Bloed in de ontlasting, diarree of stinkende mest zijn symptomen van darmproblemen bij kippen. Dat kan komen door parasieten zoals coccidiose en wormen. Zorg voor een optimale darmflora voor extra gezonde kippen.
De behandeling bestaat uit het geven van medicijnen die de coccidiën afdoden. Na het doormaken van een infectie bouwt de kip immuniteit op tegen die soort coccidiose waarmee ze besmet was. Een infectie met een andere soort kan dan nog wel.
Coccidiose is een darmaandoening bij jongvee die wordt veroorzaakt door de parasiet Eimeria. Deze parasiet kan diarree veroorzaken bij (jonge) kalveren en voor groeivertraging zorgen. Dit heeft gevolgen voor de gezondheid van het kalf en kan van invloed zijn op de rest van zijn leven.
Coccibal (REG NL-121611) doodt coccidia in de darm van kippen en kalkoenen rechtstreeks af en is geregistreerd met bewezen werkzaamheid, vertelt Etienne Effenberger, die het product in Nederland verkoopt. In Belgien Duitsland wordt het therapeutische middel al een paar jaar toegepast.
Coccidia (meervoud coccidiose) zijn ééncellige parasieten die, vooral bij jonge dieren, kortdurend diarree kunnen geven. De diarree gaat meestal binnen enkele weken over, maar de eitjes kunnen nog jaren in de omgeving aanwezig blijven en andere dieren besmetten.
Uw dierenarts zal uw kip waarschijnlijk behandelen met Amprolium , de populairste behandeling voor coccidiose.
Milde infecties die anders als subklinisch zouden worden geclassificeerd, kunnen mogelijk leiden tot secundaire infectie, met name Clostridium spp-infectie. Vogels die ernstige infecties overleven, herstellen doorgaans binnen 10-14 dagen, maar kunnen nooit meer volledig groeien en produceren.
Schoon water moet te allen tijde beschikbaar zijn. De meeste ontsmettingsmiddelen werken niet goed tegen coccidia; verbranding van de ontlasting en stoomreiniging, onderdompeling in kokend water of een 10% ammoniakoplossing zijn de beste methoden om coccidia te doden. Coccidia kunnen bevriezing weerstaan. Coccidia zijn zeer soortspecifiek.
Coccidiose wordt veroorzaakt door protozoaire parasieten van het geslacht Eimeria . Deze parasieten zijn gastheerspecifiek en veel soorten bezetten een specifiek segment van het darmkanaal. Coccidiose is mogelijk een van de meest voorkomende ziekten die kleine kuddes over de hele wereld treffen, wat leidt tot prestatieverlies en zelfs sterfte.
Dit medicijn is alleen verkrijgbaar op recept van de dierenarts. Dat wil zeggen dat een dierenarts moet vaststellen dat de dieren lijden aan een infectie met coccidiose.
Een volwassen kip kan immuniteit opbouwen tegen één soort coccidia protozoa, maar vatbaar zijn voor infectie door een andere coccidia soort waaraan hij nog niet eerder is blootgesteld . Een kip moet al op jonge leeftijd immuniteit opbouwen tegen coccidiose.
Er zijn drie stadia in de levenscyclus: sporogonie, merogonie en gametogonie . Sporogonie/sporulatie: Oocysten die in de ontlasting van de gastheer terechtkomen, zijn niet direct infectieus. Ze hebben een dikke, resistente wand, maar hebben vocht, zuurstof en warmte nodig om te sporuleren.
Tachtig procent van de oöcysten werd binnen twintig minuten gedood in water van 55°C , binnen tien seconden in water van 80°C en binnen vijf seconden door kokend water.
Appelazijn kip 1 l
heeft een gunstige invloed op de algemene gezondheid en ondersteunt de darmflora. Appelazijn bevat organische zuren die de darmwerking stimuleren en de stofwisseling en het afweersysteem ondersteunen.
Afhankelijk van het land zijn 3-9% van alle volwassen honden en katten besmet met Coccidiose. Tot nu toe is dus nog niet vastgesteld dat dieren Coccidiose kunnen overdragen op mensen. Een besmet dier kan na 6-10 dagen via de ontlasting andere dieren (van dezelfde soort) aansteken.
Coccidiose bij kippen wordt veroorzaakt door verschillende soorten coccidia. Dit zijn eencellige parasieten die in de darmwand van hun gastheer leven en daar verschillende delen beschadigen. Dit leidt tot slechte opname van voedingsstoffen, uitdroging en bloedverlies. Bovendien maakt het dier de vogel vatbaar voor secundaire infecties .
De parasieten verspreiden zich via hun eitjes, ook wel oöcysten genoemd. Deze eitjes worden in de darmen van geïnfecteerde kippen gelegd en komen vervolgens via de mest in de omgeving terecht. Andere kippen kunnen besmet raken door deze oöcysten op te nemen uit hun omgeving.
Het kookproces zou de protozoa en hun eicellen moeten doden, waardoor consumptie veilig is . De soorten die kippen aantasten, zijn ook niet de soorten die mensen infecteren. Kippen die een behandeling ondergaan, kunnen deze medicijnen echter soms in de eieren overbrengen, waardoor het onverstandig is om eieren te eten die tijdens de behandeling zijn gelegd.
De studie vond met name opmerkelijk dat ACV een anticoccidiale werking heeft bij pluimvee . Veroorzaakt een afname van het aantal coccidiale oöcyten in de ontlasting. Helpt bij het verlagen van de resistentie tegen medicamenteuze behandeling.
Amprolium in een dosering van 10 mg/kg/dag gedurende vijf dagen en sulfonamiden worden vaak gebruikt als behandelingen voor klinische ziekten (tabel 1). Medicijnen die via voer of water worden toegediend, worden mogelijk niet door zieke dieren opgenomen en ernstig aangetaste dieren moeten mogelijk individueel worden behandeld.
Coccidiose zorgt bij konijnen ouder dan 6 maanden meestal niet voor problemen, maar kan voor jonge konijntjes dodelijk zijn.
Hoewel coccidia een breed scala aan dieren kunnen infecteren, waaronder mensen, vogels en vee, zijn ze meestal soortspecifiek. Een bekende uitzondering is toxoplasmose veroorzaakt door Toxoplasma gondii. Mensen kunnen voor het eerst coccidia tegenkomen wanneer ze een hond, kat of vogel krijgen die geïnfecteerd is .
Als de tuin eenmaal besmet is, is er geen behandeling die de coccidia kan elimineren . Het verwijderen van ontlasting zal het niveau van besmetting verminderen, maar de oöcysten die uit de ontlasting zijn bevrijd, zullen er nog steeds zijn. Het besproeien van het gazon zal alleen de levensvatbare oöcysten behouden.
Het effect van coccidiose op de dikte van de eierschaal wordt getoond in Tabel 3. De schalen van de eieren die door de geënte vogels werden geproduceerd na inoculatie, namen in dikte af totdat het leggen stopte . Zoals getoond in Tabel 3, nam de gemiddelde dikte van de laatste drie eieren die werden gelegd vóór het stoppen af van . 346 tot .