De witte waas op de chocolade is gelukkig geen schimmel, en is gewoon veilig om te eten. Die witte uitslag heet bloom en komt vanuit de chocolade zelf. Het wordt veroorzaakt door het smelten van de cacaoboter in de chocola. Dit gebeurt, zoals je misschien al verwacht, wanneer chocolade te warm wordt.
De witte waas ontstaat door kristallisering en heeft dus niks met schimmel te maken. Je kunt beslagen chocolade dus gerust eten, al is het helaas wel een stuk minder lekker.
Hoewel de smaak, kleur, geur en kwaliteit van het product na verloop van tijd kunnen verminderen, is het over het algemeen nog steeds veilig om te consumeren zonder risico voor de gezondheid. Chocolade behoeft geen koeling en zal na de houdbaarheidsdatum alleen een lichte achteruitgang in kwaliteit vertonen.
Hoewel je over een wel héél stevige ruggengraat moet beschikken wil je chocolade over de datum laten gaan, is het prima te eten als je toch ver na de houdbaarheidsdatum een reep achterin je kast vindt. Na verloop van tijd komt er wel een wittig 'laagje' op en kan de smaak iets teruglopen, maar ziek word je er niet van.
Het lijkt wel schimmel!
Het ontstaat wanneer chocolade te warm wordt en de aanwezige cacaoboter smelt. Als op een later moment de chocolade weer afkoelt en stolt, kristalliseert de cacaoboter. De vetkristallen zorgen voor die witte waas die je ziet op het oppervlak van de chocolade.
Beschimmelde chocolade heeft witte pluisjes die boven het oppervlak groeien en zal pluizig aanvoelen bij aanraking. Gebloeide chocolade heeft een krijtachtige laag of grijs/witte strepen op het oppervlak en zal glad aanvoelen bij aanraking.
Deze witte film betekent niet dat de chocolade beschimmeld is of bedorven is . Het is eigenlijk gewoon een wetenschappelijk proces genaamd "chocoladebloei". Er zijn twee soorten van deze bloei: suikerbloei en vetbloei.
Controleer op veranderingen in het uiterlijk, zoals dofheid, verkleuring of witte strepen die bekend staan als chocoladebloei . Dit is misschien niet schadelijk, maar kan de smaak en textuur beïnvloeden. Kijk ook naar de textuur zelf; een broos of korrelig gevoel kan erop duiden dat het zijn beste tijd heeft gehad.
Pure chocolade kan een tot twee jaar bewaard worden als het in folie wordt verpakt en op een koele, donkere en droge plek wordt bewaard , zoals een voorraadkast of kelder. Melk- en witte chocolade hebben een beperktere bewaartijd — niet langer dan 8-10 maanden.
Chocolade heeft een hoog vochtgehalte. Om deze reden moet chocola in de verpakking bewaart worden. Wanneer je chocolade buiten de verpakking bewaart dan zal het vocht sneller geabsorbeerd worden en hierdoor kan er een wit laagje op de chocolade ontstaan. Uiteindelijk kan dit zelfs zorgen voor beschimmelde chocolade.
De witte waas kan ontstaan zijn door kristallen die aan de oppervlakte ontstaan zijn door het smelten en weer stollen van cacaoboter. Ook de suiker in chocola kan deze witte waas veroorzaken. De smaak zal ook iets minder zijn. Als je de chocolade gaat smelten zal de witte waas ook weer verdwijnen.
Hoe voorkom je dit witte laagje op chocola? Toch geen fan van 'stoffige chocolade'? Je kunt de witte waas het beste voorkomen door je chocoladevoorraadje te bewaren bij een temperatuur rond de 18 °C, want bij een hogere of lagere temperatuur verplaatsen de cacaoboter en de suiker zich sneller naar het oppervlak.
Magnesium, calcium en kalium zijn allemaal te vinden in witte chocolade en ze kunnen helpen uw bloeddruk te reguleren , uw bloedvaten te helpen, de gezondheid van uw botten te ondersteunen en zelfs uw spijsverteringsstelsel te verbeteren. Daarnaast bevat het zink, wat helpt de immuniteit te versterken, en ijzer voor een gezonde productie van rode bloedcellen.
Kun je chocolade eten die gebloeid is? Chocoladebloei ziet er misschien niet smakelijk uit, maar het is volkomen veilig om te eten . Dat betekent echter niet dat je het wilt eten, aangezien zowel de smaak als de textuur aangetast kunnen worden. "Bloom ontneemt de chocolade meestal een aantal van zijn meest aangename eigenschappen," zegt Laiskonis.
Chocola is namelijk een voedingsmiddel dat niet snel bederft. Het is daarom vaak langer houdbaar dan deze datum. Het kan wel zo zijn dat de smaak, kleur, geur of kwaliteit van het product achteruitgaat, maar je kunt het zonder gevaar voor je gezondheid eten.
Bij het oplopen van de temperatuur smelt de cacaoboter in de chocolade. Koelt de chocolade vervolgens weer af, dan stolt en kristalliseert deze cacaoboter weer met witte boterkristallen als gevolg. Een tweede reden van de witte waas op chocolade is vochtigheid.
Als de chocolade te koud is geweest, is door condensvorming een klein beetje suiker opgelost en weer gestold. Beide processen leiden tot kristallisatie, met als resultaat een witte uitslag op de chocolade. Wit uitgeslagen chocolade is zeker nog eetbaar, maar de structuur is korrelig geworden en de smaak is verminderd.
Schimmel kan mycotoxinen produceren, wat schadelijke stoffen zijn . Het risico op mycotoxinen in uw chocolade is over het algemeen laag, maar het is beter om het zekere voor het onzekere te nemen en chocolade met zichtbare schimmel te vermijden. Vergeet niet dat chocoladebloei (een witachtige laag) en schimmel twee verschillende dingen zijn.
Witte chocolade wordt niet gemaakt van cacaopoeder, maar van cacaovet gemengd met melkpoeder en suiker. Het is juist de cacaopoeder die de gezonde antioxidanten (polyfenolen) bevat. Witte chocolade bevat dus geen stoffen die gezondheidsvoordelen opleveren, daarnaast bevat het ook nog eens veel suiker.
Het goede nieuws is dat welke soort bloei uw chocolade ook aantast, het nog steeds volkomen veilig is om te eten . Uiteindelijk heeft chocoladebloei geen invloed op de smaak of houdbaarheid van uw chocolade, u moet alleen een iets ander uiterlijk accepteren — wat nog steeds frustrerend kan zijn als u het als cadeau geeft!
Als je chocolade in de koelkast zet en het dan naar een warmere kamer verplaatst, kan er condensatie op het oppervlak van de chocolade ontstaan . Dit vocht kan de suiker in de chocolade oplossen, die vervolgens op het oppervlak herkristalliseert als de chocolade droogt, wat resulteert in een suikerbloei.
“Veel mensen hebben dit ook bij pure chocola, oude kaas en rode wijn. Daar zitten bepaalde stoffen in dat het neusslijmvlies meer prikkelt dan andere dingen. Je neus reageert daar dan sneller op, dus je niest erdoor. Dit is vooral zo als je extra gevoelig neusslijnmvlies hebt.
De witte waas op de chocolade is gelukkig geen schimmel, en is gewoon veilig om te eten. Die witte uitslag heet bloom en komt vanuit de chocolade zelf. Het wordt veroorzaakt door het smelten van de cacaoboter in de chocola. Dit gebeurt, zoals je misschien al verwacht, wanneer chocolade te warm wordt.
Het is onwaarschijnlijk dat het eten van witte chocolade met mate tot significante gewichtstoename leidt . Het is echter belangrijk om te onthouden dat witte chocolade, net als elk ander voedingsmiddel, calorieën bevat en dat het consumeren van te veel calorieën na verloop van tijd tot gewichtstoename kan leiden.
Omdat witte chocolade veel suiker bevat, wordt het afgeraden voor mensen met een hoog triglyceriden- en cholesterolgehalte in hun bloed . Uiteraard is het ook niet geschikt voor mensen met een lactose-intolerantie.