Je kunt het hart van witlof eten. Hoewel het hart het meest bittere deel van de witlof is, is het wel eetbaar. Veel mensen kiezen ervoor om het te verwijderen om de bitterheid te verminderen, maar als je van een bittere smaak houdt, kun je het gerust eten.
Vroeger was de kern van witlof erg bitter. Tegenwoordig is deze kern een stuk milder en kun je hem in zijn geheel eten." Voeg honing toe aan witlof voor een mildere smaak.
Wist je dat je witlof rauw kunt eten? De bladeren van deze groente zijn iets bitter, heerlijk knapperig en ook nog eens hartstikke gezond.
De bitterheid bevindt zich voornamelijk diep vanbinnen in de groente. Daarom is het belangrijk om eerst de harde kern (1 tot 3 cm) met een fijn keukenmesje te verwijderen. Nadien is het een kwestie van enkele ingrediënten toe te voegen. Stoof of braiseer je witloof bijvoorbeeld in wat honing of bruine suiker.
Om je dagelijks aanbevolen hoeveel groente met witlof binnen te krijgen, moet je ongeveer 3-4 stronken eten. Een stronkje witlof weegt gemiddeld 75 gram, daarvan komt na schoonmaken ca. 60 gram op je bord.
Zowel de bloemen, bladeren en de wortel van de plant zijn eetbaar. Wel is de wortel eerder bitter van smaak. Deze bittere smaak verdwijnt gedeeltelijk door hem tijdelijk te weken in wat water. Ook door het bakken of stoven wordt de smaak wat zoeter.
Witlof is erg gezond en je kunt er eindeloos mee variëren. Het bevat veel vitaminen, waaronder A, B en C. Daarnaast is witlof rijk aan foliumzuur dat een gunstig effect heeft op de darmflora en een gezonde zwangerschap bevordert. De mineralen in witlof zorgen voor een goede vochtafdrijving.
Bevordert de levergezondheid: witlof is ook gezond omdat het stoffen bevat die de lever kunnen ondersteunen en helpen bij ontgifting. Dit maakt het een geweldige toevoeging aan een detox-dieet. Versterkt het immuunsysteem: met zijn vitamine C-gehalte is witlof gezond, omdat het een boost is voor het immuunsysteem.
Toch gezond
Witlof is goed voor de bacteriën in je darmen (het darmmicrobioom). Het zit namelijk vol fermenteerbare vezels die je darmen gezond houden.
“Rauwe groenten bevatten meer voedingsstoffen dan gekookte groenten” Da's niet helemaal waar. Gekookte groenten kunnen via het kookvocht wateroplosbare en/of hittegevoelige vitaminen en mineralen verliezen. Dat betekent daarom niet per se dat rauwe groenten sowieso meer vitaminen en mineralen bevatten.
Witloof wordt traditioneel ingezet als vochtafdrijvend middel, om de spijsvertering te bevorderen, om de nier- en leverfunctie te stimuleren, tegen reuma en jicht, voor het versnellen van wondgenezing en om koorts, diarree, galstenen en geelzucht te behandelen.
Omdat bitterstoffen een goede vertering stimuleren, voel je je eerder verzadigd. Hierdoor stop je op het juiste moment met eten. Daarom past witlof goed in een dieet voor mensen die willen afvallen.
Witlof kun je het beste in de groentelade van de koelkast bewaren. Het liefst in een open plastic zak. Witlof kun je 7 tot 10 dagen in de koelkast bewaren. Rauwe witlof kun je ook invriezen.
Witlof is een bron van vezels
Vezels zijn belangrijk voor een soepele ontlasting. Voldoende inname van vezels verkleint het krijgen van obstipatie of diarree.
Gekookte witlof bevat weinig calorieën en relatief veel mineralen (calcium, fosfor, magnesium) en voedingsvezels en dat draagt bij aan mooir tanden. Ook bevat witlof vitamine B3 en dat is prima voor je huid.
Net als bijna alle andere groente, kun je witlof goed roerbakken. Daarbij kun je hele bladeren gebruiken, maar vaak is het lekkerder om de bladeren wat kleiner te snijden.
Witloof en witlof zijn allebei correct. In België komt het witloof het vaakst voor.
De wortels die na de oogst van de witte stronkjes witloof achterblijven, zijn rijk aan suikers, glutenvrije voedingsvezels en bioactieve verbindingen zoals fenolverbindingen en bitterstoffen. Die componenten zijn erg stabiel, ontdekte de onderzoekster.
Ten eerste is het handig om altijd de harde kern te verwijderen. Die is namelijk het meest bitter. Daarna is het een kwestie van dingen toevoegen. Stoof of braiseer hem bijvoorbeeld met wat honing of bruine suiker.
Onderzoekers zijn er in Gent in geslaagd om witloof en cichorei te telen die nauwelijks nog bittere stoffen bevat. Dat deden ze door in het DNA een specifiek gen aan te passen, dat het witloof bitter maakt. Minder bitter witloof valt bij jonge consumenten meer in de smaak.