Hoe weet ik of een product niet meer goed is? De kip heeft een afwijkende geur, is grauw verkleurd, uitgedroogd of plakkerig. Eet geen vlees wat er raar uitziet of niet goed ruikt.
Het kan bijvoorbeeld ranzig ruiken of naar rotte eieren. Vlees dat zo ruikt, kun je niet meer eten.
De makkelijkste manier om te controleren of je kip gaar is, is door een vleesthermometer te gebruiken. Hiermee kun je de precieze kerntemperatuur van je vlees meten. Voor borstvlees moet deze 72 graden Celcius zijn en voor poten en dijen 85 graden.
Hoe weet ik of een product niet meer goed is? De kip heeft een licht zure afwijkende geur, is grauw verkleurd of plakkerig.
Als uw kip slijmerig is, een vieze geur heeft of is veranderd in een gele, groene of grijze kleur , zijn dit tekenen dat uw kip bedorven is. Gooi alle kip weg die over de houdbaarheidsdatum is, langer dan 2 dagen rauw of 4 dagen gekookt in de koelkast heeft gelegen of langer dan 2 uur in de temperatuurgevarenzone heeft gelegen.
Een voedselvergiftiging door de campylobacter ontstaat vaak alskippenvlees onvoldoende wordt verhit. Hierdoor kunnen maag- en darmklachten ontstaan, zoals diarree, buikpijn of een darmontsteking. Listeriabacterie. De kans op besmetting door de listeriabacterie is zeldzaam.
Je kunt je er wel flink beroerd door voelen. Klachten zoals buikpijn, diarree en griepachtige verschijnselen treden op binnen 48 uur tot 1 week na besmetting. De klachten houden ongeveer 5-7 dagen aan. Soms kun je nog wekenlang last hebben van darmkrampen.
Verse kip kan je doorgaans 2 à 3 dagen in de koelkast bewaren. Krijg je het niet op tijd op? Vries het in of bereid het. Gebakken of gebraden vlees blijft tot 4 dagen goed in de koelkast.
Bedorven vlees kan een onaangename geur, een verkleurde of plakkerige textuur en een vreemde smaak hebben. Het is belangrijk om te onthouden dat niet alle bedorven vleesproducten dezelfde symptomen hebben. Soms kan het vlees er nog steeds normaal uitzien en ruiken, maar toch besmet zijn met schadelijke bacteriën.
Een glanzend verenkleed bij kippen
Het verenkleed vertelt veel over de gezondheid van de kip. Een gezonde kip zit lekker in haar vel en heeft een glanzend verenkleed. Kippen hebben een zogenaamde vetnippel op de rug. Het vet dat hieruit komt wordt gebruikt om het verenkleed mee in te smeren.
Hoe herken je ouderdom bij kippen? Ouderdom bij kippen is vaak goed te herkennen. Hennen zullen bijvoorbeeld steeds minder eieren gaan leggen en hanen zullen bovendien de interesse in de hennen gaan verliezen. Daarnaast kunnen de eieren groter uitvallen dan wanneer jouw kippen nog jong waren.
Door groeitijd en beweging wordt het rodere vlees stevig en krachtig van smaak. Een echt oudere vogel kan zelfs naar wild smaken.
Eén manier om de gaarheid te controleren is uiteraard door naar de kleur van het vlees te kijken. Het kippenvlees verandert tijdens de bereiding van roze naar wit. Maar, sommige delen van de kip zijn net iets donkerder of meer roze dan gewoon de filet. Ondanks de donkerdere kleur kunnen deze stukken kip toch gaar zijn.
De “ten minste houdbaar tot” datum vertelt u wanneer het voedsel onveilig wordt om te eten. U mag het voedsel niet meer eten nadat deze datum is verstreken . De ten minste houdbaar tot datum is alleen geldig zolang het voedsel op de juiste manier wordt bewaard en de verpakking verzegeld is. Bijvoorbeeld, gekookt vlees moet in een koelkast worden bewaard bij 5° Celsius of lager.
Poten, vleugels en voeten - Gezonde kippen moeten goed kunnen bewegen, wat betekent dat hun poten, voeten en vleugels gezond zijn en geen afwijkingen hebben . Kippenpoten moeten glad, schoon en wasachtig zijn. Ze hebben van nature schilferige poten, maar de schubben moeten plat liggen en glad aanvoelen.
Controleer de binnenkant van de kip dus ook altijd even voordat je gaat eten. Is de binnenkant wit, dan is de kip gaar. Is 'ie (licht)roze of ziet het vlees er nog een beetje glazig uit? Zet de kip dan nog een paar minuten langer in de oven.
De kam en lellen moeten helderrood zijn, zonder korsten en zweren . Een bleke kam is meestal een teken van een systemische ziekte, maar kan ook duiden op bloedarmoede. De neusgaten moeten open zijn, even groot en vrij van afscheiding. De ogen moeten vrij zijn van afscheiding en de iris moet roodbruin zijn.
Bederfbacteriën kunnen ervoor zorgen dat vlees of gevogelte donker wordt, een onaangename geur ontwikkelt en slijmerig wordt door de hoge bacteriegetallen . Vlees met deze kenmerken mag niet worden gebruikt. Om bederf van voedsel te voorkomen, moet voedsel worden bewaard bij veilige temperaturen.
Rauwe kip is roze en glibberig. Dus niet slijmerig, grijzig of met een geurtje. Dan gooi je de kip best meteen weg. Zelfs als ze recht uit de supermarkt of diepvriezer komt.
In het kort. In eten en drinken kunnen bacteriën, virussen, schimmels of parasieten zitten die je ziek kunnen maken. Je wordt misselijk, krijgt buikpijn, moet overgeven en hebt diarree. Drink genoeg en kleine beetjes tegelijk.
Is je kip grijzig van kleur? Dan gooi je ze beter weg. Je kunt ook ruiken aan de kip. Als de kip geurloos is, is deze nog goed.
Bijna niemand weet waarnaar vers vlees hoort te ruiken. Het is ook nog afhankelijk van het soort vlees hoe het hoort te ruiken. Zo heeft vers rundvlees een kenmerkende zoete en weeïge lucht. Varkensvlees heeft daarentegen een sterkere geur die lijkt op de geur van urine.
Alle rundergehakt heeft een lichte ijzergeur. Rundergehakt dat bijna over de datum is, kan een iets sterkere geur hebben, maar is nog steeds veilig om te eten . Als een product echter een opvallende, scherpe geur heeft, is het hoogstwaarschijnlijk bedorven en moet het worden weggegooid.