Pasta na het afgieten spoelen met koud water is echt not done: zo spoel je al het zetmeel weg.
Wanneer je de pasta overgiet met koud water, spoel je het zetmeel weg. Het zetmeel maakt de saus die je achteraf over de slierten doet romiger, en zorgt ervoor dat de pasta zich goed vasthecht aan de saus.
Italianen koken pasta volgens de regel 1 - 10 - 100. Dat betekent dat je 1 liter water nodig hebt met 10 gram zout om 100 gram pasta te koken. Je gebruikt daarbij best een grote pot waar de pasta voldoende 'bewegingsvrijheid' heeft.
1. Pasta afspoelen met koud water. Door pasta na het koken af te spoelen met koud water, stop je niet alleen het kookproces (wat goed is), maar koel je meteen ook je maaltijd af en verwijder je het zetmeel.
De kracht van het kookwater
Wel, pastawater zit vol restjes zout en zetmeel van de pasta die je erin kookte. Als je dat water toevoegt aan de pan waarin je je pasta afwerkt én waarin zich een vet – olijfolie of boter – bevindt, ontstaat er een emulsificatie (of culinaire magie).
Bij nadere beschouwing is het kookwater van pasta in feite de beste vriend van een chef-kok, met verrassende verborgen dieptes. Deze zetmeelrijke vloeistof is het magische ingrediënt in veel pastagerechten, van carbonara tot cacio e pepe, en is de geheime lijm die sauzen aan de pasta laat plakken .
Zelfs als je een pastasalade wilt maken, met afgekoelde pasta, is het beter om de pasta niet af te spoelen met koud water. De enige juiste manier voor Italianen om de pasta af te laten koelen is de pasta samen met een beetje olijfolie in een glazen schaal continu door te roeren.
Als je een gerecht maakt dat gekoeld of op kamertemperatuur wordt geserveerd, denk aan koude soba, rijstnoedels, pastasalade , dan wil je wel spoelen zodat je smakelijke (sorry) individuele strengen krijgt in plaats van één grote, gomachtige klont . Bepaalde soorten noedels hebben baat bij spoelen in bijna alle toepassingen.
Zout gebruiken tijdens het koken van pasta is een absolute must! Het hoeft niet veel te zijn, maar het maakt je uiteindelijke gerecht echt veel lekkerder. Zout is namelijk een smaakversterker. Door zout toe te voegen aan het kookwater krijgt de pasta al meer smaak terwijl het kookt.
Hoewel heel wat diëten producten met veel koolhydraten hardnekkig weren, menen enkele Italiaanse onderzoekers nu dat je helemaal niet dikker wordt van het eten van pasta. Volgens hen zou pasta net een essentieel onderdeel zijn van het algemeen als gezond beschouwde mediterraanse dieet.
Omdat zetmeel verhit moet worden om goed te kunnen geleren, kunt u de pasta in koud water weken zodat deze gehydrateerd blijft, zonder dat u zich zorgen hoeft te maken dat de pasta aan elkaar gaat plakken .
Voeg geen olie toe! Roer in plaats daarvan de pasta direct door nadat u deze in het kokende water hebt gedompeld . Dit voorkomt dat de draden aan de bodem van de pan en aan elkaar blijven plakken. Gebruik een pan die groot genoeg is. De toevoeging van olie bedekt de pasta alleen maar en de saus blijft er niet goed aan plakken.
Kook er nog eens mee
Misschien moet je zelfs 2 of 3 keer een pan met pasta op het vuur zetten! In plaats van telkens nieuw water te nemen, kan je het kookwater van de eerste lading pasta perfect hergebruiken.
Om te vermijden dat je pastawater overkookt, leg je een houten lepel over de kookpot heen terwijl het water kookt. Ja, zo simpel is het! Hout is namelijk een materiaal dat warmte niet goed geleidt waardoor de bubbels kokend water die het hout raken, barsten.
Zodra je de pasta hebt afgegoten (giet het niet te lang af), voeg je deze toe aan de saus in een pan. Voeg ook een scheutje pastawater toe om de saus te verdunnen en beter te laten mengen. Bak het geheel een minuut of twee en serveer het direct .
Kook de pasta niet te gaar: al dente is voldoende. Hij gaart nog wat na na het afgieten. Spoel de pasta niet met koud water na het afgieten: het maakt 'm koud en taai.
Bovenal: Maak geen, we herhalen niet, pastasalade met farfalle . De slappe randen van de vlinderdaspasta zijn al gaar tegen de tijd dat de knoop in het midden al dente is, en bovendien: de gladde textuur vangt niet veel saus op. Nog een vorm om te vermijden? Tortellini.
Zodra de pasta gaar is, doe ik hem meteen in een vergiet en laat hem afkoelen met koud water. Ik zorg ervoor dat ik hem goed meng en spoel hem daarna af. Daarna doe ik hem in een bakje en zet hem meteen in de koelkast . Ik vind dat dit meestal goed werkt om plakken te voorkomen.
De zetmeel is de 'boosdoener': zodra de pasta in het kokende water komt, zetten de zetmeelkorrels gedurende de eerste twee minuten uit en knappen ze. Het zetmeel verspreidt zich aan de oppervlakte van de pasta en zorgt zo voor de plakkerigheid.
Gebruik voldoende water.
En het zetmeel dat het vrijgeeft, maakt de situatie nog lastiger . Als er niet genoeg water is om dat zetmeel te laten groeien, heeft het geen andere keus dan klonterige noedels te maken. De aanbeveling is 3-4 liter water voor elke pond pasta en een pan die groot genoeg is om het water en de pasta te verwerken zonder over te koken.
In de Italiaanse culinaire traditie is olijfolie het gouden elixer dat diverse regionale keukens samenbindt. De wortels ervan gaan eeuwen terug en belichamen de essentie van het mediterrane dieet. Naast het versterken van smaken symboliseert olijfolie een toewijding aan gezonde, verse ingrediënten – een hoeksteen van de Italiaanse gastronomie.
Een beetje pastawater is de sleutel tot het maken van gladde, restaurantwaardige sauzen . Sommige van de meest klassieke Italiaanse pastagerechten, zoals cacio e pepe en carbonara, zijn afhankelijk van de zetmeelrijke, bindende kracht van pastawater om de saus te maken.
Italianen eten meestal best wel gezond, dus groente en vlees vormen een belangrijk onderdeel van de lokale keuken. De meesten lunchen rond 1 of 2 uur 's middags, afhankelijk van je planning, en het is meestal de belangrijkste maaltijd van de dag.