Een aantal medicijnen heeft verandering van smaak en reuk als bijwerking. Dat zijn onder meer antibiotica, anti-epileptica, antidepressiva, antihistamines, decongestiva, antihypertensiva, hartmedicatie en lipideverlagende middelen.
Reuk- en smaakverlies ontstaat o.a. door: een kwetsuur aan het hoofd, chronische ontstekingen, ontsteking aan de bovenste luchtwegen en COVID-19. Oorzaak van een smaakstoornis kan ook te maken hebben met schade aan de aangezichtszenuw of de smaakpapillen.
Neem iets fris-zuurs om op te kauwen of om op te zuigen, bijvoorbeeld: een zuurtje, pepermunt, (suikervrije) kauwgom, zacht snoep of een waterijsje. Ook fris-zure producten als tomaat, komkommer, augurk, appel en zilveruitjes kunnen helpen.
Oorzaken van smaak- en reukverandering
Sommige aandoeningen kunnen verandering of verlies van smaak en reuk geven, bijvoorbeeld bij infectie in neus of neusbijholten, een tumor in het hoofd, de ziekte van Parkinson of een corona-infectie. Ook kan verandering van smaak en reuk gevolg zijn van ouderdom.
De term "ageusia" verwijst naar het totale verlies van uw smaakzin. Ageusia kan worden veroorzaakt door infecties, bepaalde medicijnen, voedingstekorten of andere factoren . Verlies van smaakzin is ook een mogelijk symptoom van COVID-19. In de meeste gevallen kan het behandelen van de onderliggende oorzaak van ageusia uw smaak herstellen.
Een metaalsmaak (fantogeusie) kan je verminderen door onder andere geen voeding of drank uit blik te eten of door te kiezen voor plastic bestek. Een constante vieze smaak in de mond kan je proberen te maskeren (verhullen) door je mond regelmatig te spoelen en munt te gebruiken.
Wanneer je weinig proeft
Kies voor eten met sterke smaken, zoals kruiden en specerijen, zoetzure uitjes en augurkjes, gember, sambal, wasabi, mosterd, azijn, ketchup, marinades, pesto, piccalilly, sojasaus en citroensap. Voeg citroen, limoen en azijn toe aan je eten om de smaak te versterken.
Bij infecties in de mondholte herstelt de smaak na behandeling. Soms is verwijzing naar een tandarts, kaakchirurg of mondhygiënist nodig. Bij smaakuitval door een virusinfectie in de mondholte treedt spontaan herstel van de smaakfunctie op na genezing van de infectie.
Smaakverlies is een veelvoorkomende klacht met mogelijk ernstige gevolgen. Geïsoleerd smaakverlies kan ontstaan door beschadiging van de chorda tympani of de smaakpapillen. Oorzaken voor smaakverlies als medicatiegebruik en chronische otitis media zijn te verhelpen. Meestal zijn de behandelopties echter beperkt.
Één van de meest voorkomende is gingivitis, wat het gevolg is van de opbouw van tandplak, als je niet regelmatig of correct poetst en flost. Een andere veel voorkomende oorzaak van een vieze smaak zijn abcessen, infecties en doorkomende verstandskiezen.
Driekwart van de covid-19-patiënten met reukverlies heeft het reukvermogen na 30 dagen weer terug. Na 90 dagen is 90% van de patiënten hersteld. Voor herstel van smaakverlies gelden vergelijkbare herstelperiodes.
Sommige mensen merken een verminderde smaakzin op . Hoewel captopril een waarschijnlijke verdachte is, is het mogelijk dat uw diureticum het probleem veroorzaakt of eraan bijdraagt. Omdat diuretica de nieren ertoe aanzetten om water uit het lichaam te verwijderen, kunnen ze de mond droog maken.
Als deze zintuigcellen worden geprikkeld door de geurstoffen, dan ontstaat ook hier op de gevoelszenuw een impuls. Ook deze impuls wordt naar het smaakcentrum in de schors van de grote hersenen gevoerd. De smaakprikkels en de geurprikkels tezamen vormen onze smaakbeleving.
Een bittere of vieze smaak in de mond is een veelvoorkomend probleem dat door veel mensen als onplezierig wordt ervaren. De onaangename smaak, zoals een metaalachtige of bittere smaak, kan komen door een ophoping van bacteriën in uw mond. Deze bacteriën vergroten de kans op gaatjes en ontstekingen.
Omdat voeding onze zintuigen vormt, kunnen we onze smaakpapillen – en onze hersenen – trainen om hierop te reageren en de voorkeur te geven aan voedingsmiddelen met minder suiker en zout.
Dat kan niet. De vijf basissmaken die we ervaren - zoet, zuur, zout, bitter en umami - worden gedetecteerd door smaakpapillen in de tong. Er is geen manier om ze te vernietigen .
Dus, probeer een maaltijd te beginnen met wat citroensorbet om je smaakpapillen wakker te maken, suggereert Lee, of voeg een scheutje vers citroensap toe om het speeksel te laten stromen. Langzaam kauwen kan ook speeksel genereren, en water drinken kan helpen om je mond vochtig te houden tijdens maaltijden.
Bij een vieze smaak in de mond kunt u zuigen op pepermuntjes of snoepjes of kauwen op kauwgom. Als uw slijmvliezen niet gevoelig zijn, kunt u wat meer zout, kruiden, specerijen en smaakmakers zoals gember, sambal, wasabi, marinades, jus of sauzen gebruiken om uw voeding smakelijker te maken.
Blootstelling aan lucht, vocht en licht kan de smaak van koffie beïnvloeden. Als je koffie niet op de juiste manier wordt opgeslagen, kan dit leiden tot smaakverlies.
Smaak kunnen we waarnemen met onze tong, maar het gaat ook om balans, geuren, ervaringen en interactie. Geur bijvoorbeeld, komt vrij als je het product voor je hebt, maar het komt ook vrij als je het in je mond hebt en uitademt. Dat noemen we retronasaal – aroma's worden ontvangen door de neusslijmvliesen.
Antischimmelmiddelen. Met name bij het antischimmelmiddel terbinafine, dat vaak wordt gebruikt tegen hardnekkige schimmelnagels, zijn meldingen gemaakt van langdurig smaakverlies. Dit smaakverlies kan ook na het staken van het middel aanhouden. Een alternatief voor terbinafine is itraconazol.
Als uw smaak anders is dan anders (minder smaak, helemaal geen smaak, een vieze smaak), kan dat allerlei oorzaken hebben. Het kan bijvoorbeeld te maken hebben met een ontsteking in uw mond, onvoldoende speekselproductie, medicijngebruik of zuurbranden. Als u minder goed ruikt, kan dat ook invloed hebben op uw smaak.
Diabetes, hypothyreoïdie, nierziekte, leverziekte en andere metabolische aandoeningen kunnen dysgeusie veroorzaken . Zenuwbeschadiging. U hebt zenuwen die de smaakwaarneming regelen. Wanneer iets deze zenuwen beschadigt, zoals een oor- of nekoperatie, werken ze niet zoals ze zouden moeten, wat dysgeusie veroorzaakt.