Veel groente- en fruitsoorten kunt u dus eten mét schil, maar er zijn ook een aantal producten die u echt zonder moet eten. Dit omdat de schilletjes giftige stoffen bevatten of gewoonweg absoluut niet te eten zijn. Zo is de schil van een ananas, avocado of passievrucht echt niet geschikt voor consumptie.
De schillen van bijvoorbeeld gewone gele aardappels, komkommers en aubergines zijn prima en veilig om te eten, schrijft hij. En ja, zelfs de kiwi zou met schil gegeten kunnen worden. Tip: kies dan eerst eens voor een goudgele kiwi; deze hebben amper haartjes, wel zo fijn!
Van het meeste fruit kun je de schil eten. Er zitten vezels en voedingsstoffen in of vlak onder de schil. Het is dus gezond.
Ja, zeker wel! Je kunt alle soorten kiwi's helemaal eten, zelfs die met 'haar', maar je moet ze wel eerst wassen. Het eten van de schil van kiwi's kan zelfs veel voordelen hebben.
Je eet verse rijpe vijgen gewoon met schil en al. Maar je kunt ze ook schillen. Omdat ze zo zoet smaken is de combinatie van vijg met iets hartigs erg lekker: omwikkeld met rauwe ham bijvoorbeeld, of met wat geitenkaas of blauwe kaas in een salade.
Veel groente- en fruitsoorten kunt u dus eten mét schil, maar er zijn ook een aantal producten die u echt zonder moet eten. Dit omdat de schilletjes giftige stoffen bevatten of gewoonweg absoluut niet te eten zijn. Zo is de schil van een ananas, avocado of passievrucht echt niet geschikt voor consumptie.
Denk bijvoorbeeld aan het frituren van de schil, in Azië wordt de schil van een banaan al jaren op deze manier gegeten. U kunt de bananenschil ook in een smoothie verwerken, of u kunt de schil marineren en vervolgens bakken. Door te marineren verdwijnt de bittere smaak die de schil van nature heeft namelijk een beetje.
Veel van de gezondste stoffen van de komkommer bevinden zich in of pal onder de schil! Het is dus het beste om komkommer met schil en al te eten. Wel eerst goed wassen voordat je hem gebruikt! Komkommers blijven maximaal een week goed als je ze op een koele plek bewaart, liefst buiten de koelkast.
Gelukkig hoeft dat voortaan niet meer, want we weten nu dat je de schil van mango's gewoon op kunt eten. Probeer de volgende keer een mango dus maar eens als een appel te eten (maar misschien niet in één keer). Ook de schil van deze vrucht bevat veel vitamine C en vezels, en ook nog vitamine A!
Van sinaasappels wordt de schil in kleine hoeveelheden gegeten, als garnering of geraspt in gerechten.
Sterker nog: mandarijnenschillen zijn hartstikke gezond en worden in Azië al eeuwen gebruikt als medicijn. De schil bevat namelijk veel vezels en antioxidanten. Hierdoor kan het eten van de schil helpen om het immuunsysteem te versterken, de spijsvertering te verbeteren en ontstekingen te verminderen.
Hoewel 1 middelgrote appel slechts 95 calorieën bevat, bevat het veel polyfenolen (met antioxiderende eigenschappen). Deze antioxidant bevindt zich ook in de schil van de appel. Daarom is de vraag "moet je appelschillen eten?" het antwoord ja .
Je oren zullen misschien gaan flapperen, maar de schil van een banaan kun je eten. Zo ook die van de kiwi, de pompoen en de citroen. Eet deze fruitsoorten gerust tot de schil aan toe en je zult blaken van gezondheid.
De schillen van avocado's en honingdauwmeloenen worden bijvoorbeeld als oneetbaar beschouwd, ongeacht of ze gekookt of rauw worden gegeten. Andere fruit- en groenteschillen, zoals die van ananas, meloen, ui en knolselderij , kunnen een taaie textuur hebben die moeilijk te kauwen en te verteren is.
Het toevoegen van azijn aan uw fruit en groente kan helpen met het extra effectief verwijderen van bacteriën. Het is bekend dat schoonmaken met alleen water zo'n 98% van de bacteriën verwijdert van groenten en fruit, maar het toevoegen van azijn zal geen kwaad doen aan het proces.
Zowel experts als het voedingscentrum raden aan om fruit en groente te wassen voor je het gaat eten. Ook als je het fruit daarna nog gaat schillen. Met stromend water was je in ieder geval stof en vuil af. Maar ook tegen bacteriën zou het wassen van groente en fruit helpen.
Schil van de kiwi
In de schil zitten vezels en vitaminen, maar dit is in vergelijking met de vrucht zelf weinig en daardoor zal het voor je gezondheid niet uitmaken of je een kiwi met of zonder schil eet. In 1 kiwi zit maar liefst 59 mg vitamine C. Dit is bijna 80% van de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid vitamine C.
Een eetbare schil zoals die van appel, peer, nectarine, perzik, pruim en citrusvruchten kan je dus gerust opeten nadat je de vrucht grondig gewassen hebt. Je doet er zelfs goed aan want ze bevat heel veel nuttige voedingsstoffen!
De harde schil van ananas bevat diepe putten, wat maakt dat je deze ruim moet afsnijden. Ook de stevige kern van ananas wordt door de meeste ruim weggesneden, terwijl dit hart van de ananas volgens sommigen juist het gezondste gedeelte is.
De schil van een perzik is eetbaar. Als je de schil liever verwijdert, kun je die er gemakkelijk af trekken met een scherp mesje. Je kunt de vrucht halveren door ze rondom in te snijden en de helften van de pit met de volle hand eraf te draaien.
De natuur doet nog veel langer over het verwerken van een bananenschil. Dat komt omdat er in een bananenschil relatief veel cellulose zit. Cellulose is lastig afbreekbaar voor de micro-organismes in de natuur, waardoor een bananenschil tot wel 2 jaar kan overleven in de natuur.
Snijd de Galia meloen door en verwijder de pitjes. Je kunt de meloen uit de schil eten of het vruchtvlees van de schil af snijden.
Rabarberbladeren zijn zo weelderig en overvloedig en lijken zo sterk op snijbiet dat het tegenstrijdig lijkt om ze weg te gooien. Maar je moet de bladeren weggooien. Rabarberbladeren en de stengels van door vorst beschadigde planten bevatten oxalaat, een zeer giftige verbinding die giftig is voor mens en dier.
Groenten zoals prinsessenbonen, (dop)erwten, peultjes, aubergines en champignons bevatten natuurlijke plantengifstoffen. Omwille van die reden wordt aangeraden om deze groenten niet te vaak rauw te eten.
Alle solanacea-planten, waaronder tomaten, aardappelen en aubergines, bevatten natuurlijke toxines genaamd solanines en chaconine (dit zijn glycoalkaloïden). Hoewel de niveaus over het algemeen laag zijn, worden hogere concentraties aangetroffen in aardappelspruiten en bitter smakende schil en groene delen, evenals in groene tomaten .