Oogsten. Doordragende aardbeien kunnen vanaf juni tot september of zelfs oktober geplukt worden. In de tussentijd vormt de plant steeds nieuwe bloemen en daarna aardbeien. De bloemen van de aardbei zijn ook eetbaar, maar dan krijg je natuurlijk geen aardbei meer.
De schijnaardbei (Potentilla indica) is zoals de naam al aangeeft geen echte aardbei, maar wel heel leuk in de tuin. Schijnaardbeien bloeien van mei tot oktober met gele bloempjes (in plaats van witte bij de bos- en tuinaardbeien). De vruchten zijn klein en knalrood. Niet eetbaar, wel decoratief.
Ja, dat kan, maar met groenten moet u wel voorzichtig zijn. Groenten nemen via de wortels schadelijke stoffen uit de grond op, zoals lood. En ook via de lucht kunnen schadelijke stoffen op groente terecht komen.
De Fragaria vesca 'Alexandria', ook wel Bosaardbei genoemd, is een wilde aardbeisoort welke bloeit van mei tot juli met wit- gele bloemetjes. Na de bloei vormen zich de kleine eetbare aardbeien. Deze aardbeien kunnen geplukt kunnen worden zodra ze rood zijn.
Wil je in korte tijd veel heerlijke aardbeien eten, dan zijn de “kortdragende” aardbeien rassen het meest geschikt. De oogst duurt ongeveer 3-4 weken en in die tijd pluk je dagelijks heerlijke verse aardbeien.
Bosaardbei smaak
Ze zijn heerlijk uit het vuistje, maar je kunt ze ook zo gebruiken: Gebruik ze als garnering in salades, borrelhapjes en fruitsalades.
De vruchten van de schijnaardbei zijn wel eetbaar, maar zijn scherp en droog van smaak en ook zitten er veel harde zaadjes in het vruchtvlees. Schijnaardbei moet je dus niet zien als een plant die eetbare vruchten oplevert, maar hij kan wel dienstdoen als een groente.
🍓 Wilde aardbeien zijn niet giftig voor mensen . Geniet van de veiligheid en voedingswaarde van wilde aardbeien als tussendoortje voor uw kinderen 🍓—giftige mythes ontkracht! 🍓 Wilde aardbeien zijn veilig en voedzaam voor kinderen, boordevol vitamine C en vezels. Pas op voor look-alikes zoals valse en Virginia aardbeien, die oneetbaar of giftig kunnen zijn.
Het best herken je deze nepaardbeien aan de kleur van de bloemetjes. Deze is namelijk geel in plaats van geelwit. Ook de stand van de vruchtjes verraadt of je met echte aardbeien of nepperds te maken hebt.
De perfecte onrijpe aardbei. De groene aardbei is een bijzondere verschijning en is heerlijk fris zoet van smaak met een crispy bite.
In 2021 is op 30 procent van alle in Nederland geteelde groentemonsters residuen van PFAS-pesticiden aangetroffen. Andijvie (70 procent), komkommer (60 procent) en paprika (52 procent) waren de meest besmette groenten.
Meeste PFAS via voedsel
Vis draagt het meest bij aan de blootstelling aan PFAS via voedsel, omdat daarin grote hoeveelheden van deze stoffen kunnen zitten. Daarnaast krijgen we PFAS binnen via koffie, thee, graanproducten, melkproducten, vlees, eieren, fruit en groenten.
PFAS komen in het milieu terecht bijvoorbeeld door uitstoot uit fabrieken of door het gebruik van PFAS-houdende producten, zoals blusschuim. PFAS komen daarbij meestal als eerste in de lucht en het oppervlaktewater terecht. Van daaruit kunnen PFAS zich verder verspreiden naar de bodem en ook naar het grondwater.
We raden altijd aan om twee stukken fruit per dag te eten. Die portie aardbeien per dag gecombineerd met een ander stuk fruit is dus prima.” Voor mensen met prikkelbare darmen kan het dagelijks eten van aardbeien wel heel goed zijn.
Gooi de hele aardbei erin, mét het kroontje. De blaadjes zitten namelijk vol vitaminen en tannines waardoor je smoothie nog gezonder is, hij beter bindt én alles makkelijker mixt. Meer tips voor een lekkere en gezond smoothie.
De bosaardbei is een kruipende bodembedekker, met kleine witte bloemen met 5 rondachtige kroonblaadjes rond diepgele meeldraden. De gedeelde drievoudige bladeren zijn glanzend en hebben een gezaagde rand. Aan de onderkant zijn de bladeren zijdeachtig behaard.
Hoe te identificeren. Wilde aardbei heeft glanzende, klavervormige bladeren met getande randen en harige onderkanten; witte bloemen met vijf bloemblaadjes en een gouden hart; en opvallende, hartvormige rode vruchten met kleine zaadjes aan de buitenkant .
Schijnvrucht betekent echter niet dat je de bosaardbei niet kunt eten. Sterker nog, de aardbeitjes zijn fris en zoetzuur en rijk aan vitamine C. Ze zijn zeer geschikt voor fruitsiroop of jam. Ook de bladeren kun je eten: voeg ze toe aan je kruidenthee of eet ze als spinazie of in de salade.
De aardbei moet geplukt worden bij de juiste rijpheid, dus als ze genoeg rood zijn gekleurd. De kleur van het fruit hangt vaak, maar niet altijd, samen met de smaak. Een vrucht met een felrode kleur is aantrekkelijk. Vochtverlies moet beperkt worden, omdat dit kan leiden tot dof fruit.
Omdat aardbeien bederfelijk zijn, is het het beste om ze rechtstreeks van de plant te eten , bij voorkeur nog warm van de zon. Je kunt ongewassen fruit een paar dagen in de koelkast bewaren.
Parafrase: De dichter zegt dat hoewel de aardbeien die in tuinen groeien groot, sappig en mooi zijn, wijze mensen weten dat de aardbeien die aan de wijnstokken in het bos groeien, zoeter zijn.
Een manier om het verschil te zien is door de kleur van de bloem. Echte wilde aardbeien bloeien wit; schijnaardbeien bloeien geel . Een andere manier is door de vruchten. Wilde aardbeien hebben kegelvormige, knoopvormige vruchten die zacht en zoet zijn, net als hun grotere gekweekte neven.
Gelukkig zijn er geen giftig aardbeiensoorten en is al het rode fruit eetbaar. De schijnaardbei (Duchesnea indica) wordt gemakkelijk verward met de wilde aardbei, hoewel beide volkomen onschadelijk en eetbaar zijn, in tegenstelling tot wat algemeen wordt aangenomen.
De "zaden" die je aan de buitenkant van een aardbei ziet, zijn in feite de vruchtbeginsels van de plant en worden "achenes" genoemd. Elk "zaadje" is technisch gezien een aparte vrucht met daarin een zaadje.