sapje of smoothie?
Hoewel je witte aardbeien onbewust met zuur en bitter associeert, zijn ze dat allesbehalve. Gemiddeld genomen smaken ze zelfs zoeter in vergelijking met de rode variant.
Zaad of uitloper? De puntjes op de aardbei zijn dus de échte vruchten. In elk van die stipjes zit een zaadje dat, als je het in de grond zou stoppen, opnieuw zou uitgroeien tot een aardbeiplant. Maar alsof het nog niet zielig genoeg is voor deze 'stipperige' vruchten, wordt dat zaad eigenlijk maar zelden gebruikt.
Bij de aardbei zitten ze aan de buitenkant, kleine gele pitjes. Dat zijn de zaadjes en die kan je er natuurlijk niet allemaal af zitten peuteren. Dus je doet hem zo, kuiltje maken, aardbei zachtjes in de grond, toedekken en dan kan je een aardbeienplant krijgen.
Nou, het lijkt erop dat aardbeien vol verrassingen zitten, of liever gezegd, ermee bedekt zijn, want die zaadachtige witte stippen zijn eigenlijk geen zaden. De ontpitte accessoires van de aardbeien worden dopvruchten genoemd , en ze zijn in feite de vrucht van de plant, met elk één zaadje erin.
Die kleine dingen aan de buitenkant van elke aardbei zijn zaden die in een harde buitenlaag zitten (Fig. 2). Technisch gezien zijn het "dopjes", maar "zaden" zijn voor nu voldoende. Als je zaden van een aardbei plant, zullen sommige ervan ontkiemen, maar heel langzaam.
Een aardbei is eigenlijk een meervoudige vrucht die bestaat uit vele kleine individuele vruchten die in een vlezige houder zijn ingebed . De bruinachtige of witachtige vlekjes, die gewoonlijk als zaden worden beschouwd, zijn de echte vruchten, genaamd dopvruchten, en elk van hen omringt een klein zaadje.
De kleine bruine structuren die op het oppervlak van de aardbei aanwezig zijn, zijn honderden vruchtjes, die elk een enkel zaadje omsluiten . Elk van deze zaadjes ontwikkelt zich vanuit een enkel vruchtbeginsel, en de wand van dat vruchtbeginsel ontwikkelt zich tot de verharde en dunne bedekking, wat het vruchtje is.
Is de aardbei een bes? Zoals de naam van de vrucht al doet vermoeden, is de aardbei eigenlijk geen bes. Vanuit botanisch oogpunt is de aardbei een samengestelde vrucht. De eigenlijke vruchten die de plant produceert, zijn de kleine gele korrels (de zaden in het rode vruchtvlees).
Witte aardbeien hebben een zachte, waterige consistentie en een zoete, fruitige en pittige smaak die geschikt is voor verse bereidingen. De vruchten worden traditioneel direct uit de hand gegeten en worden gesmaakt vanwege hun aparte smaak en sappige textuur.
Eigenlijk is de hele aardbei – vruchtvlees, bladeren en steel – eetbaar.
Aardbeien zijn kampioen in voedingsstoffen
Vooral het gehalte aan vitamine C en foliumzuur is hoog. Met 7 aardbeien krijg je al net zoveel vitamine C binnen als met 1 sinaasappel. En een portie aardbeien van 100 gram levert je al een derde van wat je op een dag aan foliumzuur nodig hebt.
“In een portie van 250 gram aardbeien zit ongeveer evenveel suiker als in een appel. We raden altijd aan om twee stukken fruit per dag te eten. Die portie aardbeien per dag gecombineerd met een ander stuk fruit is dus prima.” Voor mensen met prikkelbare darmen kan het dagelijks eten van aardbeien wel heel goed zijn.
Tandvriendelijk fruit
Over het algemeen hebben we een drietal fruitsoorten die bijdragen aan een schonere mond en een gezond gebit: appels, kiwi's en aardbeien. Appels bevatten zuur dat schadelijke bacteriën doodt en je mond reinigt van zaken als tandplak en andere voedselresten. Het is wel belangrijk ook opeet.
Aardbeien zijn rijk aan mineralen zoals kalium (190 mg), calcium (25 mg) en fosfor (26 mg). Dat kan helpen bij een hoge bloeddruk, en het zou zelfs het cholesterolgehalte in het bloed aanzienlijk verlagen, wat het risico op ziekten als diabetes of kanker kan helpen verminderen.
De Korona aardbei is de zoetste aardbeiensoort met uitstekend aardbeien aroma. Zeer geschikt ras voor de volle grond en geeft mooie grote en donkerrode smakelijke vruchten. Korona is goed bestand tegen ziekten. Dit ras adviseren wij voor de moestuin.
Dat komt omdat wat eruitziet als de "zaden" van een aardbei, in werkelijkheid de vrucht is , zei hij. Die kleine gele of bruine ovalen aan de buitenkant van aardbeien worden dopvruchten genoemd. En net als de meeste vruchten, heeft elke dopvrucht een zaadje erin. Gemiddeld hebben middelgrote aardbeien 200 dopvruchten.
Bij de aardbei heeft de bloem veel afzonderlijke vruchtbladen die op de bloembasis of het bloemreservoir zijn ingebed. Het vlezige deel van het stukje dat we eten, is uitsluitend gemaakt van het bloemreservoirweefsel, dus het is een vals fruit.
Het witte gedeelte, of de "schil ", bevat vezels, vitamine C, foliumzuur en andere essentiële vitaminen en mineralen. De schil is echter niet zo zoet als het rode gedeelte en kan een licht bittere smaak hebben. Om de voordelen van beide delen te plukken, kunt u overwegen om de hele aardbei te eten, inclusief de schil.
Het groene bladachtige deel bovenop een aardbei wordt de " kelk " genoemd.
Het rode, vlezige deel van de aardbeienplant dat algemeen bekendstaat als 'vrucht', is in feite vruchtweefsel . De pitten of 'zaden' die aan de buitenkant van dit weefsel zitten, zijn de echte vruchten.
Aardbeien worden wereldwijd geconsumeerd en hun zaden worden met de hele vrucht gegeten. Grzelak-Błaszczyk et al. toonden aan dat ontvette aardbeienzaden rijk zijn aan eiwitten, voedingsvezels, polyfenolen, vitaminen en mineralen, maar een laag natriumgehalte hebben .
Pureer de aardbeien en zeef de zaadjes eruit.
Een van de meest voorkomende manieren om aardbeienpitten te verwijderen is om de bessen te blenden en vervolgens de pitten uit het vruchtvlees te halen . Hiervoor heb je vijf of meer volwassen, rijpe en gezonde aardbeien nodig.
Die bessen werden geplukt voordat ze helemaal rijp waren, verpakt in een koud pakhuis en naar alle uithoeken van het land verzonden . Daarom krijg je die rode-aan-de-buitenkant, witte-aan-de-binnenkant bessen zonder die robuuste aardbeienesters die je van het plantgerijpte fruit zou krijgen.