Meeldauw. Echte meeldauw (Podosphaera aphanis) in aardbei is te herkennen aan de witte waas op de bladeren. Veelel is meeldauw aanwezig aan de onderzijde van het blad, maar kan ook bovenop het blad tot uiting komen. In een later stadium verdwijnt de waas en worden er paars-bruine vlekken op het blad zichtbaar.
Nee. Volgens Marianne Gravely, informatiespecialist voedselveiligheid bij het Ministerie van Landbouw in de VS, kan het eten van schimmel geen kwaad.
Een barrière van droog materiaal zoals stukjes eierschalen, cacaodoppen, perlite, koffiedik, gedroogde tijm, kalk en basaltpoeder kan dus helpen. Ook heel fijn gemaakte houtsnippers kunnen uitstekend dienst doen als slakken af- weer, ze kruipen er niet overheen. Maai de graskanten vanaf mei regelmatig zeer kort af.
Meeldauw is een schimmelziekte die vaak voorkomt. Je herkent het aan de witte, poederachtige vlekken op het blad van je groentes. Een klein beetje meeldauw is helemaal niet erg, de planten kunnen daar best tegen.
Een aardbeiplant met veel bladeren, vruchten en bloemen heeft veel water per dag nodig. Eén pot vraagt ongeveer 1 tot 1,5 liter water per dag! De beste methode is om de eerste watergift in de vroege ochtend te geven en de laatste watergift aan het einde van de dag.
Als je houdt van sappige aardbeien, dan moet je je plant veel water geven. Vooral bij weinig regen moet je regelmatiger begieten. Toch mag de grond tussen de gietbeurten een beetje uitdrogen. Bij bijzonder heet zomerweer kunnen de bladeren van je aardbeienplant wat gaan hangen, ook al is de grond nog vochtig.
Planten die van veel kalk houden zijn vijgen, druiven en bramen. Maar denk eraan dat blauwe bessen helemaal geen kalk mogen hebben, en aardbeien en frambozen liever ook niet.
Om witte aanslag van je buitenmuur te verwijderen kun je verschillende methoden en reinigingsmiddelen gebruiken. Een populaire methode is het gebruik van een mengsel van water en azijn. Breng dit aan op de aanslag en schrob voorzichtig met een borstel. Spoel vervolgens af met water.
Baking soda kan je mengen met water en op de plant sproeien om meeldauw te verminderen. Melk is een verrassend effectief middel ter bestrijding van meeldauw. Maak een oplossing met 4 delen melk en 6 delen en besproei daarmee de aangetaste bladeren. Herhaal dit een paar keer totdat de meeldauw volledig is verdwenen.
Witziekte (of echte meeldauw) is een schimmel die op zowat alle planten voorkomt. Je herkent hem aan de witte poederige vlekjes bovenop de bladeren, die uitgroeien tot één grote waas.
Laaggroeiende planten zoals aardbeien creëren een schaduwrijke, vochtige habitat die slakken beschermt tegen zonlicht en roofdieren . Zacht fruit, met name aardbeien, dat dicht bij de grond groeit, is een ideale voedselbron voor slakken die gemakkelijk toegankelijk is onder de bescherming van de bladeren van de plant.
Aardbeien lusten wel wat voeding. Ze vinden compost en/of oude stalmest, ondergewerkt in het nieuwe aardbeienbed erg prettig; het verbetert de grond, structuur, geeft wat voeding, etc..
Op dezelfde manier als de planten elkaar versterken, kunnen ze elkaar ook verzwakken. Aardbeienplanten trekken bijvoorbeeld witte koolvliegjes aan, een vlieg die erg schadelijk is voor koolsoorten. Zet je aardbeien dus nooit naast koolsoorten in de moestuin.
Geregistreerde pesticiden die in de biologische productie worden gebruikt voor de bestrijding van echte meeldauw bij aardbeien, zijn onder andere het actieve ingrediënt Streptomyces lydicus, extract van Reynoutria sachalinensis en tea tree-olie.
Om echte meeldauw te bestrijden, moet u fungiciden toepassen bij de eerste tekenen van ziekte , dat wil zeggen bladvervorming en verkleuring. Onder hoge tunnels kunnen gerichte, intermitterende korte toepassingen van bovengrondse irrigatie helpen de verspreiding van deze ziekte te voorkomen, maar moeten worden afgewogen tegen het risico op toenemende Botrytis.
Kan meeldauw vanzelf verdwijnen? Meeldauw verdwijnt meestal niet vanzelf. Deze witte schimmel op je plant breidt zich namelijk snel uit en verspreidt zich naar andere planten. Om van de schimmel af te komen, knip je zo snel mogelijk de aangetaste bladeren af.
Als een oppervlak nat wordt, dan verdampt het water en blijven de mineralen achter. Dit zorgt voor de bekende witte waas die we kalkaanslag noemen. Kalkaanslag begint als een witte waas die zich geleidelijk ophoopt. Uiteindelijk kan het zelfs zo hard als steen worden.
Hoewel witte vlekjes - klein of groot - eruit zien als iets om je zorgen over te maken, zijn ze relatief onschuldig. Helaas kun je niets doen om ze te laten verdwijnen. Er is simpelweg geen manier om pigment dat weg is weer terug te krijgen.
Kalkuitbloei is het simpelweg kalk dat in poreus steen of beton zit, dat na verloop van tijd omhoogkomt. Dit resulteert in kenmerkende witte vlekken. Deze vlekken zien er vaak uit als witte kringen en kunnen druipende vlekken veroorzaken. In de meeste gevallen zit het kalk in het materiaal.
Aardbeien geven de voorkeur aan lichtzure grond (pH 5,3 tot 6,5). Als de pH lager is dan 5,3, voeg dan kalk toe om deze te verhogen tot het juiste pH-bereik . Volg de aanbevelingen van de grondtest voor de hoeveelheid kalk die moet worden toegepast. Verwerk de kalk grondig, ten minste één jaar vóór het planten.
Aardbeienplanten bemesten
U kunt voor een eerste bemesting in april - mei gewoon organische meststoffen zoals koemestkorrels gebruiken. Hierbij is maar een kleine hoeveelheid per plant nodig, Het is belangrijk om later in het seizoen een tweede bemesting te geven, voor optimaal resultaat.
Bij de bemesting van aardbeien geldt de vuistregel: een derde vóór de bloei, twee derde na de oogst. In augustus (aan het einde van de maand) is de jaarlijkse hoofdbemesting in het aardbeienbed aan de beurt, zodat de planten nog tot in de herfst krachtig groeien en nieuwe bloemuitlopers vormen voor het volgende jaar.
De beste meststof voor aardbeien is meestal een 10-10-10 of 12-12-12 uitgebalanceerde meststof . Als u een biologische tuin heeft, kies dan voor volledig natuurlijke meststoffen, waaronder bloedmeel, kelpmeel, sojameel en luzernemeel.
Maar het goede nieuws is dat de planten zelf voor een volgende generatie zullen zorgen. Aardbeiplanten planten zich voort via zogenaamde uitlopers die naast de moederplant wortel schieten. Het enige dat je hoeft te doen, is jezelf behelpen met de kleine plantjes.
Aardbeien stekken
Aardbeienplanten gaan niet eeuwig mee, na 2 tot 3 jaar zijn ze aan vervanging toe want de oogst neemt af en de opbrengst wordt steeds kleiner. Gelukkig zorgen ze zelf voor het nageslacht. Elke plant vormt, meestal rond eind juni of juli, meerdere uitlopers.