Hun rode kleur hebben aardbeien te danken aan een groep stoffen, antocyaninen geheten. Net als het oranje caroteen in wortels en het groene chlorofyl van bladeren zijn het plantaardige kleurstoffen. Wanneer de aardbeien nog onrijp zijn, zorgt het chlorofyl in de cellen van de vrucht ervoor dat hij bleekgroen is.
Na ongeveer 6 weken zijn de eerste aardbeien rood.
Als je houdt van sappige aardbeien, dan moet je je plant veel water geven. Vooral bij weinig regen moet je regelmatiger begieten. Toch mag de grond tussen de gietbeurten een beetje uitdrogen. Bij bijzonder heet zomerweer kunnen de bladeren van je aardbeienplant wat gaan hangen, ook al is de grond nog vochtig.
Het binnenste van de bloem dat wordt de aardbei. Dat zwelt op en wordt groter en groter en groter. Hij begint groen, daarna wordt hij wit en uiteindelijk wordt hij rood. Van bloem tot aardbei duurt ongeveer 3 tot 4 weken.
Was de aardbeien grondig, snij ze, en voeg een snuifje zout en drie stevige snuifjes suiker toe. Meng goed en laat even staan op kamertemperatuur. De suiker helpt om de aardbeien wat zoeter te maken, en zorgt voor een rode siroop, terwijl het zout alle smaak die wél in de aardbeien zit, naar boven brengt.
Naarmate aardbeien rijpen, stijgt hun suikergehalte van ongeveer 5% in onrijpe groene vruchten tot 6-9% bij rijping. Tegelijkertijd neemt de zuurgraad af , wat betekent dat rijpe aardbeien veel zoeter smaken.
Als aardbeien rijpen, maakt de groene kleurstof chlorofyl plaats voor rode kleurstoffen, antocyaninen. Hun rode kleur hebben aardbeien te danken aan een groep stoffen, antocyaninen geheten. Net als het oranje caroteen in wortels en het groene chlorofyl van bladeren zijn het plantaardige kleurstoffen.
Dun de bloemen en vruchten uit tot 3 per stengel om mooie grote aardbeien te krijgen (alweer: dat hoeft niet bij die van ons of van een echte aardbeienkweker.) Knip de uitlopers telkens weg (op de paar na die je wilt gebruiken als opvolgers).
Aardbeienplanten zijn vier tot zes weken na de bloei klaar om te oogsten. Oogst alleen de roodste, rijpste bessen en controleer ze elke twee tot drie dagen - om te profiteren van de verdere rijping en productie. Gebruik een snoeischaar om de steel boven de vrucht af te knippen.
Oftewel; een aardbeienplant kan wel jarenlang mee gaan maar als je haar in de moestuin zo intensief wilt gebruiken als een moestuinder doet; dan is de plant na 3 tot 4 jaar 'op'.
Om de meeste aardbeien te krijgen, ga je best voor een zonnige locatie met goed doorlatende grond. Kies voor gezonde, sterke aardbeiplanten en geef ze voldoende water. Verwijder regelmatig onkruid en gebruik een uitgebalanceerde meststof om een overvloedige oogst van heerlijke aardbeien te garanderen.
Op dezelfde manier als de planten elkaar versterken, kunnen ze elkaar ook verzwakken. Aardbeienplanten trekken bijvoorbeeld witte koolvliegjes aan, een vlieg die erg schadelijk is voor koolsoorten. Zet je aardbeien dus nooit naast koolsoorten in de moestuin.
Wil je de uitlopers toch direct afknippen? Knip ze dan in juni af, zet ze op water of in potjes aarde tot ze wortels hebben gevormd, waarna je ze ook in augustus uitplant. Bemest de planten net na het aanplanten en in het voorjaar met een meststof voor aardbeien.
Wanneer aardbeien bemesten? Geef je aardbeien in maart of april DCM Meststof Aardbeien & Kleinfruit. Deze meststof is ook geschikt voor de bijbemesting van je aardbeien in pot. Strooi na de oogst, in de zomer, een tweede keer DCM Meststof Aardbeien & Kleinfruit tussen de planten.
Aardbeiplanten houden van een zonnig plekje! Half schaduw is ook geen probleem. Voor potten of bakken is half schaduw zelfs aan te raden omdat ze dan minder snel uitdrogen. Aardbeien rijpen ook in de schaduw, alleen duurt het dan wat langer.
Aardbeienplanten verzorgen met cacaodoppen
Om de aardbeien goed te laten groeien, moet de (pot)grond goed 'doorgelucht' kunnen worden. Ook genieten aardbeienplantjes van organische compost. Het toevoegen van een laagje cacaodoppen (eventueel verpulverd) helpt om de plantjes onkruidvrij te houden.
Aardbeien zijn meerjarige vaste planten en van de heerlijk smakende vruchten van de doordragers kun je dus extra lang genieten. Je kunt er zelfs volgend jaar nog opnieuw van oogsten en misschien ook nog het jaar daarna als je goed voor je aardbeiplanten zorgt.
Bij het snoeien van gekweekte aardbeien moet na de oogst de bladkroon rond het midden van de plant worden afgesneden. Het hart en de jonge scheuten mogen niet beschadigd worden. Op kleine schaal zijn een tuinschaar of een scherp mes geschikte snoeigereedschappen.
Aardbeien zijn oppervlakkig wortelende planten. De fijne wortels bevinden zich op slechts 15 cm diepte. Daardoor is het voldoende om een pot of bak uit te kiezen van 20 cm diepte.
Als je aardbeienplanten laat vermeerderen, kunnen ze minder aardbeien produceren. De planten gebruiken dan namelijk hun energie om nieuwe planten te laten groeien, in plaats van om lekkere aardbeien te maken.
Een barrière van droog materiaal zoals stukjes eierschalen, cacaodoppen, perlite, koffiedik, gedroogde tijm, kalk en basaltpoeder kan dus helpen. Ook heel fijn gemaakte houtsnippers kunnen uitstekend dienst doen als slakken af- weer, ze kruipen er niet overheen. Maai de graskanten vanaf mei regelmatig zeer kort af.
Ook zijn de aardbeien goed bestand tegen regen en hebben ze minder last van vruchtrot. Malwina is alleen daarom al een ras dat niet mag ontbreken in uw tuin.
Stoffen genaamd anthocyanen geven aardbeien hun weelderige rode kleur . Dezelfde in water oplosbare pigmenten kleuren ook sommige herfstbladeren rood. Studies hebben meer dan 25 verschillende anthocyanen in aardbeien geïdentificeerd, waarbij de niveaus variëren afhankelijk van de variëteit.
Anthocyanen ontwikkelen zich in de bes naarmate deze rijpt. Tegelijkertijd neemt de hoeveelheid chlorofyl af . Heb je gemerkt dat appels en aardbeien eerst rood worden aan de kant die aan de zon is blootgesteld? Het bereiden van anthocyanen vereist de aanwezigheid van overvloedig zonlicht en suikers.
De kleur van aardbeien wordt veroorzaakt door anthocyanen, voornamelijk pelargonidin 3-glucoside (fig. 1). Anthocyanen zijn in water oplosbare pigmenten die in plantencellen voorkomen. Ze zijn ook verantwoordelijk voor de rode kleur in sommige herfstbladeren.