Gooi het in een metalen zeef en doop het in een pan met kokend water totdat het goed is opgewarmd (ongeveer 30 seconden). Dit zorgt er niet alleen voor dat de pasta niet uitdroogt, maar de snelle inslag van de hitte voorkomt ook dat ze papperig worden.
Bewaar je pasta in een afgesloten vershoudbakje en zet het binnen 2 uur na koken in de koelkast – zo kan je het nog 2 dagen bewaren. Houd er rekening mee dat pasta de neiging heeft om te plakken, maar een klein scheutje olijfolie kan helpen om dat te voorkomen.
Verwarm om te beginnen de pasta in kleine porties, zodat de warmte zich gelijkmatig verspreidt. Voeg een klein scheutje water toe en dek het strak af met plastic folie. Hiermee creëer je hetzelfde effect als bij de pan. Het water verdampt en de stoom maakt je pasta minder snel droog.
Bij pasta opwarmen in de oven doe je er goed aan om een scheutje water toe te voegen. Daarmee voorkom je uitdrogen en vastgebakken pasta in de ovenschaal.
Zo zijn chafing dishes ideaal voor het warmhouden van gerechten zoals pasta, rijst en groenten, terwijl warmhoudplaten geschikt zijn voor het warmhouden van vlees, vis en broodjes. Koffie en thee zijn makkelijk warm te houden in een kan. Chafing dishes werken op brandpasta om het eten warm te houden.
Bewaar de pasta in een luchtdichte verpakking
Het is essentieel voor de voedselveiligheid om overgebleven pasta in een luchtdichte container te bewaren, om te voorkomen dat er lucht in komt en het uitdroogt. Idealiter zou dit een glazen container zijn, aangezien plastic containers geuren absorberen van eerder opgeslagen voedsel.
Doe de pasta in een ovenvaste pan of kom. Bedek de pasta met aluminiumfolie en zet de oven op de laagste temperatuur, of 220 °F (104 °C) . Als de temperatuur oploopt tot 225 °F (107 °C), zet dan de warmtebron uit zodat het eten warm kan blijven in de restwarmte zonder te gaar te worden.
Magnetron (met water)
Als de magnetron uw enige optie is, is dat prima. U kunt nog steeds heerlijke opgewarmde pasta maken. Om de perfecte smaak en textuur te krijgen, gooit u uw pasta in een magnetronbestendige schaal en voegt u een paar druppels water of saus toe. Dit voorkomt dat de pasta aan elkaar plakt en uitdroogt.
Laat restjes altijd snel afkoelen en zet ze goed afgesloten in de koelkast. Laat restjes niet langer dan 2 uur buiten de koelkast staan.
Pasta zet uit tijdens het koken.
Leg de vellen die klaar zijn op een schone theedoek. Dek ze af met een andere theedoek als je er gevulde pasta van wilt maken. Voor gewone pasta laat je ze 10 minuten onafgedekt drogen.
Als de pasta er nog steeds te droog uitziet (en smaakt), blijf dan het zetmeelrijke water toevoegen, beetje bij beetje, tot de saus zijdezacht en zo romig is als je wilt . Als het pastawater goed gekruid is, zal het de saus versterken in plaats van verdunnen. Proef ten slotte de pasta voordat je hem serveert.
Hoe los ik een pastadeeg op dat te droog is? Maak je handen nat met een beetje lauw water en blijf kneden om het te mengen . Je kunt ook een fijne nevelspuitfles gebruiken om je deeg te besproeien. Voeg alleen zoveel water toe als nodig is om het deeg bewerkbaar te maken.
Redactrice Sofie: "Simpel: pasta die je met saus gaat serveren, mag je niet spoelen omdat je dan het zetmeel wegspoelt dat de saus aan de pasta laat plakken.
Het duurt vele uren voordat eenvoudige zetmelen worden omgezet in resistente zetmelen. Idealiter, en voor maximaal voordeel, moeten pasta en rijst 24 uur lang worden gekoeld voordat ze worden gegeten of opgewarmd . Het is belangrijk om voedsel snel na het koken te koelen om de mogelijkheid van bacteriegroei en door voedsel overgedragen ziekten te voorkomen.
Bewaar droge pasta niet in de koelkast of vriezer, omdat de koele, vochtige omgeving ervoor kan zorgen dat het papperig wordt en sneller bederft . Om uw droge pasta vers te houden, is het een goed idee om het uit de originele verpakking over te brengen naar een luchtdichte container.
Een pasta die de tijd krijgt om langzaam te drogen, tot wel 24 uur, krijgt kleine gaatjes in het oppervlak. Hierdoor blijft de saus veel beter aan de pasta plakken. Pasta die langzaam gedroogd is, moet langer koken maar je proeft echt het verschil.
Zodra je noedels ongeveer 15 minuten zijn afgekoeld, doe je ze in een grote Ziploc-zak en leg je de afgesloten zak in de koelkast. Het coaten van je noedels met olijfolie is de sleutel tot dit hele proces. De olie geeft ze niet alleen een subtiele smaak, maar helpt ook om het vocht in de zak te reguleren. Droge noedels zijn slecht voor de zaken.
Voeg vocht toe: Besprenkel de pasta met een beetje water en bedek het met een vochtig stuk keukenpapier om het vocht vast te houden tijdens het opwarmen.
De grote boosdoener is de Bacillus cereus, een bacterie die na een dag of twee enorm woekert en toxines produceert die leiden tot een voedselvergiftiging. De bacterie vormt sporen die hittebestendig zijn waardoor de gifstoffen massaal vermenigvuldigen als je jouw restje opwarmt in de microgolfoven.
Als er te veel pasta en te weinig saus is, kun je eindigen met een droge bak. Het is het beste om de aanbevolen hoeveelheden in het recept te volgen voor een pastabak die precies goed is. Als je kookt zonder recept, voeg de pasta dan in porties toe aan de saus, zodat je kunt stoppen voordat je te veel toevoegt.
Olie is hydrofoob en mixt niet met water maar blijft erop drijven. De olie die je toevoegt aan het pastawater voorkomt daarom níet dat de pasta aan elkaar plakt tijdens het koken. Wel geeft het een zacht aroma af. Bij het afgieten zal er wel wat olijfolie aan de pasta blijven kleven - en plakt de pasta minder.
Zout is namelijk een smaakversterker. Door zout toe te voegen aan het kookwater krijgt de pasta al meer smaak terwijl het kookt. In Italië wordt trouwens altijd zout aan het kookwater toegevoegd. Wel belangrijk om even te onthouden is dat je het zout het beste kunt toevoegen als het water kookt.
Wanneer je de pasta overgiet met koud water, spoel je het zetmeel weg. Het zetmeel maakt de saus die je achteraf over de slierten doet romiger, en zorgt ervoor dat de pasta zich goed vasthecht aan de saus.
Gekookte en afgekoelde pasta en aardappelen bevatten namelijk resistente zetmeel en hier worden je darmen erg blij van! Resistent zetmeel voedt de darmflora en stimuleert de groei van gezonde bacteriën.
De kracht van het kookwater
Wel, pastawater zit vol restjes zout en zetmeel van de pasta die je erin kookte. Als je dat water toevoegt aan de pan waarin je je pasta afwerkt én waarin zich een vet – olijfolie of boter – bevindt, ontstaat er een emulsificatie (of culinaire magie).