Chocola is namelijk een voedingsmiddel dat niet snel bederft. Het is daarom vaak langer houdbaar dan deze datum. Het kan wel zo zijn dat de smaak, kleur, geur of kwaliteit van het product achteruitgaat, maar je kunt het zonder gevaar voor je gezondheid eten.
Hoewel de smaak, kleur, geur en kwaliteit van het product na verloop van tijd kunnen verminderen, is het over het algemeen nog steeds veilig om te consumeren zonder risico voor de gezondheid. Chocolade behoeft geen koeling en zal na de houdbaarheidsdatum alleen een lichte achteruitgang in kwaliteit vertonen.
Een dodelijke afloop kan na opname van 90 tot 250 mg theobromine per kg lichaamsgewicht. Melkchocolade bevat gemiddeld 1.5 tot 2.2 mg theobromine per gram chocolade met andere woorden 40 tot 170 gram chocolade kan dodelijk zijn. Dat is niet veel!
Chocolade heeft een hoog vochtgehalte. Om deze reden moet chocola in de verpakking bewaart worden. Wanneer je chocolade buiten de verpakking bewaart dan zal het vocht sneller geabsorbeerd worden en hierdoor kan er een wit laagje op de chocolade ontstaan. Uiteindelijk kan dit zelfs zorgen voor beschimmelde chocolade.
Wanneer u voedsel consumeert dat veel histamine bevat, of wanneer u rode wijn en chocolade consumeert, neemt het histamine gehalte in de darm sterk toe. Bij mensen met een tekort van het DAO-enzym ontstaan er dan klachten. Men spreekt dan van histamine-intolerantie.
Pure chocolade bevat meer theobromine dan melk- en witte chocolade. Maar overmatig chocolade eten (en dus theobromine) kan leiden tot rusteloosheid, hoofdpijn en misselijkheid . Wat zit er nog meer in uw chocolade?
Traditioneel wordt chocolade gezien als een potentiële trigger voor darmklachten zoals pijn, krampen, een opgeblazen gevoel, gas en diarree. Dit komt doordat chocolade, met name melkchocolade, veel suiker bevat, waaronder lactose, melkproteïnen en vet – die allemaal klachten kunnen veroorzaken bij gevoelige personen.
Kan verlopen chocolade je ziek maken? Als de verlopen chocolade geen toevoegingen bevat, word je er niet ziek van. Verlopen chocolade heeft een zwakke smaak, maar is veilig om te consumeren, tenzij er schimmel op groeit, het een onaangename geur heeft of een onaangename smaak heeft .
De witte waas op de chocolade is gelukkig geen schimmel, en is gewoon veilig om te eten. Die witte uitslag heet bloom en komt vanuit de chocolade zelf. Het wordt veroorzaakt door het smelten van de cacaoboter in de chocola. Dit gebeurt, zoals je misschien al verwacht, wanneer chocolade te warm wordt.
Waarom is chocolade giftig? De gevaarlijke stof in chocola en cacao is theobromine. Pure chocolade bevat het meeste theobromine, maar ook melkchocolade bevat aanzienlijke hoeveelheden. Witte chocolade bevat weinig theobromine en geeft daardoor zelden problemen.
Chocola is namelijk een voedingsmiddel dat niet snel bederft. Het is daarom vaak langer houdbaar dan deze datum. Het kan wel zo zijn dat de smaak, kleur, geur of kwaliteit van het product achteruitgaat, maar je kunt het zonder gevaar voor je gezondheid eten.
Salmonella wordt doorgaans geassocieerd met eieren en kip, maar ook in chocolade komt het vaker voor dan u denkt.
Symptomen. Theobromine kan een aantal uren na opname (piekconcentratie na 2-10 uur) verschillende symptomen veroorzaken zoals: Maag-darmklachten: braken, diarree, buikpijn.
Controleer op veranderingen in het uiterlijk, zoals dofheid, verkleuring of witte strepen die bekend staan als chocoladebloei . Dit is misschien niet schadelijk, maar kan de smaak en textuur beïnvloeden. Kijk ook naar de textuur zelf; een broos of korrelig gevoel kan erop duiden dat het zijn beste tijd heeft gehad.
Pure chocolade kan een tot twee jaar bewaard worden als het in folie wordt verpakt en op een koele, donkere en droge plek wordt bewaard , zoals een voorraadkast of kelder. Melk- en witte chocolade hebben een beperktere bewaartijd — niet langer dan 8-10 maanden.
Pure chocolade, met zijn hogere cacaogehalte, kan tot wel drie jaar na de houdbaarheidsdatum nog goed blijven . Vanwege het hoge melkgehalte zijn melk- en witte chocolade misschien niet zo lang houdbaar als pure chocolade, maar hun houdbaarheid is nog steeds niet te versmaden — je kunt verwachten dat je er nog zo'n 8 maanden mee vooruit kunt.
Geen zorgen, er groeit geen schimmel op de chocola. Dat witte laagje komt vanuit de chocola zelf. Hoe? Door de twee lekkerste ingrediënten: vet en suiker.
Wordt chocolade te warm, dan smelt de cacaoboter in je reep. Wanneer de chocolade vervolgens afkoelt, stolt en kristalliseert de boter weer. Het resultaat: witte boterkristallen. De eerste boosdoener van de waas op je geliefde snack.
In witte chocolade bestaat cacaoboter voor ten minste 20% uit de ingrediënten. Het bevat gezonde vetten die ontstekingen kunnen helpen verminderen en antioxidanten leveren om cellen te beschermen tegen schade.
Chocolade is lang houdbaar vanwege de stabiele ingrediëntenbasis. Dit betekent dat zelfs chocolade die een waas of wit stof heeft ontwikkeld, zolang het nog naar chocolade ruikt en geen vreemde geuren afgeeft, prima is om te eten of mee te bakken .
Waarschijnlijk komt het wel goed met je.” In bepaalde gevallen kan de schimmel op bedorven voedsel echter gevaarlijk zijn. Als je dan plotseling last krijgt van symptomen als kortademigheid, misselijkheid, een verhoogde temperatuur of diarree, moet je onmiddellijk medische hulp zoeken .
Het goede nieuws is dat welke soort bloei uw chocolade ook aantast, het nog steeds volkomen veilig is om te eten . Uiteindelijk heeft chocoladebloei geen invloed op de smaak of houdbaarheid van uw chocolade, u moet alleen een iets ander uiterlijk accepteren — wat nog steeds frustrerend kan zijn als u het als cadeau geeft!
Pure chocolade heeft meer theobromine vergeleken met melk- en witte chocolade. Maar overmatig chocolade eten (en dus theobromine) kan leiden tot rusteloosheid, hoofdpijn en misselijkheid .
Teveel chocolade eten kan er wel voor zorgen dat je overgewicht krijgt. Dit vergroot de kans op het krijgen van hart-, en vaatziekten en diabetes. Door het eten van teveel chocolade krijg je teveel vetten en suikers binnen. Dit verhoogt je BMI, maar ook je cholesterolgehalte.
galbulten . moeite met ademhalen . gezwollen tong, lippen of keel . een piepende hoest .