Voor kip en vlees zoals gehakt, hamburgers en worst geldt: verhit het door en door voordat je het opeet. Daarmee voorkom je een voedselinfectie. Een uitzondering: vlees uit 1 stuk van runderen en varkens (varkenshaas, biefstuk, rosbief) kun je rosé eten. Maar ook bij dit vlees is doorbakken de meest veilige keuze.
Rauwe kip is roze en glibberig. Dus niet slijmerig, grijzig of met een geurtje. Dan gooi je de kip best meteen weg. Zelfs als ze recht uit de supermarkt of diepvriezer komt.
Maak met een mes een kleine maar wel diepe snee in het vlees. Zijn de sappen die uit de kip komen helder? Dan weet je zeker dat de kip gaar is. Je check hier overigens alleen mee of het vlees gaar is en dus niet meer rauw, dus het zou nog wél kunnen dat je kip té gaar is bij deze methode.
Informatie. Chemische veranderingen vinden plaats tijdens het koken. Ovengassen in een verwarmde gas- of elektrische oven reageren chemisch met hemoglobine in het vleesweefsel, waardoor het een roze tint krijgt . Vaak is het vlees van jongere vogels het meest roze, omdat hun dunnere huid ovengassen toelaat om het vlees te bereiken.
Er kunnen namelijk bacteriën in zitten waar je erg ziek van kan worden als de kip niet goed gegaard is. Eet daarom nooit rauwe kip en gaar hem altijd totdat het vlees van binnen wit is en van het bot loskomt. Let ook op de houdbaarheidsdatum van kip wanneer je deze koopt.
Rauwe kip voelt rubberachtig of wiebelig aan , terwijl gekookte kip steviger aanvoelt en terugveert als je hem aanraakt. Geef je kip een por op een dikke plek waar geen bot onder zit om te zien of hij een stevige, gekookte textuur heeft. Onvoldoende gekookte kip voelt vrij dicht aan of geeft een "knap" als je erin bijt.
Voor goed gekookte kip, als je erin snijdt en het sap loopt helder, dan is de kip volledig gekookt . Als het sap rood is of een roze kleur heeft, moet je kip misschien iets langer gekookt worden.
Hoe weet ik of een product niet meer goed is? De kip heeft een afwijkende geur, is grauw verkleurd, uitgedroogd of plakkerig. Eet geen vlees wat er raar uitziet of niet goed ruikt.
Het is belangrijk dat kip door en door gaar is, zodat eventuele schadelijke bacteriën worden gedood. Kip is goed gaar als het vlees van binnen wit is en als het van het bot loskomt.
De kerntemperatuur van kip
Bij kip en kalkoen kun je dan ook het beste een kerntemperatuur aanhouden van 70-72 °C; het vlees is dan helemaal gaar – en eventuele bacteriën zijn gedood – maar het is nog wel lekker sappig. Hoger kan, maar je vlees wordt wel droger.
De USDA zegt dat zolang alle delen van de kip een minimale interne temperatuur van 165° hebben bereikt, het veilig is om te eten . Kleur geeft niet aan of het gaar is. De USDA legt verder uit dat zelfs volledig gekookt gevogelte soms een roze tint in het vlees en de sappen kan vertonen.
Steek uw voedselthermometer gewoon in het dikste deel van de kip (voor een hele kip is dat de borst). U weet dat uw kip gaar is als de thermometer 180°F (82°C) aangeeft voor een hele kip , of 165°F (74°C) voor stukken kip.
Hoewel rotisserie-kip een handige, eiwitrijke maaltijd is, kan het je ook ziek maken . Volgens de Centers for Disease Control (CDC) kunnen bacteriën in voedsel zich snel vermenigvuldigen wanneer het in de "gevarenzone" wordt achtergelaten, een omgeving tussen 40 en 140 graden Fahrenheit.
Eén manier om de gaarheid te controleren is uiteraard door naar de kleur van het vlees te kijken. Het kippenvlees verandert tijdens de bereiding van roze naar wit. Maar, sommige delen van de kip zijn net iets donkerder of meer roze dan gewoon de filet. Ondanks de donkerdere kleur kunnen deze stukken kip toch gaar zijn.
Verse rauwe kip moet een lichtroze tint hebben met witte vetdelen . Als de kleur vervaagt, het er geel of grijs uitziet, schimmel heeft of een andere kleurtint, is het niet langer veilig om te eten.
Verse, rauwe kip is roze en vlezig van kleur; als de kip bedorven is, zal hij verkleuren en een doffe, grijze gloed krijgen . "Tekenen van voedselbederf zijn vrij universeel," zegt White. "Elke vieze geur, verkleuring of vreemde substantie op uw kip zou reden zijn om weg te gooien."
Je weet dat de kippendijen gaar zijn als ze een interne temperatuur van 165 graden F hebben bereikt . Voor de meest nauwkeurige temperatuurmeting steek je een direct afleesbare thermometer in het dikste deel van het vlees. Zorg er wel voor dat je het bot bij kippendijen met bot niet aanraakt (dit leidt tot een onnauwkeurige meting).
Als je er echter geen hebt, of als het niet binnen handbereik is wanneer je het nodig hebt, werkt de tasttest ook: Raak het stuk vlees aan met je vinger en voel dan het vlezige deel van je hand onder je duim . Het vlees is rauw als het aanvoelt als het vlezige deel.
Kip op een bierblik
Plaats de kip op een halfvol blikje bier op de bbq en sluit de bbq met een deksel en laat op ± 185°C in ± 1 uur gaar worden. De bouten staan dichter bij het vuur dan de borst en worden zo ongeveer even snel gaar als het borstvlees. Het bier zorgt er ook voor dat het kippenvlees mals wordt.
Als u onvoldoende gegaarde kip eet, kunt u een voedselvergiftiging oplopen . U kunt ook ziek worden als u andere voedingsmiddelen of dranken eet die besmet zijn met rauwe kip of de sappen ervan. CDC schat dat elk jaar in de Verenigde Staten ongeveer 1 miljoen mensen ziek worden door het eten van besmet gevogelte.
Karaage heeft verschillende namen, waarvan er één tatsuta age is. Tussen de shio tare en shoyu tare, wordt tatsuta age beperkt tot de laatste. De sojasausmarinade geeft de kip een roodbruine kleur , en wanneer er alleen aardappelzetmeel wordt gebruikt om te frituren, is het resultaat een knapperige witte buitenkant.
omdat gevogelte soms nog een beetje roze is, maar wel de juiste temperatuur bereikt . Bij kip met bot is een klein beetje roodheid bij het bot gebruikelijk en betekent niet dat het niet gaar is.
Controleer de binnenkant van de kip dus ook altijd even voordat je gaat eten. Is de binnenkant wit, dan is de kip gaar. Is 'ie (licht)roze of ziet het vlees er nog een beetje glazig uit? Zet de kip dan nog een paar minuten langer in de oven.
Je kunt je er wel flink beroerd door voelen. Klachten zoals buikpijn, diarree en griepachtige verschijnselen treden op binnen 48 uur tot 1 week na besmetting. De klachten houden ongeveer 5-7 dagen aan. Soms kun je nog wekenlang last hebben van darmkrampen.