Zout is onsterfelijk. Waar het oplost, kan het ook weer uit het water worden gewonnen in een steeds herhaalde cyclus, en geloof me vrij, zout was vroeger zo kostbaar dat het zo vaak mogelijk werd gerecycleerd. Zout is dus eeuwig en verleent zijn onsterfelijkheid aan alles waarmee het wordt vermengd.
Maar in de Middeleeuwen was er een grondstof misschien nog wel waardevoller: zout. Het was onmisbaar om eten te bewaren of juist om het op smaak te brengen, maar zonder een zee in de buurt was het voor steden als Krakau moeilijk te krijgen en daarom erg kostbaar.
Vóór de industrialisatie was het extreem duur en arbeidsintensief om de grote hoeveelheden zout te oogsten die nodig waren voor het conserveren en kruiden van voedsel . Dit maakte zout tot een extreem waardevol product. Hele economieën waren gebaseerd op zoutproductie en -handel.
Zout was kostbaar in de 17de eeuw. Op de tafel nam het een ereplaats in. Zoutvaten waren dan ook opvallend vormgegeven kunstwerken.
Het eerste echte betaalmiddel was zout, wat een kostbaar product was, aangezien er levensmiddelen in bewaard konden worden. In het Romeinse Rijk werden soldaten uitbetaald in 'sal', het Latijnse woord voor zout. Hieraan dankt ook het woord 'salaris' haar bestaan. De 1e geldmunten doken 700 voor Christus op.
Zout was een schaars en duur product en de waarde ervan was legendarisch. Boven of onder het zout zitten identificeerde voorrang in de zitplaatsindelingen op een feest, afhankelijk van iemands rang. Het niet waard zijn van je zout was een grote belediging. De Bijbel complimenteert sommige mannen als 'het zout der aarde'.
Het meest verfijnde, meest smaakvolle en kostbaarste zout ter wereld, dat is fleur de sel. Dit zeezout wordt op duurzame wijze gewonnen, en is een echte topper in de keuken. Het geeft uw gerechten een exclusieve toets en een verfijnde smaak.
Een ounce zout kon ooit worden geruild voor een ounce goud. Nu is het idee lachwekkend, met goudkosten die oplopen tot meer dan $ 2.000 per ounce, terwijl 26 ounces zout slechts $ 1 waard is .
De VOC kreeg als enige in Nederland het recht om handel te drijven met Azië. Daar werden kostbare specerijen zoals peper en nootmuskaat gehaald. Vooral met de verkoop van peper werd enorm veel geld verdiend. Daar komt ook de uitdrukking 'peperduur' vandaan.
Messenmunten waren vermoedelijk het eerste echte geld ter wereld. In de loop der jaren maakten de Chinezen gaten in de messen om ze aan een snoer te kunnen rijgen. Ook spades werden op deze manier bewerkt.
Zout was echter vaak moeilijk te verkrijgen, dus het was een zeer gewaardeerd handelsartikel en werd door veel samenlevingen, waaronder Rome, als een vorm van betaalmiddel beschouwd . Volgens Plinius de Oudere werden Romeinse soldaten betaald in zout, waarvan het woord salaris is afgeleid, hoewel dit door historici wordt betwist.
In de 20e eeuw is zout een goedkoop alledaags product geworden, omdat er nieuwe afzettingen zijn geopend en de productie grondig is gezuinigd . De technieken zijn echter in principe nog steeds hetzelfde als in de eeuwen daarvoor.
Van de zevende tot de veertiende eeuw na Christus werd zout gebruikt als betaalmiddel en zelfs gewicht-voor-gewicht geruild voor goud in West-Afrika. Oude Romeinse soldaten kregen een salarium, of salaris, wat betekent geld dat werd gebruikt om zout te kopen. Een moderne Engelse uitdrukking beschrijft competente soldaten en arbeiders als "hun zout waard".
Het lukte de VOC een monopolie op nootmuskaat, foelie en kruidnagel te veroveren. Dat leidde in Europa tot torenhoge prijzen. Niet omdat het verbouwen zo duur was, maar omdat de VOC de prijs kon bepalen. De inkoop van nootmuskaat in Azië kostte de VOC bijvoorbeeld 5 cent per pond.
Voor de middeleeuwse zoutproductie werd veen gewonnen en verbrand. De as van de verzilte turf werd vervolgens met zeewater vermengd. Het zout werd verkregen door een procedé van mengen en inkoken. Dat gebeurde in zogeheten zoutketen, simpele houten gebouwtjes.
Een vermindering van 4,5 gram zout (1,8 gram natrium per dag), verlaagt de bovendruk met 2 mmHg. Dit positieve effect is ongeveer 2,5 keer groter bij mensen met een verhoogde bloeddruk. Hart- en vaatziekten. Minder zout eten verkleint mogelijk de kans op hart- en vaatziekten.
Kruiden als peper, nootmuskaat, kruidnagel en kaneel noem je specerijen. Ze waren in de zeventiende eeuw erg kostbaar. Specerijen werden net als tegenwoordig gebruikt om het eten lekkerder te maken.
Bij de rijke mensen worden de resten van het middageten verwerkt in ragouts, pasteien en moezen. Om vier uur eten de mensen dit op. Verder eten de rijke veel wafels, suikergoed en taart. Voordat we gaan slapen, eten we vaak nog pap of rijstebrij in zoete melk.
Rijke mensen droegen voornamelijk zwarte kleding. Zwarte kleding straalde zelfverzekerdheid uit. Ook waren de witte kragen in de 17e eeuw in de mode. Alleen rijke mensen konden meegaan met de mode, omdat zij daar genoeg geld voor hadden.
Zout was noodzakelijk om in leven te blijven, maar het was schaars in de bossen van West-Afrika. Zout werd zijn gewicht in goud waard . En omdat goud zo overvloedig aanwezig was Overvloedig (bijvoeglijk naamwoord): in grote hoeveelheden aanwezig of beschikbaar 7 in het koninkrijk, verkreeg Ghana een groot deel van zijn rijkdom door handel met de Arabieren.
Fleur de sel is volgens velen het lekkerste, maar ook het duurste zout ter wereld.
Dit kwam door het economische belang en het gebruik van goud, maar ook door het praktische nut van zout. Het is namelijk een belangrijke voedingsstof voor mens en dier en het helpt voorkomen dat hun voedsel gaat schimmelen .
Bamboezout, ook bekend als Amethist Bamboe 9x of Jukyeom , is het duurste zout ter wereld. Dit zout wordt in Korea gevonden en kost $ 17 per ounce. Dit zeldzame zout ondergaat een nauwkeurig proces waarbij zeezout in 3 jaar oude bamboestengels wordt verpakt, met klei wordt verzegeld en tot negen keer boven een dennenhoutvuur wordt geroosterd.
Wil je voor een wat gezondere zoutvariant gaan, dan kies je volgens Geleijnse het beste voor kaliumhoudend zout of zout met extra jodium. Bij kaliumhoudend zout is een deel van het natrium vervangen door kalium, waardoor je bloeddruk minder snel omhoogschiet. Ook extra jodium in zout heeft gezondheidsvoordelen.
Als je alle voor- en nadelen van de verschillende soorten zout bekijkt zou je kunnen zeggen dat Keltisch zeezout de meeste voordelen heeft. Deze is het minst bewerkt en bevat verreweg de meeste mineralen. Ook het gewone zeezout, Himalayazout en Fleur de Sel bevatten meer mineralen dan het gewone tafelzout.