Eén manier om de gaarheid te controleren is uiteraard door naar de kleur van het vlees te kijken. Het kippenvlees verandert tijdens de bereiding van roze naar wit. Maar, sommige delen van de kip zijn net iets donkerder of meer roze dan gewoon de filet. Ondanks de donkerdere kleur kunnen deze stukken kip toch gaar zijn.
Meestal garen we drumsticks of dijen in de fabriek tot 80-82°C, zodat er geen roze sappen meer zijn. Zolang het product 74°C bereikt, is het veilig om te eten, maar het is meestal moeilijk om de consument te overtuigen als ze roze sappen of vlees zien.”
Controleer de binnenkant van de kip dus ook altijd even voordat je gaat eten. Is de binnenkant wit, dan is de kip gaar. Is 'ie (licht)roze of ziet het vlees er nog een beetje glazig uit? Zet de kip dan nog een paar minuten langer in de oven.
Hoe weet ik of een product niet meer goed is? De kip heeft een afwijkende geur, is grauw verkleurd, uitgedroogd of plakkerig. Eet geen vlees wat er raar uitziet of niet goed ruikt.
Voor kip en vlees zoals gehakt, hamburgers en worst geldt: verhit het door en door voordat je het opeet. Daarmee voorkom je een voedselinfectie. Een uitzondering: vlees uit 1 stuk van runderen en varkens (varkenshaas, biefstuk, rosbief) kun je rosé eten. Maar ook bij dit vlees is doorbakken de meest veilige keuze.
Kun je roze kip eten? Kortom, ja! Kip van hoge kwaliteit heeft een grotere kans om roze te lijken, vooral bij echt verse kip zoals je die op een boerenmarkt zou vinden. Het is belangrijker om op de temperatuur te letten dan op de kleur.
Kleur is geen betrouwbare indicator voor veiligheid of gaarheid . Veilig gekookt gevogelte kan variëren in kleur van wit tot roze tot bruin. Al het gevogelte moet een veilige minimale interne temperatuur van 165 °F (73,9 °C) bereiken, gemeten met een voedselthermometer.
Eén manier om de gaarheid te controleren is uiteraard door naar de kleur van het vlees te kijken. Het kippenvlees verandert tijdens de bereiding van roze naar wit. Maar, sommige delen van de kip zijn net iets donkerder of meer roze dan gewoon de filet. Ondanks de donkerdere kleur kunnen deze stukken kip toch gaar zijn.
Over het algemeen worden stukken vlees zoals dijen, poten en vleugels als donker vlees beschouwd, omdat ze een beetje roze (of zelfs een paarse of grijze tint) blijven of kleine bloedstrepen bevatten dankzij een hogere concentratie myoglobine, een eiwit in spieren dat zuurstof vasthoudt en zelfs na het koken aanwezig kan blijven.
De kip kan verschillende kleuren hebben, zoals zwart en wit. Ze zijn soms ook zilver- of goudhalzig en bestaan ook in de schakeringen 'koekoek' en 'wit-zwartcolumbia'. Mechelse hoenders hebben een rustig karakter. Ze behoren tot de grotere kippenrassen, maar er zijn ook Mechelse krielen.
Als gevogelte roze of bloederig is, is dat vaak niet uw schuld. Het kan zelfs veilig zijn om te eten, zolang het de juiste kerntemperatuur heeft bereikt (hieronder leest u meer).
Rauwe kip
Dat gezegd hebbende, is het normaal als er milde kleurveranderingen in het vlees van de kip zijn. U kunt bijvoorbeeld een lichte verdonkering of vervaging van het roze vlees waarnemen, een normaal resultaat van oxymyoglobine — een rood eiwit en pigment — dat na blootstelling aan zuurstof wordt omgezet in metmyoglobine ( 1 ).
De roodheid van vlees is niet alleen afhankelijk van de diersoort, maar ook van het geslacht en de leeftijd van het dier en de hoeveelheid beweging die het dier heeft gehad. Zo is het vlees van jonge zoogdieren (kalveren, lammeren en biggen) vaak lichter van kleur dan het vlees van volwassen zoogdieren.
Rauwe kip is roze en glibberig. Dus niet slijmerig, grijzig of met een geurtje. Dan gooi je de kip best meteen weg. Zelfs als ze recht uit de supermarkt of diepvriezer komt.
Kalkoenen en kippen hebben meer type 2 spieren. De beweging zit in hun poten. Daarom is kippenvlees licht van kleur.
Ja, gevogelte dat buiten is gegrild of gerookt, kan roze zijn , zelfs als alle delen een temperatuur hebben bereikt die ruim boven de 165 °F (71,1 °C) ligt. Er kan een roze rand van ongeveer een halve inch breed rond de buitenkant van het gekookte product zitten.
Hoe weet ik of een product niet meer goed is? De kip heeft een licht zure afwijkende geur, is grauw verkleurd of plakkerig.
Hoe hoger de pH-waarde (lagere zuurgraad), hoe rozer het vlees zal zijn. Daarom gebruiken sommige chefs een zure marinade met citrus of azijn om de roze kleur van kippenvlees te verminderen. Maar marinades doen weinig om te beschermen tegen roze tinten van merg en myoglobine .
Rauw gevogelte kan variëren van blauwachtig wit tot geel . Al deze kleuren zijn normaal en zijn een direct gevolg van ras, beweging, leeftijd en/of dieet. Jongere pluimvee heeft minder vet onder de huid, wat de blauwachtige tint kan veroorzaken, en de gele huid kan het gevolg zijn van goudsbloemen in het voer.
Er kunnen namelijk bacteriën in zitten waar je erg ziek van kan worden als de kip niet goed gegaard is. Eet daarom nooit rauwe kip en gaar hem altijd totdat het vlees van binnen wit is en van het bot loskomt.
Een lichtgekleurde blauwe plek is niet zorgwekkend, maar een donkerrode of paarsachtige blauwe plek kan duiden op de aanwezigheid van gestold bloed . In het laatste geval wordt aanbevolen om de huid te verwijderen en het vlees te onderzoeken op gestold bloed.
Bekijk hieronder wanneer het veilig is om te eten: * 165°F - direct gepasteuriseerd en veilig om te eten. Daarom beveelt de FDA dit aan voor kip. Het is namelijk makkelijk uit te leggen en te realiseren, maar uw kipfilet zal te gaar worden. * 155°F - veilig als u deze temperatuur 47 seconden aanhoudt .
De USDA zegt dat zolang alle delen van de kip een minimale interne temperatuur van 165° hebben bereikt, het veilig is om te eten . Kleur geeft niet aan of het gaar is. De USDA legt verder uit dat zelfs volledig gekookt gevogelte soms een roze tint in het vlees en de sappen kan vertonen.
Hoe ziet een zieke kip eruit? Een zieke kip vertoont afwijkend gedrag. Zieke kippen zonderen zich af en scharrelen minder. Vaak zie je dat het verenkleed ook niet meer goed onderhouden wordt.
De tijd tussen het eten van voedsel dat besmet is met salmonella en de eerste klachten is meestal 12 tot 96 uur. Niet iedereen die besmet is met Salmonella wordt ernstig ziek. Deze klachten bestaan meestal uit diarree, buikkrampen, misselijkheid en braken. Deze klachten gaan meestal na 3 tot 7 dagen vanzelf voorbij.