Oude chocola Pure chocola gaat het minst snel achteruit, witte het snelst, melk er tussenin: hoe meer cacao en hoe minder vet, hoe houdbaarder. Ranzigheid is er zelden. Oud wordende chocola krijgt eerder een brokkelige structuur of een minder lekkere geur en smaak. Bovenal gaat die er minder lekker uitzien.
Hoewel je over een wel héél stevige ruggengraat moet beschikken wil je chocolade over de datum laten gaan, is het prima te eten als je toch ver na de houdbaarheidsdatum een reep achterin je kast vindt. Na verloop van tijd komt er wel een wittig 'laagje' op en kan de smaak iets teruglopen, maar ziek word je er niet van.
Hoewel de smaak, kleur, geur en kwaliteit van het product na verloop van tijd kunnen verminderen, is het over het algemeen nog steeds veilig om te consumeren zonder risico voor de gezondheid. Chocolade behoeft geen koeling en zal na de houdbaarheidsdatum alleen een lichte achteruitgang in kwaliteit vertonen.
Wit uitgeslagen chocolade
Als je chocolade niet op de juiste manier bewaart, kan er een witte waas ontstaan. De witte waas ontstaat door sterke wisseling in temperatuur.
Het lijkt wel schimmel!
Het ontstaat wanneer chocolade te warm wordt en de aanwezige cacaoboter smelt. Als op een later moment de chocolade weer afkoelt en stolt, kristalliseert de cacaoboter. De vetkristallen zorgen voor die witte waas die je ziet op het oppervlak van de chocolade. Dit noemt men vetrijp of vetbloom.
Kun je wit uitgeslagen chocola nog eten? Je chocola ziet er met zo'n witte waas misschien niet meer zo smakelijk uit, maar de chocolade kun je gewoon nog prima opeten. Je chocola is niet bedorven, de kwaliteit is alleen achteruit gegaan doordat de kristallen beschadigd zijn geraakt.
Massieve chocolade is ongeveer 1 jaar houdbaar. Onder massieve chocolade verstaan we naast chocoladerepen en chocoladeletterrepen ook holle figuren zoals paashazen en paaseieren. Bij chocolade met vullingen ligt dit anders. Bonbons met een pralinévulling bijvoorbeeld zijn circa gedurende 6 maanden lekker.
Het kan wel zo zijn dat de smaak, kleur, geur of kwaliteit van het product achteruitgaat, maar je kunt het zonder gevaar voor je gezondheid eten. Chocola is een product dat niet gekoeld bewaard hoeft te worden, na de houdbaarheidsdatum zal daarom alleen de kwaliteit iets achteruitgaan.
Chocolade
Condens op chocolade laat een witte waas achter. Naast vocht is chocolade ook gevoelig voor temperatuur. Chocolade mag niet te koud of te warm bewaard worden. De ideale temperatuur is 18 graden.
1. Waarom is chocolade giftig? Chocolade bevat theobromine, en dit veroorzaakt een overdreven stimulatie van het hart, het ademhalingsstelsel en het centraal zenuwstelsel. Afhankelijk van de opgenomen hoeveelheid kunnen de gevolgen mild tot ernstig zijn, soms zelfs fataal.
Tot 2 maanden en mogelijk langer na de THT-datum, mits het er nog goed uitziet en de verpakking nog heel is.
Dit verschijnsel wordt ook wel “bloom”genoemd. De witte waas kan ontstaan zijn door kristallen die aan de oppervlakte ontstaan zijn door het smelten en weer stollen van cacaoboter. Ook de suiker in chocola kan deze witte waas veroorzaken. De smaak zal ook iets minder zijn.
Een 'ten minste houdbaar tot' datum wordt niet gebruik voor verse (en dus bederfelijke) producten. Lang houdbare producten zoals bijvoorbeeld pasta, rijst, chocolade en hagelslag blijven vaak tot maanden na het verstrijken van de 'ten minste houdbaar tot' datum goed eetbaar.
Simpel gezegd, bij producten met het opschrift 'ten minste houdbaar tot' is het perfect veilig om ze ook na die datum nog te consumeren. Staan de dag, maand en het jaar vermeld in de houdbaarheidsdatum, dan heb je nog drie maanden na die datum de tijd om het product te consumeren.
THT-datum (tenminste houdbaar tot)
Na het verstrijken van deze THT-datum kan het product meestal nog veilig worden geconsumeerd, hoewel het een klein beetje anders kan smaken of er wat minder vers kan uitzien. Frisdrank heeft zo goed als altijd een THT-datum en geen TGT-datum.
Geen zorgen, er groeit geen schimmel op de chocola. Dat witte laagje komt vanuit de chocola zelf. Hoe? Door de twee lekkerste ingrediënten: vet en suiker.
Chocolade is een kwetsbaar product en kan het best bewaard worden op een droge, koele plek bij een temperatuur tussen de 14 en 18 graden Celsius. Zoek een donkere plek uit, zoals een keukenkastje, voorraadkast of kelder (als deze niet vochtig is).
Chocolade bevat veel verzadigd vet (ongeveer 20 gram op de 100 gram). Verzadigd vet verhoogt het LDL-cholesterolgehalte van het bloed en een te hoog LDL-cholesterol is niet goed voor de bloedvaten. Ook bevat chocolade veel calorieën. Een reep pure chocolade van 75 gram bevat zo'n 400 calorieën (kcal).
Tot 2 maanden en mogelijk langer na de THT-datum, mits het er nog goed uitziet en de verpakking nog heel is.
Na bijna een maand is zelfs de chips uit een aangebroken zak nog knapperig. Dit komt omdat er in je koelkast een systeem zit van ventilators om de lucht te koelen. Maar niet alleen dat, ook alle vocht wordt uit de lucht gehaald. Hierdoor is de lucht in de koelkast niet alleen koud, maar ook droog.
Een ongeopende pot pindakaas kan langer dan een paar jaar bijgehouden worden, maar na een tijd zal de olie zich afscheiden van de rest van het goedje waardoor de pindakaas kan uitdrogen en de smaak verloren kan gaan. Je eet het lekkere broodbeleg dus best binnen de 2 jaar na je aankoop op.
Hoewel je chocolade met suiker- of vetrijp nog gewoon kunt eten, gaat het wel ten koste van de kwaliteit. De structuur van de chocolade verandert, waardoor de smaak achteruit gaat en de chocolade wat korrelig aan voelt. Het is dus belangrijk om chocolade op de juiste manier te bewaren.
Chocolade eieren worden best binnen de acht dagen na aankoop opgegeten, vooral als het gaat om eieren met roomvulling. Fondant chocolade kan langer bewaard worden dan witte, maar na anderhalf jaar wordt ze toch best alleen nog gebruikt in keukengerechten.
Na vijf minuten plaatst u de chocolade gedurende 30 minuten in een koelkast op 14-16 °C om ze volledig te laten kristalliseren. Vergeet ze daarna niet uit te halen want anders kunnen ze last krijgen van de condens.