Sperziebonen gebroken zijn de alvast gebroken en gewassen peulvruchten. Het zijn langwerpige, dunne bonen met kleine zaadkernen. Sperziebonen gebroken hebben een typische bonensmaak en kunnen op vele manieren bereid worden.
Antwoord. De oude variëteiten van boontjes hebben nogal eens last van vezelige draden op de naad van de peulen, zeker als ze niet al te jong geoogst worden. Om die draden te verwijderen worden de topjes en de steeltjes afgebroken, zodat de draden meekomen.
De sperzieboon is ook bekend onder de namen slabonen of prinsessenbonen. Sperziebonen kun je koken, stoven, smoren en roerbakken. Deze Hollandse kwaliteitsproducten van de volle grond zijn er in de veel voorkomende groene uitvoering en de wat meer zeldzame gele versie.
Knapperige frisgroene sperziebonen, gewassen, gepunt, geblancheerd dus panklaar.
Van zowel de hoge, als de lage rassen zijn er snijbonen, sperziebonen, droogbonen en pronkbonen. In de groep 'sperziebonen' zijn er ook verschillende rassen, zoals boterboontjes, naaldboontjes, Chinese boontjes, gewone sperziebonen en spekbonen. De keuze is reuze!
Verse sperziebonen hebben de beste smaak en textuur wanneer ze jong zijn. Let bij het kopen op peulen die vers en zacht aanvoelen, en die een bevredigend knappend geluid maken wanneer je ze breekt. Daarnaast moeten de bonen een mooie heldergroene kleur hebben, wat duidt op hun versheid.
Groene bonen en sperziebonen zijn hetzelfde, maar de term "sliert" is grotendeels verouderd . Groene bonen hadden vroeger karakteristieke vezelachtige "slierten" die over de lengte van de peul liepen en die boon voor boon verwijderd moesten worden, net als peultjes.
Wat is het voedingsadvies voor sperziebonen? Voor volwassenen geldt het advies om 250 gram groente per dag te eten.
Haricots verts zijn zeer jong geoogste sperziebonen. De boontjes hebben nauwelijks ontwikkeld zaad en zijn herkenbaar aan de rechte, dunne boon. Haricots verts betekent letterlijk “groene bonen” in het Frans, maar haricots verts hebben een complexere smaak en sierlijker uiterlijk dan een normale sperzieboon.
Dit is een bonensoort zonder netten. Het heeft veel voordelen voor tuiniers die niet veel ruimte hebben om hun groenten te verbouwen. Met zijn lange, malse, paarse peulen kan deze groentesoort in grote hoeveelheden groeien op een klein oppervlak.
Heb je ooit die dunne kleine groene bonen op de markt gezien? Het is een Franse variant van groene bonen, ook wel bekend als haricots verts of filetbonen . Haricots verts zijn delicater dan gewone groene bonen en koken sneller.
Omdat het een broertje is van de sperzieboon mag worden aangenomen dat de snijboon ongeveer dezelfde eigenschappen, vitamines en mineralen bevat. Uit onderzoek is gebleken dat de groene boon niet alleen antioxidanten als vitamine C en betacaroteen bevat, maar ook een hoge concentratie van het mineraal mangaan.
Spekbonen zijn bonen die klimmen, die vleziger zijn dan de sperzieboon en die steun nodig hebben. Ze hebben lange peulen en zijn rond in doorsnede. Wanneer een sperzieboon plat is, dan is het geen spekboon maar een snijboon. Spekbonen kun je ook goed gebruiken voor de teelt van droge bonen.
Koks breken het uiteinde van sperziebonen af zodat ze gelijkmatig kunnen koken en malser worden . Tenzij de sperziebonen al mals zijn, hoef je je geen zorgen te maken over het afbreken van het uiteinde, want het uiteinde hoeft alleen maar afgebroken te worden om de bonen aan de binnenkant van de sperziebonen te helpen ontwikkelen.
„Als je de groente kookt met de deksel op de pan kun je niet goed bijhouden wanneer de groente gaar is. Daardoor verbrandt het dus snel. Als je de deksel er af laat, kun je precies zien wanneer de groente goed is en kan deze minder snel verbranden en dus niet verkleuren.”
Groente uit pot moet lang houdbaar zijn en daarom wordt er zout aan toegevoegd. Sperziebonen uit pot leveren 3 zo veel zout dan bijvoorbeeld verse of diepvries sperziebonen!
Kleine verschillen, voornamelijk in kleur en vorm , onderscheiden het ene type van het andere. Al deze sperziebonen zijn min of meer uitwisselbaar in recepten. Grotere bonen zoals Romanos hebben meer tijd nodig om te koken dan dunnere bonen zoals Haricots Verts en hebben een iets meer textuur en bite.
Platte bonen, ook bekend als helda-bonen, romano-bonen (niet te verwarren met de borlottiboon) en "sem fhali" in sommige Indiase deelstaten , zijn een variëteit van de Phaseolus vulgaris, ook bekend als pronkboon (niet te verwarren met Phaseolus coccineus) met eetbare peulen die een karakteristieke brede en platte vorm hebben.
Vroeger werden ze prinsessenboontjes of knipboontjes genoemd, dat laatste naar het geluid dat ze maakten wanneer je ze brak. Die naam is onbruik geraakt, misschien wel omdat veel boontjes tegenwoordig als 'slappe Henkies' in de schappen liggen.
Bonen en koolsoorten
Het is algemeen bekend dat bonen een uitwerking kunnen hebben op de darmen en winderigheid kunnen veroorzaken. Dit komt omdat de boon veel koolhydraten (vezels) die niet worden verteerd in onze darmen.
Door het vocht krijgen ze bruine vlekken dat heel toepasselijk roestvorming wordt genoemd. Het ziet er onaantrekkerlijk uit, maar geen paniek! Het is niet schadelijk. Zodra de bonen het kokend water raken, trekt het bruin weg en worden je bonen weer heldergroen.
Wat is het voedingsadvies voor sperziebonen? Voor volwassenen geldt het advies om 250 gram groente per dag te eten. Niet één groente bevat alle voedingsstoffen uit groente die je nodig hebt. Varieer daarom volop met groente.
Snijbonen en sperziebonen zijn één en dezelfde soort bonen: bonensoorten die vers gegeten worden, met peul en al, terwijl de bonen nog onrijp zijn en de peul een bevredigende crunch of 'knap' heeft .
Tuinbonen, sperziebonen, snijbonen, haricots verts, peultjes, doperwten en sugar snaps: alle peulvruchten bevatten de stof lectine. Dit stofje is giftig voor het menselijk lichaam. Je kunt er misselijk door worden, van braken, en maagpijn of diarree door krijgen. Het is dus niet veilig om peulvruchten rauw te eten!