Over het algemeen mag kip niet roze zijn, omdat dit meestal betekent dat het vlees nog niet gaar is. Toch is het slim om niet volledig op kleur te vertrouwen, het bot kan namelijk soms ook wat kleur afgeven. Hierdoor kleurt de kip een beetje roze.
Eén manier om de gaarheid te controleren is uiteraard door naar de kleur van het vlees te kijken. Het kippenvlees verandert tijdens de bereiding van roze naar wit. Maar, sommige delen van de kip zijn net iets donkerder of meer roze dan gewoon de filet. Ondanks de donkerdere kleur kunnen deze stukken kip toch gaar zijn.
Voor kip en vlees zoals gehakt, hamburgers en worst geldt: verhit het door en door voordat je het opeet. Daarmee voorkom je een voedselinfectie. Een uitzondering: vlees uit 1 stuk van runderen en varkens (varkenshaas, biefstuk, rosbief) kun je rosé eten. Maar ook bij dit vlees is doorbakken de meest veilige keuze.
Kun je roze kip eten? Kortom, ja! Kip van hoge kwaliteit heeft een grotere kans om roze te lijken, vooral bij echt verse kip zoals je die op een boerenmarkt zou vinden. Het is belangrijker om op de temperatuur te letten dan op de kleur.
Het is belangrijk dat kip door en door gaar is, zodat eventuele schadelijke bacteriën worden gedood. Kip is goed gaar als het vlees van binnen wit is en als het van het bot loskomt.
Kleur is geen betrouwbare indicator voor veiligheid of gaarheid . Veilig gekookt gevogelte kan variëren in kleur van wit tot roze tot bruin. Al het gevogelte moet een veilige minimale interne temperatuur van 165 °F (73,9 °C) bereiken, gemeten met een voedselthermometer.
Voor goed gekookte kip, als je erin snijdt en het sap loopt helder, dan is de kip volledig gekookt . Als het sap rood is of een roze kleur heeft, moet je kip misschien iets langer gekookt worden.
Hoe weet ik of een product niet meer goed is? De kip heeft een afwijkende geur, is grauw verkleurd, uitgedroogd of plakkerig. Eet geen vlees wat er raar uitziet of niet goed ruikt.
Steek een vleesvork in de buikholte en kantel de kip lichtjes met de opening naar onder. Pas als het uitdruipende vocht helder wordt, is de kip gaar.
De tijd tussen het eten van voedsel dat besmet is met salmonella en de eerste klachten is meestal 12 tot 96 uur. Niet iedereen die besmet is met Salmonella wordt ernstig ziek. Deze klachten bestaan meestal uit diarree, buikkrampen, misselijkheid en braken. Deze klachten gaan meestal na 3 tot 7 dagen vanzelf voorbij.
Op rauwe kip kunnen ziekteverwekkers voorkomen, zoals salmonella en campylobacter. Verhit kippenvlees daarom altijd door en door. Zo beperk je het risico op een voedselinfectie.
De kerntemperatuur van kip
Bij kip en kalkoen kun je dan ook het beste een kerntemperatuur aanhouden van 70-72 °C; het vlees is dan helemaal gaar – en eventuele bacteriën zijn gedood – maar het is nog wel lekker sappig. Hoger kan, maar je vlees wordt wel droger.
De roodheid van vlees is niet alleen afhankelijk van de diersoort, maar ook van het geslacht en de leeftijd van het dier en de hoeveelheid beweging die het dier heeft gehad. Zo is het vlees van jonge zoogdieren (kalveren, lammeren en biggen) vaak lichter van kleur dan het vlees van volwassen zoogdieren.
Een gezonde kip is actief, scharrelt graag, heeft een rode kam en een glanzend verenkleed. Als een kip zich niet zo lekker voelt zul je dit niet gelijk opmerken. Een kip is van nature een prooidier en zou bij het tonen van zwakte sneller gepakt worden door een roofdier.
Soms kan de paarse kleur in de botten het vlees dat ze raakt verkleuren, hoewel het vlees veilig is gegaard kan dit roze blijven. Soms komt de roze kleur van stikstofmonoxide (NO) en koolstofmonoxide (CO) van de grill.
Om dit te controleren, maak je een kleine snee in het dikste deel van het vlees. Een volledig gegaard stuk kip is van binnen helemaal wit, maar een rauw of onvoldoende gegaard stuk is nog steeds roze en/of bloederig . Je moet ook controleren of alle sappen die eruit lopen helemaal helder zijn.
Kip op een bierblik
Plaats de kip op een halfvol blikje bier op de bbq en sluit de bbq met een deksel en laat op ± 185°C in ± 1 uur gaar worden. De bouten staan dichter bij het vuur dan de borst en worden zo ongeveer even snel gaar als het borstvlees. Het bier zorgt er ook voor dat het kippenvlees mals wordt.
Verse, rauwe kip is roze en vlezig van kleur; als de kip bedorven is, zal hij verkleuren en een doffe, grijze gloed krijgen . "Tekenen van voedselbederf zijn vrij universeel," zegt White. "Elke vieze geur, verkleuring of vreemde substantie op uw kip zou reden zijn om weg te gooien."
Rauwe kip is roze en glibberig. Dus niet slijmerig, grijzig of met een geurtje. Dan gooi je de kip best meteen weg.
Je kunt ook ruiken aan de kip. Als de kip geurloos is, is deze nog goed. Als je wél iets ruikt, is het beter om de kip niet meer te eten.
Er kunnen namelijk bacteriën in zitten waar je erg ziek van kan worden als de kip niet goed gegaard is. Eet daarom nooit rauwe kip en gaar hem altijd totdat het vlees van binnen wit is en van het bot loskomt. Let ook op de houdbaarheidsdatum van kip wanneer je deze koopt.
Bruin of kook vlees of gevogelte nooit gedeeltelijk om het in de koelkast te bewaren en later af te maken, omdat eventuele bacteriën dan niet vernietigd zijn. Het is veilig om vlees en gevogelte gedeeltelijk te koken in de magnetron of op het fornuis, maar alleen als het voedsel direct op de hete grill wordt gezet om het af te maken .
Steek uw voedselthermometer gewoon in het dikste deel van de kip (voor een hele kip is dat de borst). U weet dat uw kip gaar is als de thermometer 180°F (82°C) aangeeft voor een hele kip , of 165°F (74°C) voor stukken kip.
Op rauw kippenvlees zitten namelijk veel bacteriën, waaronder de salmonellabacterie. Daar kun je heel ziek van worden. Controleer de binnenkant van de kip dus ook altijd even voordat je gaat eten. Is de binnenkant wit, dan is de kip gaar.
Ja, gevogelte dat buiten is gegrild of gerookt, kan roze zijn , zelfs als alle delen een temperatuur hebben bereikt die ruim boven de 165 °F (71,1 °C) ligt. Er kan een roze rand van ongeveer een halve inch breed rond de buitenkant van het gekookte product zitten.