Bij sommige maaltijden, zoals kip pilav, schrijven koks voor dat je dat zetmeel verwijdert. Want dan krijg je zachte, losse korrels. Bij andere gerechten, zoals risotto, paella en rijstpudding, zou je de rijst juist niet moeten wassen. Dat extra beetje zetmeel bindt de boel dan.
Volgens wetenschappers zoals Harold McGee hangt het wassen van rijst samen met zetmeel. Zou je de rijst niet wassen dan krijg je een plakkerige korrel: 'door de rijst te wassen spoel je het zetmeel weg aan de oppervlakte van de korrel en krijg je een mooiere, drogere rijst', aldus McGee in On Food and Cooking.
Door je rijst te spoelen was je niet alleen kleine deeltjes stof van de korrels af, maar verwijder je ook het overgebleven laagje zetmeel. Dat zetmeel zorgt ervoor dat de rijst na het koken aan elkaar plakt. Sommige gerechten vragen daar echter om. Denk maar aan het maken van risotto recepten of sushi.
Roer de rijst niet tijdens het koken. Dit kan er voor zorgen dat de rijst afbreekt en te plakkerig wordt. Proef regelmatig of de rijst al klaar is. Als je de juiste verhoudingen water en rijst hebt gebruikt zal de rijst waarschijnlijk klaar zijn op het moment dat al het water verdampt is.
Witte rijst heeft niet het vezelrijke vliesje dat zilvervliesrijst wel bevat. Meestal wordt witte rijst nog verder bewerkt. Zo kunnen de kookeigenschappen en de smaak beïnvloed worden. Door de rijst in kleiner stukjes te breken, hoeft de rijst een stuk minder lang te koken.
Nee, rijst is geen dikmaker. Als je bijkomt in vetmassa, dan eet je meer calorieën dan dat je verbruikt. Of deze calorieën nu komen uit rijst, pasta, sla of appel, dat maakt op vlak van vetverlies helemaal niets uit.
Witte rijst versus bruine rijst en blootstelling aan arseen: is er een verschil? Witte rijst (zoals witte basmati, jasmijn en voorgekookte instantrijst) blijkt lagere concentraties arseen te hebben in vergelijking met bruine rijst of volkoren rijst.
Op dezelfde manier activeert het roeren van uw rijst tijdens het koken de zetmelen en krijgt u klonterige, papperige rijst . Uw rijst hoeft alleen maar even met een vork losgemaakt te worden als deze klaar is met koken. Door constant te roeren krijgt risotto zijn gekoesterde romigheid, een eigenschap die niet wenselijk is bij het koken van gewone rijst.
De bacterie Bacillus cereus kan sporen vormen die goed kunnen overleven en hittebestendig zijn. Sporen zijn bacteriecellen in een soort slaapstand. Als je rijst opnieuw opwarmt, kunnen deze sporen dat overleven en zich later weer ontwikkelen tot bacteriën.
Laat het na het koken en eventueel afgieten 10-15 minuten in de pan staan. Dit geeft een vollere korrel doordat het zetmeel iets afkoelt en uitzet en het laatste restje water opneemt. Roer pas na die 10-15 minuten rust door. Doe je dit eerder, dan wordt je rijst waarschijnlijk plakkerig.
Geen bouillonblokje, kokosmelk of kruiden bij de hand? Dan kun je ook de rijst lekker maken door 'm eerst even aan te bakken. Gewoon kort bakken in een beetje olie of boter voordat je er water op giet of het in een pan doet. Op die manier geef je een heerlijke, nootachtige smaak aan je rijst.
Een van de makkelijkste manieren om rijst te koken is in ruim water. Bij het afgieten gaat dan wel wat smaak verloren. Droog koken met net genoeg water dat door de rijst geheel wordt opgenomen kan ook, maar moet even afgemeten worden. Hierbij blijft alle smaak behouden.
Was de korrels eerst in koud water totdat het water helder blijft. Doe alles in een pan en voeg anderhalf keer zoveel water als rijst toe. Breng aan de kook, zet het vuur zo laag mogelijk en laat de rijst rustig en afgedekt in 10-15 minuten gaar worden.
Hoe lang kun je rijst in de koelkast bewaren? Maximaal twee dagen, that's it. En dat geldt alleen voor rijst die op de juiste manier bereid en bewaard is. Al het andere kun je maar beter meteen weggooien.
Bij de teelt van rijst staan de rijstvelden voortdurend onder water, en rijst neemt het arseen uit de grond en het water goed op. Daarom kan in rijst een hoger arseengehalte gevonden worden dan in andere gewassen. Ook bij de droge rijstteelt komt er in rijst relatief meer arseen voor.
Een deel van de smaak van de rijst gaat verloren door het overtollige water (de kans is groot dat u dit niet merkt), maar dat geldt ook voor het zetmeel en alle andere zaken die aan de korrels blijven kleven. Dat betekent dat u, zelfs als u de rijst graag wast, deze stap kunt overslaan als u voor deze methode kiest.
Afhaalmaaltijden (vooral Chinees)
Rijst kan besmet zijn met de bacterie Bacillus cereus. En die is hardnekkig, want hij gaat niet dood door verhitting. Bewaar rijst altijd in de koelkast en wees dus voorzichtig met het opnieuw opwarmen van deze gerechten. Doe het bij voorkeur niet.
Uit laboratoriumbepalingen blijkt dat rijst kleine hoeveelheden van het giftige metaal arsenicum bevat. Voor jonge kinderen die veel rijst(producten) eten, kan dat misschien te veel worden. Niet te veel rijstwafels, rijstepap en rijstmelk, waarschuwt hoogleraar Martijn Katan daarom.
Rijst eten en het de volgende dag als restjes eten is een gezonde en veilige optie, zolang het maar goed bewaard en opgewarmd wordt . Gekookte rijst mag niet langer dan een uur buiten de koelkast blijven staan als de temperatuur boven de 90 graden Fahrenheit is.
De belangrijkste reden om zout toe te voegen is vanwege de smaakversterkende eigenschappen . Ook verhoogt het toevoegen van zout het kookpunt van het water, maar tegelijkertijd verlaagt het de capaciteit van het water om grote hoeveelheden warmte te absorberen, dus technisch gezien zou het toevoegen van zout het water sneller kunnen laten koken.
Gele rijst
De gele kleur ontstaat door geelwortel (ook wel kurkuma genoemd) toe te voegen aan de witte rijst. Aan duurdere gele rijst wordt vaak saffraan toegevoegd. Net als witte rijst bevat deze rijst een stuk minder voedingsstoffen doordat het vliesje is verwijderd.
Vrij zetmeel is een poederachtig residu dat achterblijft na het malen van witte rijst. Als je het niet wegspoelt, creëert het zetmeel een kleverige film terwijl de rijst kookt . Spoel het extra zetmeel weg en de rijst zal plakkerig genoeg zijn om op te zwellen, maar niet te gomachtig.
'Rijstwafels bevatten bijna geen belangrijke voedingstoffen en zitten vaak vol zout. Kinderen ouder dan 6 kunnen wel af en toe rijstwafels eten, maar wel afhankelijk van hoeveel rijst ze verder binnenkrijgen', zo staat te lezen in het Zweedse rapport.
Wij raden aan om voeding met oplosbare vezels op tafel te zetten: witte rijst, wit brood, havermout, bananen, appelmoes, fruit uit blik … Zij absorberen het vocht in de darmen, waardoor de stoelgang opnieuw vaster van vorm wordt.
Arseen komt voornamelijk voor in rijst en rijstproducten. Verder komt het ook in lagere hoeveelheden voor in bewerkte graanproducten zoals brood, in melk en melkproducten en in water.