Geur: Bedorven kip heeft een zure of onaangename geur. Als de kip vreemd ruikt, gooi het dan meteen weg.
Hoe weet ik of een product niet meer goed is? De kip heeft een afwijkende geur, is grauw verkleurd, uitgedroogd of plakkerig. Eet geen vlees wat er raar uitziet of niet goed ruikt.
Je kunt ook ruiken aan de kip. Als de kip geurloos is, is deze nog goed. Als je wél iets ruikt, is het beter om de kip niet meer te eten.
Vlees dat echt bedorven is, kan behoorlijk stinken. Het kan bijvoorbeeld ranzig ruiken of naar rotte eieren. Vlees dat zo ruikt, kun je niet meer eten.
Lange tijd dacht men dat kippen vooral reageren op visuele impulsen, maar wetenschappers vinden steeds meer bewijzen dat ook hun reukzin bijzonder goed ontwikkeld is. Net zoals de meeste vogels gebruiken kippen hun reukzin om voedsel op te sporen.
Verse kip heeft heel weinig aroma, hoewel het een lichte 'funky' geur kan hebben als het een tijdje met zijn sappen is afgesloten. Kip die sterk ruikt, zou een waarschuwingssignaal moeten zijn. Als de geur visachtig, zuur of zwavelachtig is (doet denken aan rotte eieren), is het niet langer veilig om te eten.
Het is niet duidelijk hoe goed kippen precies ruiken, omdat wetenschappers de functie van alle genen die met dit zintuig verbonden zijn, nog niet volledig begrijpen. Over het algemeen kan echter worden geschat dat ze waarschijnlijk net zo goed ruiken als mensen .
De meeste soorten vlees moeten eerst een tijd rijpen – besterven – voordat het mals is. Als vlees eenmaal geschikt is voor consumptie, doet de geur vaak een beetje denken aan roomboter. Bewaar je het te lang of niet koel, dat gaat het zuur ruiken, naar camembert of rotte eieren.
De tijd tussen het eten van voedsel dat besmet is met salmonella en de eerste klachten is meestal 12 tot 96 uur. Niet iedereen die besmet is met Salmonella wordt ernstig ziek. Deze klachten bestaan meestal uit diarree, buikkrampen, misselijkheid en braken. Deze klachten gaan meestal na 3 tot 7 dagen vanzelf voorbij.
Sommige kleurveranderingen zijn normaal voor rauwe kip. Maar vervagen naar grijs, of donkerder worden van sommige vlekken, duiden op bederf. Houtachtige witte vlekken op rauwe kip die is ingevroren en ontdooid, zijn tekenen van vriesbrand. In dit geval is het veilig om te eten, maar voor de beste smaak, snijdt u de witte delen weg en gooit u ze weg .
Te lang bewaren
Rauwe kip is roze en glibberig. Dus niet slijmerig, grijzig of met een geurtje. Dan gooi je de kip best meteen weg.
Een voedselvergiftiging door de campylobacter ontstaat vaak alskippenvlees onvoldoende wordt verhit. Hierdoor kunnen maag- en darmklachten ontstaan, zoals diarree, buikpijn of een darmontsteking. Listeriabacterie. De kans op besmetting door de listeriabacterie is zeldzaam.
Klachten zoals buikpijn, diarree en griepachtige verschijnselen treden op binnen 48 uur tot 1 week na besmetting. De klachten houden ongeveer 5-7 dagen aan. Soms kun je nog wekenlang last hebben van darmkrampen. In sommige gevallen worden mensen wel ernstig ziek.
Vergeet niet dat rauw vlees een aparte geur heeft die misschien niet helemaal prettig is, maar niet onaangenaam. Het ruiken van jodium of een lichte metaalachtige geur is normaal . Het ruiken van ondertonen van ammoniak (zoals bleekmiddel) of zwavel (zoals hardgekookte eieren) is dat niet.
Dat betekent dat je het product kunt eten vóór de datum is verstreken. Ná de datum kun je het beter weggooien, zelfs als de verpakking nog dicht is. Ook geldt voor verse producten als kip dat je het na het openen dezelfde dag moet bereiden en/of opeten.
Bedorven vlees kan een onaangename geur, een verkleurde of plakkerige textuur en een vreemde smaak hebben. Het is belangrijk om te onthouden dat niet alle bedorven vleesproducten dezelfde symptomen hebben. Soms kan het vlees er nog steeds normaal uitzien en ruiken, maar toch besmet zijn met schadelijke bacteriën.
Mocht de kip een beetje raar ruiken, wees dan niet meteen gealarmeerd. Was 'm gewoon goed af. Als de geur dan weg is en je de kip vervolgens goed doorbakt moet het in orde zijn.
Zoals net verteld, verspreid je bacteriën door kip te wassen. Via de waterdruppels verspreiden de bacteriën zich. Zo zitten er voor je 't weet ziektekiemen door je hele keuken heen.
Verse kip is lichtroze van kleur en geurloos. Als je twijfelt of je de kip nog kunt opeten, ruik dan altijd even aan het vlees. Ruik je niets, dan is het goed.
Over het geheel genomen hadden kippenborsten van karkassen die waren gekoeld met behulp van luchtkoeling (AC) in dit onderzoek een betere geur en houdbaarheid (zoals beoordeeld door middel van psychrotrofe bacterietellingen, kleur- en geurpanels van consumenten en lipide-oxidatiepatronen).
De “ten minste houdbaar tot” datum vertelt u wanneer het voedsel onveilig wordt om te eten. U mag het voedsel niet meer eten nadat deze datum is verstreken . De ten minste houdbaar tot datum is alleen geldig zolang het voedsel op de juiste manier wordt bewaard en de verpakking verzegeld is. Bijvoorbeeld, gekookt vlees moet in een koelkast worden bewaard bij 5° Celsius of lager.
Tenzij er sprake is van steekwonden, snijwonden of scheuren, zijn de meeste blauwe plekken steriel en bevatten ze geen pathogene bacteriën .
Verrassend genoeg zal bevroren kip die over de datum is, ondanks dat het bevroren is bewaard, een onaangename geur beginnen te hebben . Pak uw bevroren kip uit en ruik er goed aan. Elke hint van vieze of onaangename geuren is een indicatie dat de kip bedorven is.
Pluimveevlees, zoals kip en kalkoen, wordt gezien als wit vlees. Hier vallen bijvoorbeeld kipdrumsticks, kipfilet en kipschnitzels onder. Je kunt dit vaak ook al zien aan de kleur van het vlees. Kip is rauw lichtroze en als je het bakt wordt het wit.