Bananen zagen er vroeger heel anders uit, ze hadden hele grote pitten, bijna geen vruchtvlees en smaakten ook niet lekker. Tegenwoordig is de banaan zover door veredeld, dat we nu bananen hebben zonder pitten, dat smaakt natuurlijk een stuk lekkerder.
De vruchten van de commerciële banaan zijn parthenocarp en bevatten daardoor geen zaden. De vrucht is driehokkig en als deze dwars doorgesneden wordt zijn in het centrum de niet uitgegroeide zaden als zwarte puntjes nog te zien.
Zaden laten weken: Bananenzaden zijn vaak net kiezeltjes. Je kan ze beter eerst 48 uur weken in een thermosfles bij een temperatuur van ongeveer 32-34C°. Ververs het water elke 12 uur. Zaai en stekgrond gebruiken: Het is sterk aan te raden om zaai en stekgrond te gebruiken van een goed merk!
Een natuurlijke, onbewerkte banaan bestaat uit de volgende componenten: Water (75%) Suikers (12%): glucose, fructose, sacharose, maltose, zetmeel, vezels.
De banaan die wij in Nederland kopen, heeft geen zaden. Dat is eigenlijk vreemd, want planten maken vruchten en zaden om zich voort te planten. De banaan die wij eten, doet dat niet. Zij vermeerdert zich met scheuten, uitlopers die onderaan de plant groeien en voor de volgende plant en tros bananen zorgen.
Vegetatieve methode
Commerciële bananen zijn zaadloos en worden uitsluitend vegetatief vermeerderd . De banaan heeft een gereduceerde ondergrondse stengel, de wortelstok genoemd, die verschillende knoppen draagt. Elk van deze knoppen ontspruit en vormt zijn eigen pseudostam en een nieuwe bolvormige wortelstok. Deze dochterplanten worden uitlopers genoemd.
Een bananenplant kan naast de stam kleine bananenplanten aanmaken. Omdat de nieuwe plantjes veel water en voeding van de grond nemen, wordt de moederplant zwakker. Om de moederplant te redden, kan je dus het beste de kleine bananenplantjes verwijderen of stekken zoals eerder beschreven.
Er zitten 100 calorieën en minder dan een halve gram vet in één banaan. Daarom is een banaan heel onschuldig en kun je dit prima eten wanneer je op dieet ben. Het is juist een voedzame keuze die je helpt te voldoen aan je dagelijkse behoeften aan groenten en fruit.
Kortom: Te veel bananen eten kan nadelig zijn voor de gezondheid. Het kan leiden tot gewichtstoename, problemen met de bloedsuikercontrole en tekorten aan voedingsstoffen.
Oorspronkelijk komt de bananenboom uit Zuid-Oost Azië en Australië. Tegenwoordig wordt zijn vrucht ook in andere tropische landen gekweekt. De bananenplant heeft een schijnstam waaruit elke keer een nieuwe blad tevoorschijn komt. In Nederland komen er zelden bananen aan de plant.
Wanneer een banaan in de grond wordt geplant, begint het een ontbindingsproces dat de grond na verloop van tijd aanzienlijk verrijkt . Deze ontbinding laat een overvloed aan organische materie vrij, een onschatbare troef voor de gezondheid van de bodem.
Bananen zijn oorspronkelijk afkomstig uit het regenwoud. Als de plant naar het kleine beetje licht groeit dat door het dikke gebladerte dringt, zou hij scheef groeien en om kunnen vallen. Daarom groeien bananen niet recht omhoog om zonnestralen op te vangen.
Als je ooit een banaan uit de supermarkt hebt opengesneden, zie je misschien kleine zwarte puntjes die op zaden lijken. Deze "bananenzaden" zijn onrijp, onvruchtbaar en kunnen niet worden geplant en gekweekt . De meeste bananen die in winkels worden verkocht, zijn van de Cavendish-variëteit, wat commerciële bananen zijn die doorgaans geen zaden produceren.
'De meeste vruchten hebben pitten, maar de bananen die wij eten niet. In de jungle van Borneo vind je wilde oerbananen die vol met pitten zitten als je ze opensnijdt. Hier in de Hortus hebben we ook een banaan met zaden erin. '
De algehele resultaten suggereren dat het grootste deel van de zaden die door wilde bananen worden geproduceerd, voornamelijk door vleermuizen wordt verspreid. Primaire zaadverspreiding door vleermuizen 's nachts is essentieel voor wilde bananenzaden om aan zaadpredatie te ontsnappen.
Net zoals de schil van vele andere fruitsoorten, zoals kiwi en meloen zit ook de schil van een banaan vol met goede stoffen. Dit zijn onder andere vitamine B6, B12, kalium en magnesium. Zonde om de schil weg te gooien dus, want kalium zorgt bijvoorbeeld voor wittere tanden en is ook nog eens goed voor uw hart.
In bananenschil zit kalium dat goed is voor de planten. Fosfaat: Waarom is fosfaat goed voor mijn planten? Fosfaat helpt de plant om meer en goede wortels te ontwikkelen en om bloesem en fruit aan te maken. Fosfaat steunt de fotosynthese van de plant.
Je kunt de bananenplant ook gaan stekken wanneer de stek groter aan het worden is dan de moederplant. Dit is een extra reden om te gaan stekken, zodat de moederplant alle energie weer terug krijgt om zelf te groeien.
De vrouwelijke bloemen zijn de bloemen die zich ontwikkelen tot bananen, terwijl de mannelijke bloemen de beschermers zijn en uiteindelijk afvallen als de tros bananen zich ontwikkelt.
De eierstok is inferieur, wat betekent dat de kleine bloemblaadjes en andere bloemdelen aan de punt van de eierstok verschijnen . De bananenvruchten ontwikkelen zich vanuit het bananenhart, in een grote hangende tros die een tros wordt genoemd, bestaande uit ongeveer negen lagen die handen worden genoemd, met tot wel 20 vruchten per hand.
De Bananenplant, ook wel bekend als Musa, is een groene kamerplant met grote bladeren. Deze bladeren zijn niet alleen mooi om te zien, maar ook heel nuttig. De Bananenplant is namelijk een luchtzuiverende plant, die de luchtvochtigheid binnen op peil houdt.
Bananen zaaien. Met het juiste substraat, is de slaagkans groter. En dit juiste substraat is gebruiksklare zaai- en stekgrond waarin de nodige voedingsstoffen zitten om te groeien en de structuur fijn is om te wortelen. Belangrijk bij het kiemen is dat de grond luchtig is, los en vochtdoorlatend.
Dat kan rotting bij de mandarijn veroorzaken. Het rijpingsproces van een onrijpe banaan komt juist op gang door er een rijpe mango naast te leggen. Maar leg een rijpe banaan liever niet naast een rijpe mango. Allebei zijn ze gevoelig, en produceren een grote hoeveelheid etheen waardoor beide soorten snel kunnen rotten.
Volgens de tuinbouwkundige definitie is de banaan een groente. Volgens de culinaire definitie is het echter een vrucht, omdat banaan meestal wordt gegeten als tussendoortje of dessert. Bananen groeien aan een tros die ongeveer vijftig kilo weegt.