Vindplaats. De bosaardbei komt voor op schaduwrijke, vochtige plaatsen, in bossen en langs oevers. Hij wordt ook veel gekweekt als bodembedekker. Hij kan groeien als onkruid dus in en kleine tuin is kweken in een aardbeipot misschien wel zo handig.
Een hardnekkige, kruipende onkruidsoort die juist beter handmatig bestreden kan worden, is schijnaardbei. Dit onkruid heeft alle schijn van een bosaardbei, maar niks is minder waar! Het grote verschil tussen de schijnaardbei en de bosaardbei is dat de schijnaardbei bloeit met gele bloemen in plaats van witte bloemen.
De Fragaria vesca, in Nederland zeer bekend als de Bosaardbei, is een prachtige vaste plant die tot ongeveer 15 cm hoog wordt.
Verlangt een plaats met volle schaduw tussen of bij bomen of struiken en een humusrijke bodem. Deze plant verdraagt warmte en een tijdelijk droge bodem. Ze kan dus ook aangeplant worden op standplaatsen met iets meer licht. Groeit bodembedekkend en laat zich moeilijk combineren met andere planten.
De vruchtjes zijn heerlijk als tussendoortje! Of eigenlijk moeten we zeggen: schijnvruchtjes; de pitjes zitten namelijk aan de buitenkant. Schijnvrucht betekent echter niet dat je de bosaardbei niet kunt eten. Sterker nog, de aardbeitjes zijn fris en zoetzuur en rijk aan vitamine C.
Na de bloei vormen zich de kleine eetbare aardbeien. Deze aardbeien kunnen geplukt kunnen worden zodra ze rood zijn. De bladeren van de Fragaria vesca 'Alexandria' bestaan uit drie kleinere, gekartelde, glanzende blaadjes.
Met citroensap kunt u aardbeien vlekken uit kleding verwijderen. Giet om te beginnen koud water over het kledingstuk heen en breng dan enkele druppels citroensap aan op de vlek. Spoel de stof daarna uit met behulp van wasmiddel of was volgens het wasvoorschrift om de vlek voorgoed te verwijderen.
Bosaardbei smaak
De smaak van bosaardbeitjes is zoet en heel intens. Ze zijn heerlijk uit het vuistje, maar je kunt ze ook zo gebruiken: Gebruik ze als garnering in salades, borrelhapjes en fruitsalades. In een salade van botersla en verse geitenkaas.
Bosaardbei heeft voorkeur voor een niet te droge, kalkhoudende of leemachtige bodem (zand, leem en lichte klei) die enigszins voedselarm tot enigszins voedselrijk is en niet zuur.
De bosaardbei plant groei niet zo snel. Het duurt vrij lang tot ze 2 à 3 echte bladeren hebben, daarna kunt u ze pas uitpoten. De plantjes zijn in dit stadium nog erg kwetsbaar, dus moet u erg voorzichtig zijn wanneer u ze uit elkaar haalt.
Bevochtig het zaaisel voorzichtig met een plantenspuit, om de kleine, fijne zaden niet te verstoren. Bij een kiemtemperatuur van 18 tot 20 °C duurt het 15 tot 20 dagen voordat de zaden ontkiemen. Zorg voor een gelijkmatige kiemtemperatuur en laat de temperatuur vooral 's nachts niet dalen.
De vruchten van de schijnaardbei zijn wel eetbaar, maar zijn scherp en droog van smaak en ook zitten er veel harde zaadjes in het vruchtvlees. Schijnaardbei moet je dus niet zien als een plant die eetbare vruchten oplevert, maar hij kan wel dienstdoen als een groente.
Fragaria vesca , ook wel wilde aardbei, bosaardbei, alpenaardbei, Karpatenaardbei of Europese aardbei genoemd, is een meerjarige kruidachtige plant uit de rozenfamilie die van nature groeit in een groot deel van het noordelijk halfrond en eetbare vruchten produceert.
Onkruiden die snel verspreiden, diep wortelen of meerjarig zijn worden vaak gezien als de 'ergste' onkruiden. Deze onkruiden zijn namelijk het moeilijkste te verwijderen. Voorbeelden hiervan zijn: zevenblad, ereprijs, hondsdraf en distels. Zevenblad woekert snel en vormt dichte matten die het gras verstikken.
Een plantensoort die veel op Bosaardbei lijkt, maar gele kroonbladen heeft, is Schijnaardbei, Potentilla indica (Andrews) Th.
Eén van de meest efficiënte middeltjes om niet alleen onkruid te bestrijden, maar ook tegen te gaan is zout. Strooi ze met de nodige regelmaat in de voegen van je tegels en je zal merken dat onkruid geen schijn van kans meer heeft. Het volstaat om zo'n 20 gram zout per vierkante meter te strooien.
De bosaardbei is een kruipende bodembedekker, met kleine witte bloemen met 5 rondachtige kroonblaadjes rond diepgele meeldraden. De gedeelde drievoudige bladeren zijn glanzend en hebben een gezaagde rand. Aan de onderkant zijn de bladeren zijdeachtig behaard.
Bosaardbeien hebben net als hun soortgenoten in onze moestuin een heerlijke zoete smaak. Deze is soms zelfs wat zoeter dan de aardbeien die we gewend zijn. Heb je bosaardbeien in je tuin, maak daar dan dankbaar gebruik van door ze te plukken.
Oogsten. Doordragende aardbeien kunnen vanaf juni tot september of zelfs oktober geplukt worden. In de tussentijd vormt de plant steeds nieuwe bloemen en daarna aardbeien. De bloemen van de aardbei zijn ook eetbaar, maar dan krijg je natuurlijk geen aardbei meer.
Gezondheidsvoordelen:
De flavonoïde quercetine, die veel voorkomt in wilde aardbeien, heeft natuurlijke ontstekingsremmende eigenschappen en kan helpen het cholesterol te verlagen en het risico op bepaalde vormen van kanker te verkleinen .
Na ongeveer 6 weken zijn de eerste aardbeien rood. Een aardbeiplant heeft gemiddeld drie trossen aardbeien die na elkaar bloeien. De eerste aardbeien van een tros zijn groot en verder in het seizoen worden ze steeds kleiner. Het plukken kan beginnen.
De schijnaardbei (Potentilla indica) is zoals de naam al aangeeft geen echte aardbei, maar wel heel leuk in de tuin. Schijnaardbeien bloeien van mei tot oktober met gele bloempjes (in plaats van witte bij de bos- en tuinaardbeien). De vruchten zijn klein en knalrood. Niet eetbaar, wel decoratief.
Maar het goede nieuws is dat de planten zelf voor een volgende generatie zullen zorgen. Aardbeiplanten planten zich voort via zogenaamde uitlopers die naast de moederplant wortel schieten. Het enige dat je hoeft te doen, is jezelf behelpen met de kleine plantjes.