Materiaal. Een kaaskorst kan gemaakt zijn van een schimmel, paraffine of een kunststof polymeer. Er zijn in verschillende landen manieren gevonden om een kaaskorst te maken. In Nederland wordt kaas vaak geperst met een wrongel.
De korst, gevormd tijdens het rijpingsproces, is eetbaar. De witte schimmelkorst maakt deel uit van het smaakpalet van de kaas. De enige reden om de korst niet op te eten, is wanneer ze zwarte schimmel bevat, te verhard is of een ammoniakgeur of -smaak afscheidt.
Om ervoor te zorgen dat de kaas niet vol met schimmel komt te zitten en om ervoor te zorgen dat ie niet uitdroogt, komt er een laagje coating overheen. Dat is een soort van plastic laagje.
Door het lange rijpingsproces kan de korst een uitgesproken smaak hebben: ze is eetbaar, maar zelden lekker. Bij kazen zoals Chaumes, Wijnendale of de bekende Herve eet je beter niet te veel van de korst. De roodsmeerbacterie is er vaak op aanwezig, en die kan darmproblemen veroorzaken.
In die coating zit natamycine, wat een schimmelwerend middel is. Ondanks dat het om een lage en veilige concentratie gaat, is het geen goed idee om de coating op te eten. Het is enkel bedoeld als een soort verpakking voor de kaas.
In het geval van de hierboven genoemde vreemde materialen is het antwoord waarschijnlijk nee. De dikke, rode was van een Goudse kaas zal je niet doden als je het eet , maar het is nauwelijks aantrekkelijk als iets dat de smaak of textuur van de kaas verrijkt. (Je hebt waarschijnlijk vaker was van voedingskwaliteit ingenomen dan je denkt.
De korst heeft wel een sterkere smaak. En veel kinderen moeten daar aan wennen. Toch is het zeker aan te bevelen om de korstjes te geven aan je kind. Korstjes stimuleren het kauwen en bovendien leer je zo je kindje van jongs af aan om ook de korstjes op te eten!”
Babybel-kaasjes zijn kleine snacks die bij kinderen populair zijn. Om de kaasjes zit een niet eetbare waslaag. Als kinderen een kaasje inslikken, kan dat de luchtpijp afsluiten.
De korst heeft een coating en is niet eetbaar.
Samenvattend is de vuistregel dat als een kaaskorst opzettelijk wordt gekweekt als onderdeel van het rijpingsproces, deze waarschijnlijk eetbaar is. Als de korst wordt toegevoegd om de kaas te beschermen tijdens het rijpingsproces, is deze niet eetbaar. En als de korst beschimmeld, gerookt of verkleurd is, moet deze worden verwijderd voordat u deze eet .
Moet je toch wat eten weggooien, dan mag dat bij het gft-afval. Net als fruit- en aardappelschillen, eierschalen, oud brood en kaaskorsten waar geen plastic in zit (als je twijfelt over je kaaskorst, gooi 'm dan bij het restafval).
Afhankelijk van de soort roodbacteriekaas kan die een harde of zachte korst hebben. De korst van deze kazen kun je in principe gewoon eten, zeker van de zachtere kazen. Het kan wel zijn dat de korst te hard is om te eten, of een te sterke smaak heeft. Probeer vooral een stukje, want kwaad kan het niet.
Deze verwarring kan voortkomen uit de definities van de FDA voor verschillende bewerkte kaasproducten, die stellen dat de kazen en andere toegevoegde ingrediënten (zoals wei, melkbestanddelen en emulgatoren) in gepasteuriseerde bewerkte kaasproducten gemengd moeten worden tot een "homogene plastische massa". Mensen nemen dit snel op ...
Het zijn hoogstwaarschijnlijk calciumlactaatkristallen, ook wel bekend als "kaaskristallen". Ze zijn volkomen veilig om te eten en betekenen meestal dat een kaas smaakvol en goed gerijpt is. Calciumlactaatkristallen vormen zich op natuurlijke wijze tijdens het rijpingsproces en worden het meest aangetroffen in oude cheddars, waaronder Smoked Medium Cheddar.
Deze korst wordt gemaakt door gemeenschappen van nuttige microben, waaronder de bacterie Penicillium candidum , die de kaas langzaam van buiten naar binnen laten rijpen. Terwijl de microben de vetten en eiwitten in de kaas afbreken, vormt het gebied onder de korst een zachte, vloeibare roomlijn.
Zachte, witte kaas
Zachte kazen behoren tot de familie van de witflora kazen. Algemeen geldt de regel dat je de korst van zachte kazen, zoals brie en camembert, kan opeten. Deze romige zachte kazen hebben een zachte, witte rand.
De waslaag van Mini Babybel® zorgt voor een beschermende laag rond de kaas, en behoudt de versheid ervan. De cellofaan verpakking is essentieel om twee redenen. Enerzijds dient het ter volledige bescherming van de kaas en voorkomt dat de waslaag ervan schade oploopt tijdens het vervoeren.
Ten eerste vereisen de individuele wascoating en verpakking van elke Babybel-kaas extra grondstoffen, wat de productiekosten verhoogt . Daarnaast hebben de hoogwaardige ingrediënten die worden gebruikt in het kaasmaakproces en de toewijding van het merk om een consistent en premium product te produceren ook invloed op de prijs.
De rode was zorgt voor een volledig luchtdichte afsluiting, waardoor de kaas in de juiste, hygiënische omstandigheden wordt beschermd en bewaard. Zo wordt voorkomen dat er schimmel ontstaat en wordt ervoor gezorgd dat uw Mini Babybel ® veilig blijft tijdens de reis.
Wetenschappelijke studies hebben onderzocht of de korsten van brood meer voedingsstoffen bevatten dan de vochtige, veerkrachtige binnenkant. Het korte antwoord is: ja, broodkorsten bevatten meer voedingsstoffen . De reden hiervoor is dat het bakproces ervoor zorgt dat de buitenkant van het brood steviger en bruiner wordt.
Antwoord: Om harde kazen zoals Goudse zit een plastic laagje waar vaak een schimmelwerend middel, meestal natamycine (E235) in zit. Dit plastic kan beter niet opgegeten worden, de korst eronder kan wel zonder problemen worden gegeten.
Voordat de kaas rijpt, wordt op sommige kazen - in ieder geval de meeste Hollandse kazen - een geel laagje aangebracht, om te beschermen tegen schimmels en bacteriën. "De gele coating is een soort plastic, polyvinylacetaat om precies te zijn", vertelt Thom Huppertz, hoogleraar zuivel aan de Wageningen Universiteit.
Goudse kaas heeft vaak twee korsten: de waskorst en de natuurlijke korst eronder. De waskorst moet altijd worden weggesneden . De natuurlijke korst is prima eetbaar, maar de meeste mensen houden niet van de harde en korrelige textuur en snijden die ook weg.
De witte plekjes of strepen die je op de kaas ziet zijn eiwitkristallen die bij deze soort kaas horen en kunnen gewoon gegeten worden. De kristallen ontstaan gedurende het rijpingsproces.
Daarom is zuivel erg belangrijk voor een gezonde voeding hier in Nederland. Maar aan de andere kant bevat kaas ook veel zout en verzadigd vet. Door hier veel van te eten vergoot je het risico op hart- en vaatziekten. Ook is de kans op een hoge bloeddruk een stuk hoger door het hoge zoutgehalte.