Steek je vinger tussen het vlees en het vel. Hierdoor creëer je 'luchtzakjes' waardoor de huid in de oven extra knapperig wordt. Wat ook werkt: prik met een sateprikker zo'n 20 kleine gaatjes in de huid, hierdoor kan het overgebleven vocht tijdens het bakken ontsnappen.
Een ander voordeel dat in verband wordt gebracht met het prikken van gaten in rauw vlees is dat het vlees malser wordt. De gaatjes zorgen ervoor dat de warmte dieper kan doordringen tijdens het koken, waardoor de kooktijd wordt verkort en het vlees mals wordt.
Máár, het wassen van je kip met een zuur ingredient als citroen of azijn zorgt wel degelijk voor een malser stuk vlees. Zuren verzwakken namelijk het weefsel en de eiwitten waardoor het vlees minder taai wordt.
Tijdens het bakken van kipfilet is het belangrijk om overmatig roeren of prikken met een vork te vermijden. Door dit te doen, kan er namelijk sap uit de kip lekken, waardoor het vlees droog wordt. Laat de kipfilets rustig bakken totdat ze goudbruin zijn aan de buitenkant en gaar zijn aan de binnenkant.
Plat slaan
Een manier om de kip malser te maken, is door hem plat te slaan. Doe dit met een deegroller of vleeshamer (of met iets anders zwaars). Bedek de kip met bakpapier of vershoudfolie en geef er volgens een paar flinke klappen op. De vezels in de kipfilet komen zo 'in beweging' waardoor hij malser wordt.
Steek je vinger tussen het vlees en het vel. Hierdoor creëer je 'luchtzakjes' waardoor de huid in de oven extra knapperig wordt. Wat ook werkt: prik met een sateprikker zo'n 20 kleine gaatjes in de huid, hierdoor kan het overgebleven vocht tijdens het bakken ontsnappen.
Te lang koken leidt tot droog, taai, zaagselachtig vlees met bijna geen smaak . Hoge gaarheidstemperatuur voor voedselveiligheid. Salmonella is de voedselveiligheidsvijand in kip die alleen sterft bij hogere temperaturen. Maar het koken van kipfilet tot een instant thermische-kill gaarheidstemperatuur zal ervoor zorgen dat het extreem uitdroogt.
Om kip heel mals te houden bij het wokken wordt een Chinese techniek gebruikt, in het Engels velveting genoemd. Stukjes gekruide kip worden bedekt met een laagje van ongeklopt eiwit, maïzena en rijstwijn. De kip wordt 20-30 minuten gemarineerd op kamertemperatuur voor het wordt gefrituurd, of gepocheerd.
Bak je de kip te lang door, dan verandert het al snel in een taai stukje. Controleer daarom tijdig of de kip gaar is door de filet in het midden in te snijden. Als het midden niet meer transparant is of er helder sap uitloopt, weet je dat je goed zit.
Door je vlees in marinades te weken, voeg je smaak toe en wordt je vlees malser. Afhankelijk van hoe dun je je stukken vlees hebt gesneden, kan het echter zijn dat de marinade niet zo diep doordringt. In zulke gevallen helpt het om gaatjes in je vlees te prikken, zodat alle ingrediënten volledig worden opgenomen en niet op het oppervlak blijven liggen .
Met name kipfilets, maar ook kippendijen, zijn niet overal even dik. Hierdoor gaart het vlees niet geleidelijk, maar dit kun je verhelpen door het vlees in te snijden. Deze techniek wordt in het Engels butterflying genoemd, omdat je de filets als een vlinder open klapt.
Baking soda voor een malse kipfilet
De stoffen die van nature in baking soda aanwezig zijn, breken de vezels in het vlees af. Hierdoor wordt de binnenkant en het oppervlak van de kipfilet heerlijk zacht. Voor deze methode kun je zowel hele kipfilet als plakken of blokjes gebruiken.
De reden dat mensen kip wassen, is volgens het Voedingscentrum omdat ze het hygiënischer vinden en bacteriën willen wegspoelen. Gek genoeg neemt de kans op een voedselvergiftiging juist toe als je kip wast.
Het heeft geen nut om kip te wassen. Donald Schaffner, een professor van voedselwetenschap aan de Rutgers Universiteit waarschuwt voor de gevaren. “Je moet rauwe kip nooit wassen! Je verwijdert er namelijk geen schadelijk bacteriën mee.
Kipfilets zijn groter, dikker en molliger, terwijl de ossenhaas veel kleiner, dunner en smaller is en iets delicater . Vanwege deze verschillen in grootte en vorm duurt het langer om kipfilets te garen dan ossenhaas.
Je moet namelijk een gat in het vlees maken, waardoor het sappen kan verliezen wat ten koste haat van de malsheid. Als je geen vleesthermometer gebruikt zoals ik, kan je aan iets anders zien of de kip gaar is. Namelijk de kleur van het vocht.
Zorg ervoor dat de kipfilet altijd goed gaar is voordat je hem serveert. Dit kun je controleren door met een vork in het dikste gedeelte van de filet te prikken; als er helder vocht uitkomt, is hij klaar. Geniet van jouw perfect bereide kipfilet!
Om te zorgen dat de kip mals blijft bij het bakken, is het belangrijk om de pan eerst goed heet te laten worden. Voeg als de pan heet is olie of bakboter toe. Laat dit ook goed warm worden voor je de kip toevoegt. Hierdoor krijgt het vlees een krokant korstje waardoor de sappen in de kipfilet niet verloren gaan.
Dat komt allemaal door het fluweelproces, een techniek die Chinese gerechten hun kenmerkende textuur geeft .
De maïzena in de marinade vormt een beschermende barrière die sappen insluit en voorkomt dat het eiwit uitdroogt tijdens de kookprocessen met hoge hitte typisch in de Chinese keuken, zoals roerbakken of frituren.
Klop eiwit, azijn, maizena en zout in een grote kom tot een glad geheel. Voeg gesneden kip toe; meng tot alles goed bedekt is. Dek af met plasticfolie en laat 30 minuten in de koelkast marineren.
Wat veroorzaakt spaghettivleeskip? Gerrard schat dat de myopathie ergens tussen de 10 en 35 procent van de kippen in de Amerikaanse pluimveesector treft. Het voorkomen van spaghettivlees wordt beïnvloed door de genetica van de vogel en de faciliteiten waarin ze worden gekweekt en verwerkt .
Methoden voor langzaam en langzaam koken, zoals braiseren, stoven of roken, zijn het meest effectief als je malse, sappige kip wilt maken. We zijn dol op deze doordeweekse variant op een klassieke Chicken Coq au Vin (hierboven afgebeeld), waarbij het zuur in wijn wordt gebruikt om kip malser te maken en een korte stooftijd om een heerlijk diner te garanderen.
Naast het per ongeluk te gaar koken van maaltijden, is de meest voorkomende reden voor taaie, rubberachtige of te gare kip dat klanten een veel te grote slowcooker gebruiken .