Schoonmaken. De schil van abrikoos is eetbaar, maar als je hem liever verwijdert kun je hem er met een scherp mesje gemakkelijk af trekken. Halveer de abrikoos door hem rondom de pit door te snijden en dan van de pit af te draaien. Daarna kun je de vruchthelften in partjes of stukjes snijden.
Verder bevat een abrikoos de vitamines A, B en C. ,,Maar ook mineralen als calcium, magnesium, selenium, kalium en fosfor”, vervolgt Marsman. Toch raadt de voedingsdeskundige aan niet meer dan drie stuks per dag te eten. ,,Het is één van de gezondere fruitsoorten, maar afwisseling is het beste.
Veel groente- en fruitsoorten kunt u dus eten mét schil, maar er zijn ook een aantal producten die u echt zonder moet eten. Dit omdat de schilletjes giftige stoffen bevatten of gewoonweg absoluut niet te eten zijn. Zo is de schil van een ananas, avocado of passievrucht echt niet geschikt voor consumptie.
Abrikozen bevatten weinig calorieën, zijn licht verteerbaar en zijn rijk aan vitamine E. Bovendien bevat de abrikoos veel kalium. Ideaal om je bloeddruk onder controle te houden en zowel spieren als zenuwen beter te laten werken. Verwelkom de abrikoos in je fruitmand als natuurlijk ontstresser.
Ook van druiven, kersen, abrikozen, perziken, pruimen, citroenen, kiwi's, bessen, watermeloen en ananas is de schil eetbaar (Gezondheid rubriek, 2018). Of dat allemaal even interessant is, dat laten we aan jou over! Zelfs de kiwi kan je met schil én haartjes opeten.
Schoonmaken. De schil van abrikoos is eetbaar, maar als je hem liever verwijdert kun je hem er met een scherp mesje gemakkelijk af trekken. Halveer de abrikoos door hem rondom de pit door te snijden en dan van de pit af te draaien. Daarna kun je de vruchthelften in partjes of stukjes snijden.
De schillen van avocado's en honingdauwmeloenen worden bijvoorbeeld als oneetbaar beschouwd, ongeacht of ze gekookt of rauw worden gegeten. Andere fruit- en groenteschillen, zoals die van ananas, meloen, ui en knolselderij , kunnen een taaie textuur hebben die moeilijk te kauwen en te verteren is.
Doordat het vocht uit de vrucht is gehaald zijn de suikers, vitaminen en mineralen veel meer geconcentreerd en bevatten daardoor een hogere voedingswaarde dan verse abrikozen.
De aanbevolen portie is 30 gram ( 3 of 4 abrikozen) . Alle gedroogde vruchten bevatten dezelfde voedingskwaliteiten als het originele verse fruit. Sterker nog, gewicht voor gewicht bevat de gedroogde vorm meer antioxidanten, mineralen en vezels dan het rauwe origineel.
De vrucht bevat in gedroogde vorm verschillende belangrijke voedingsstoffen, zoals vitamine B, ijzer, magnesium, natrium en kalium. Het mineraal kalium heeft als gunstige werking dat het de bloeddruk kan verlagen. Voor mensen met hoge bloeddruk is het dan ook verstandig gedroogde abrikozen te eten.
Net zoals de schil van vele andere fruitsoorten, zoals kiwi en meloen zit ook de schil van een banaan vol met goede stoffen. Dit zijn onder andere vitamine B6, B12, kalium en magnesium. Zonde om de schil weg te gooien dus, want kalium zorgt bijvoorbeeld voor wittere tanden en is ook nog eens goed voor uw hart.
Veel van de gezondste stoffen van de komkommer bevinden zich in of pal onder de schil! Het is dus het beste om komkommer met schil en al te eten. Wel eerst goed wassen voordat je hem gebruikt! Komkommers blijven maximaal een week goed als je ze op een koele plek bewaart, liefst buiten de koelkast.
Alle solanacea-planten, waaronder tomaten, aardappelen en aubergines, bevatten natuurlijke toxines genaamd solanines en chaconine (dit zijn glycoalkaloïden). Hoewel de niveaus over het algemeen laag zijn, worden hogere concentraties aangetroffen in aardappelspruiten en bitter smakende schil en groene delen, evenals in groene tomaten .
Gedroogde abrikoos heeft een anti-cholesterol effect; porties gedroogde abrikozen kunnen het slechte cholesterol verlagen . Daarnaast zijn gedroogde abrikozen een beschermend dieet tegen hart- en vaatziekten. Onderzoek toonde aan dat een hoog vezelgehalte in gedroogde abrikozen helpt het cholesterol te verlagen en het spijsverteringsproces te bevorderen.
Nee, abrikozen bevatten weinig calorieën en zorgen er niet voor dat u aankomt . Ze helpen u juist om uw gewicht onder controle te houden, omdat ze een rijke bron van vezels zijn. Als gevolg daarvan verbetert het uw darmgezondheid. Weinig calorieën en een goede darmgezondheid zijn essentieel voor gewichtsbeheersing.
Vanwege hun hoge vezelgehalte zijn gedroogde abrikozen goed voor je spijsverteringsstelsel. Aan de andere kant kan het eten van te veel abrikozen het tegenovergestelde effect hebben, wat leidt tot gas, diarree en een opgeblazen gevoel .
Het laxerende effect van gedroogde abrikozen komt voort uit hun vezel- en sorbitolgehalte . Voedingsvezels stimuleren de stoelgang door volume toe te voegen aan de ontlasting en de peristaltiek, de ritmische samentrekkingen van de darmen, te bevorderen.
Abrikozen bevatten een ontspannende combinatie van vitamine A, C, kalium, magnesium en vezels. Ze bevatten ook melatonine, wat ons helpt in slaap te vallen. Daarom kunnen abrikozen een goede bron zijn voor een snack voor het slapengaan .
Mensen kunnen abrikozen rauw of gedroogd eten. Het invriezen of inblikken van het fruit vermindert de voedingswaarde niet . Om het fruit echter een gezonde toevoeging aan het dieet te laten blijven, moeten mensen op zoek gaan naar ingeblikt fruit in water, niet in siroop. De voordelen van abrikozen maken ze een goede aanvulling op een gezond, uitgebalanceerd dieet.
Snijd de abrikoos doormidden met een mesje. Draai het vruchtvlees vervolgens van de pit af. De pit kun je niet eten. Abrikoos smaakt heerlijk in een fruitsalade, maar doet het ook goed in hartige gerechten met kip.
De meeste abrikozen worden voor het drogen eerst gezwaveld. Hierdoor behouden de vruchten hun mooie oranje kleur die anders bij het drogen verdwijnt. Tip: door gezwavelde abrikozen te wellen in water voordat je ze opeet worden ze lekker zacht en sappig.
In de koelkast kun je ze ongeveer 5 dagen bewaren, maar ze verliezen dan wel wat smaak en geur. De schil van een abrikoos is eetbaar. Als je de schil liever verwijdert, kun je die er gemakkelijk af trekken met een scherp mesje. Halveer de vruchten door ze rondom de pit door te snijden en dan van de pit af te draaien.
Deze beweringen vinden hun oorsprong in ideeën zoals “fruit wordt slecht verteerd” en “fruit gist of rot in de darmen”. Geen van beide is wetenschappelijk bewezen en er is dus geen enkele reden om geen stukje (hard)fruit te eten na de maaltijd.
“In plaats van onnodige bezorgdheid te wekken, veronderstelt het onderzoek dat pellen effectief bijna alle pesticideresten kan verwijderen , in tegenstelling tot de vaak aanbevolen praktijk van wassen.”
Abrikozenpitten en de pitten van appels en peren bevatten een natuurlijk voorkomend toxine (amygdaline). Wanneer gegeten, kan dit toxine reageren met maagenzymen en een gif (cyanide) in de darmen vrijgeven. Dit kan maagpijn, ziekte en zelfs dodelijke gevolgen hebben, vooral voor kinderen.