De witte plekjes of strepen die je op de kaas ziet zijn eiwitkristallen die bij deze soort kaas horen en kunnen gewoon gegeten worden. De kristallen ontstaan gedurende het rijpingsproces.
Er zit witte uitslag/puntjes op de kaas. Wat is dat? Dit komt met name voor bij de oudere kaassoorten. De witte uitslag en/of puntjes zijn rijpingskristallen, deze kun je gewoon eten.
Het zijn hoogstwaarschijnlijk calciumlactaatkristallen, ook wel bekend als "kaaskristallen". Ze zijn volkomen veilig om te eten en betekenen meestal dat een kaas smaakvol en goed gerijpt is. Calciumlactaatkristallen vormen zich op natuurlijke wijze tijdens het rijpingsproces en worden het meest aangetroffen in oude cheddars, waaronder Smoked Medium Cheddar.
De witte acnepuistjes vormen zich op dezelfde manier als de zwarte puntjes: het is een ophoping van talg en dode cellen die de huidporiën verstopt, maar bij de witte puntjes verstopt een laagje cellen de uitgang van de porie, vandaar de term “gesloten comedo” voor de witte puntjes.
De witte puntjes in oude kaas zijn kristallen ontstaan uit eiwit en niet uit zout zoals velen wel denken. Door de rijping van de kaas vormen zich uit het eiwit kristallen van aminozuren en calcium. Door rijping droogt de kaas in en wordt daarmee ook pikanter van smaak en lijkt daarom soms zouter.
Naarmate de melkzuurspiegels in de kaas stijgen, kunnen ze zich binden met calciumionen en calciumlactaat vormen . Naarmate de calciumlactaatspiegels stijgen, bereiken ze uiteindelijk een punt waarop ze kristalliseren en voor ons zichtbaar worden als kristallen. Deze kristallen kunnen zich vormen op het oppervlak van kazen, waar vocht zich kan verzamelen.
De belangrijkste oorzaak is een teveel van bepaalde zouten in de urine. Als de urine te veel van die zouten bevat, kunnen deze zouten neerslaan in de vorm van kristallen.
Het zien van één of meerdere (zwevende) vlekjes door glasvochttroebelingen, wordt ook wel 'mouches volantes' genoemd. dat bij het ouder worden hoort. Het treedt bij veel mensen op, vaak op een wat oudere leeftijd. Meestal is dit onschuldig, maar soms kan dit het begin van een netvliesprobleem zijn.
In de meeste gevallen verdwijnen gerstekorrels vanzelf, dus je kan ervoor kiezen om hierop te wachten. Hou er wel rekening mee dat dit zeer lange tijd kan duren. Als je ze liever sneller wilt behandelen, vooral als ze hardnekkig zijn of cosmetisch storend, is het raadzaam om een Huidtherapeut te raadplegen.
Maak de gerstekorrel en de huid rondom de gerstekorrel schoon met antibacteriële zalf of alcohol. Prik met een steriele naald de huid boven de gerstekorrel door. Je kunt vervolgens de gerstekorrel voorzichtig uitknijpen. Blijf daarna van het wondje af om infectie met bacteriën te voorkomen.
Schimmel op kaas
Alleen wanneer harde kaas nog stevig aanvoelt en een normale geur heeft, dan is het veilig om te eten. Mits je het beschimmelde deel wegsnijdt. Voelt de kaas juist zacht aan en ruikt het niet meer goed? Dan moet je de kaas altijd weggooien en kan je ervan uitgaan dat het niet meer veilig is om te eten.
WAT ZIJN WITTE PIGMENTVLEKKEN? Wanneer bepaalde huidcellen genaamd melanocyten stoppen met het aanmaken van melanine wordt dit zichtbaar als witte pigmentvlekken. Melanine is het pigment dat onze huid, haar en ogen kleur geeft. Zonder dat pigment vormen er ongekleurde plekjes.
Hoewel witte vlekjes - klein of groot - eruit zien als iets om je zorgen over te maken, zijn ze relatief onschuldig. Helaas kun je niets doen om ze te laten verdwijnen. Er is simpelweg geen manier om pigment dat weg is weer terug te krijgen.
Hoe weet ik of een product niet meer goed is? De harde kaas is uitgedroogd of beschimmeld of ruikt vreemd. Bederf herken je snel door goed te kijken, ruiken of proeven.
Gooi alle zachte kaas weg die beschimmeld is .
De schimmels die bij de kaasbereiding worden toegevoegd zijn veilig om te eten. Kenmerkend zijn dan de blauwe aderen in de kaas, of de dikke witte buitenlaag – maar 'gewone' schimmel ziet er donzig uit, met een kleur variërend van wit tot groen (1).
Het is niet bekend waardoor syringomen ontstaan. De buisvormige gedeelten van de zweetklieren gaan groeien maar het is niet bekend waarom het gebeurt. Men vermoedt dat het onder invloed van hormonen ontstaat. Daarvoor pleit dat ze toenemen in de puberteit, en wat vaker bij vrouwen voorkomen.
Syringomen werden voorheen verwijderd door middel van coagulatie of met een operatieve ingreep. Deze behandelingen geven echter een grote kans op het ontstaan van littekens. Met de technische precisie van de CO2 laser is het mogelijk om bijna littekenloos van deze bultjes af te komen.
Gerstekorrels zijn kleine, koepelvormige bultjes die meestal wit of geel zijn. Ze jeuken niet en doen ook geen pijn. Zij kunnen echter ongemak veroorzaken. Enerzijds kunnen ruwe lakens of kleding de bultjes irriteren, anderzijds kunnen ze rood worden.
Glasvochttroebelingen vallen vooral op als je tegen een heldere achtergrond kijkt, zoals een blauwe lucht of een witte muur. Deze kleine bewegende draadjes of vlokjes lijken de richting te volgen waarin je kijkt. Op sommige tijdstippen van de dag vallen ze meer op dan op andere.
Ze vallen vooral op bij het kijken naar een wit plafond of blauwe lucht. We noemen deze vlekjes mouches volantes of floaters. Dit zijn onschuldige eiwitvlekjes of sliertjes in het glasvocht. Bij het ouder worden verandert het glasvocht en komt dit vaker voor.
Wie op een heldere of zonnige dag naar de blauwe lucht kijkt, ziet na enkele seconden kleine, heldere puntjes of stipjes verschijnen, die snel en langs kronkelige, zigzaggende lijnen in het gezichtsveld bewegen.
Zeer grote kubieke kristallen, van twee, drie of meer inches groot , zijn te zien in sommige zoutmijnen. Ze zijn transparant en splijten in perfecte kubussen wanneer ze met een hard voorwerp worden geraakt. Zout varieert in kleur van kleurloos als het puur is, tot wit, grijs of bruinachtig, wat typerend is voor steenzout (haliet).
Kristallen in kaas: een delicatesse
Onze oude Stolwijker kaas wordt bijvoorbeeld pas uitgeleverd als deze een mooi kristalletje heeft. Een eiwitkristal is voor ons een voorbode van een goede, doorgerijpte smaak. Daarnaast geven de eiwitophopingen de structuur van de kaas meer diepgang. Je proeft ze namelijk terug.
Van nature zit er natrium in de melk en dat komt ook in de kaas. Maar het meeste zout is afkomstig van het pekelbad, waarin de kaas een tijdje wordt gezouten. Bij het pekelen trekt het zout vrij snel in de kaas. Ook kort gepekelde kaas mag dus niet 'zout loos' of 'zoutarm' genoemd worden.