Pinda-olie is een hard type of olie en maakt de pindakaas snel droog. (Meer)olie toevoegen. De pinda-olie die vrijkomt bij het malen van de pinda is dus niet genoeg. Je krijgt het smeuïg, bij naar behoefte, een beetje olie erdoor te mengen met een lepel of een mes.
Als het mengsel te droog dreigt te worden, doe er dan een scheutje olie bij, ook een scheutje gember siroop en/of citroensap kan het wat smeuïger maken en de gember is een heerlijke combi met de pinda.
Laagje olie
Bij het maken van pindakaas smelten deze vetten en worden ze dus vloeibaar. De harde stukjes pinda drijven eerst nog een tijdje in dit vet, maar zakken daarna naar beneden. Dit gebeurt dus vooral bij 100% pindakaas, omdat hier verder niets anders aan wordt toegevoegd dan pinda's.
Laag watergehalte. Pindakaas zit tjokvol eiwitten, 26,1% in onze Naturel pindakaas en zelfs 31% in onze Sport pindakaas. Eiwit heeft de neiging om vocht op te nemen door middel van osmotische druk, waardoor het veel van het speeksel in je mond absorbeert.
Wil je het nog wat smeuïger dan kan je er een klein scheutje olie doorheen doen. Heb je arachideolie in huis gebruik dat dan, en anders gewoon een scheutje zonnebloemolie of olijfolie.
Roer er wat neutrale olie door
Als je helemaal tot de bodem van een pot zit en de notenboter droog en kruimelig is (je hebt hem toch niet ondersteboven bewaard?), kun je hem het beste wat leven geven door er wat olie aan toe te voegen. Doe er gewoon een paar druppels neutrale olie (zoals koolzaadolie of pindakaas) bij en roer tot alles is opgenomen.
Ranzige pindakaas is hard en droog, en de kleur kan zelfs donkerder zijn. Een klassiek teken van ranzig voedsel is natuurlijk een verandering in geur. Ranzige pindakaas ruikt misschien, nou ja, niet naar pindakaas (pas op voor bittere of metaalachtige geuren).
Omdat olie en water niet mengen en pindakaas een hoog oliegehalte heeft, is er niet veel ruimte in het mengsel over voor water , legt Live Science uit. Dit kan leiden tot van nature droge pindakaas, die sneller uitdroogt vanwege het beperkte watergehalte.
Als je alleen pindakaas gebruikt, is hitte de sleutel. Pindakaas bevat van nature veel vet, maar dat vet is bijna vast bij kamertemperatuur. Om het zacht te maken, heb je wat hitte nodig. In mijn geval verwarmde ik twee eetlepels in een hittebestendige kom en roerde toen als een gek .
Het is dik omdat het gemaakt is van pinda's en olie .
Laat de pindakaas smelten. Doe een paar lepels pindakaas in een schaal die je in de magnetronschaal en zet het er steeds 15 seconden in totdat je een saus-achtige substantie hebt.
Dat is geen teken van bederf, maar is een natuurlijk verschijnsel als de olie zich scheidt . U kunt dit eenvoudig oplossen door de olie terug in de pindakaas te roeren totdat u de gewenste consistentie hebt bereikt. Om te voorkomen dat de olie zich scheidt, kunt u proberen de pot pindakaas ondersteboven te bewaren, zodat de olie gelijkmatiger wordt verdeeld.
Maar veel van deze "natuurlijke" pindakaassoorten hebben een vervelend ingrediënt gemeen: palmolie . Palmolie is "natuurlijk", zeker, maar het is ook slecht voor het milieu en slecht voor je gezondheid (het bevat ongelooflijk veel verzadigd vet).
Pindakaas gemaakt van uitsluitend pinda's is vaak niet zo smeuïg. Daarom wordt er extra olie zoals zonnebloem-, raap- of sojaolie toegevoegd. Maar olie is vloeibaar en heeft de neiging te gaan drijven: dan ontstaat er een olielaagje op de pindakaas, dat je er telkens door moet roeren.
Bewaar de pindakaas in een afgesloten pot op een donkere, koele plek. Het is ook belangrijk dat de pot die jij wilt gebruiken goed schoon is. Let er goed op dat zelfgemaakte pindakaas een stuk minder lang houdbaar is dan die uit de supermarkt. Dit is ongeveer een maand, maar vers eten is natuurlijk het allerlekkerst!
Je hebt slechts ongezouten pinda's en een beetje pindaolie (arachideolie) nodig.
Pinda-olie is een hard type of olie en maakt de pindakaas snel droog. (Meer)olie toevoegen. De pinda-olie die vrijkomt bij het malen van de pinda is dus niet genoeg. Je krijgt het smeuïg, bij naar behoefte, een beetje olie erdoor te mengen met een lepel of een mes.
Je kunt proberen om de oude pindakaas op een bakplaat te leggen en deze voorzichtig te verwarmen in een oven op een lage temperatuur, rond de 250°F (120°C), gedurende een paar minuten . Dit kan helpen om het wat zachter te maken en wat van de oorspronkelijke textuur te herstellen.
Het enige wat je hoeft te doen is de pot pindakaas ondersteboven in de koelkast te bewaren . Als je klaar bent om te smeren of scheppen, draai je de pot om, open je hem en schep je hem op. Roeren is niet nodig!
Als je helemaal tot de bodem van een pot zit en de notenboter droog en kruimelig is (je hebt hem toch niet ondersteboven bewaard?), dan is een zekere manier om hem leven in te blazen door er wat olie aan toe te voegen . Doe er gewoon een paar druppels neutrale olie (zoals koolzaadolie of pindakaas) bij en roer tot alles is opgenomen.
De truc is om het te mengen met iets anders, zoals melkpoeder , havermout , poedersuiker .
Tips: Als je amandelpasta maakt zonder olie (door het alleen te roosteren) en het lijkt droog en schilferig en verandert niet in boter, dan zijn er waarschijnlijk twee redenen: 1) de amandelen moesten iets langer geroosterd worden (zie de temperatuurnotitie hierboven), 2) het merk van de amandelen.
Door pindakaas te kloppen krijgt het een gesmolten consistentie zonder extra hitte toe te voegen, voor momenten waarop je dunnere en meer vloeibare pindakaas op kamertemperatuur wilt hebben. Een andere optie is om het op het fornuis te smelten. Voeg je pindakaas toe aan de pan en roer tot het gesmolten is, op een zeer lage temperatuur.
De lepelmethode : De meest gebruikte methode, waarbij je een lepel of mes neemt en de olie en vaste bestanddelen door elkaar roert (en roert en roert) tot de pindakaas weer homogeen is.
Wanneer je een lepel pindakaas in je mond stopt, wordt het steeds dikker, plakkeriger en moeilijker om door te slikken. Waarom? De eiwitten in pindakaas absorberen water en zwellen op .