Er is wel goed nieuws: eieren die lastig te pellen zijn, zijn vaak kakelvers. Bij verse eieren zit er nog geen lucht tussen de eierschaal en het vlies. Het eiwit zit daardoor heel dicht tegen de schaal aan en dat maakt pellen lastig: of je trekt stukjes ei mee of er blijft een dof vlies om het ei zitten.
Prik voor het koken een gaatje in het ei. Niet alleen barst het ei dan minder snel tijdens het koken, het zorgt er ook voor dat er tijdens het schrikken water terecht komt tussen het ei en de schaal. Hierdoor komt de schaal makkelijker los tijdens het pellen.
Tik met de bolle zijde van een eetlepel op de brede onderzijde van het ei (hier zit een luchtzakje) en breek de schaal. Pluk dan stukken eierschaal weg met je duim. Of beweeg de lepel onder het vlies tussen het ei en de schaal. De eierschaal kom er dan bijna in 1 beweging af.
Hoe verser de eieren, hoe moeilijker ze te pellen zijn. Dit komt doordat het eiwit of "albumine" in een vers ei een relatief lage pH-waarde heeft, waardoor het zuur is . Wanneer gekookt, hechten deze verse eiwitten zich sterk aan het membraan van de binnenste schaal.
In de regel is het zo dat een vers ei (3 dagen) moeilijker te pellen is. Dit komt doordat er bij een vers ei het eiwit nog dicht tegen het vliesje, en het vliesje nog dicht tegen de schaal aanzit.
De kleur van de schaal heeft niets te maken met hoe makkelijk of moeilijk het te pellen is. De versheid van het ei bepaalt hoe makkelijk of moeilijk het te pellen is. Hoe verser het ei, hoe moeilijker het te pellen is . Dit komt doordat het eiwit of albumine in verse eieren de neiging heeft om aan het binnenste schaalmembraan te blijven plakken.
Koud en kokend water
Reken zodra de eieren in het water liggen voor een zacht ei vier en halve minuut, voor een ei waarbij het wit gestold is en het geel zacht is zes minuten en voor een hard gekookt ei acht minuten.
Het Voedingscentrum adviseert niet meer dan 2 tot 3 eieren per week te eten. De reden is dat het eigeel cholesterol en verzadigd vet bevat. Zowel cholesterol als verzadigd vet verhogen cholesterol in je bloed. Dit is slecht voor je hart en bloedvaten.
Zet de pan op hoog vuur en breng aan de kook. Zodra het water kookt, zet u het vuur uit en doet u het deksel op de pan. Laat de eieren in het hete water staan voor de volgende tijden, afhankelijk van de gewenste gaarheid: 3 minuten voor ZACHT gekookt; 6 minuten voor MEDIUM gekookt; 12 minuten voor HARD gekookt.
Als je het ei onder koud stromend water houdt of in een kom water dompelt, helpt dit om de schaal te verwijderen. Gebruik bij het hardkoken van eieren altijd eieren die een paar dagen in de koelkast hebben gelegen, omdat ze gemakkelijker te pellen zijn dan verse eieren. Bewaar hardgekookte eieren in de koelkast in hun schaal en gebruik ze binnen een week.
Breng aan de kook, doe het deksel op de pan en zet het vuur uit. Laat de eieren, afgedekt, 9 tot 12 minuten koken, afhankelijk van de gewenste gaarheid (zie foto). Doe de eieren in een kom met ijswater en laat ze 14 minuten afkoelen . Hierdoor zijn de eieren gemakkelijker te pellen.
Gaatje prikken
In een ei zit een klein 'luchtzakje'. In tegenstelling tot wat veel mensen denken, is het niet het ei dat uitzet, maar het luchtzakje waardoor de schaal breekt tijdens het koken. Door dit gaatje te prikken voorkom je gebroken eieren. Dit gaatje zorgt er ook voor dat het ei zich makkelijk laat pellen.
De belangrijkste reden om eieren te laten schrikken in koud water is het stoppen van het kookproces. Omdat eieren een schaal hebben, blijft het nog lang warm binnen in het ei. Daardoor blijft het ei verder garen. Wie een zachtgekookt ei wil, doet er dus goed aan om het af te koelen met koud water.
plat op de bodem blijven liggen, zijn ze vers. op de bodem blijven liggen maar met de punt rechtop, zijn ze 2 à 3 weken oud, maar nog perfect te eten. blijven drijven zijn ze bedorven en kan je ze niet meer opeten.
Eieren in de koelkast: langer vers
De koude temperatuur remt ook de groei van bacteriën. Ziekmakers zoals salmonella krijgen zo minder kans. Eieren bewaar je daarom het beste in de koelkast op 4 °C. Als je ze in het doosje bewaart, drogen ze niet uit en blijven ze langer goed.
Gekookte ongepelde eieren (met schil) bewaar je maximaal 4 dagen in de koelkast. Daarna is de kans op gevaarlijke bacteriën te groot. Gekookte gepelde eieren bewaar je in een bak water in de koelkast maximaal 1 week.
Techniek: Vul een pan met genoeg water om je eieren te bedekken en breng het aan de kook. Voeg dan voorzichtig je eieren toe aan het water met een schuimspaan en zet het vuur laag. Kook 5 minuten voor zachtgekookte eieren, 7-8 minuten voor mediumgekookte eieren en 10 minuten voor hardgekookte eieren.
Hoewel je over-easy eggs zeker in olie kunt bakken, voegt boter een lekkere nootachtige smaak en rijkdom toe , en 1 eetlepel is wat je nodig hebt voor twee eieren. Smelt de boter in de pan, breek er twee grote eieren in en breng op smaak met wat koosjer zout.
In een te grote pan zal de boter of olie te heet worden. Waar geen ei ligt en hierdoor zullen de randen van het ei gaan verkleuren. Het is het fijnste om in een pan met antiaanbaklaag te bakken. Hierdoor hoef je niet veel boter of olie te gebruiken en het ei blijft niet aan de bodem kleven.
Vroeger kreeg je vaak te horen dat je maximaal drie eieren per week mocht eten, omdat 'ze slecht zijn voor je cholesterol'. Dat advies blijkt intussen te streng, je mag gerust wat vaker een ei eten. Toch eet je het best niet meer dan zes eieren per week, eieren in bereidingen zoals mayonaise of gebak meegeteld.
Eieren en onze darmen
Eieren zorgen ervoor dat het onze spijsvertering en de doorstroom in onze darmen stimuleert. Als je last hebt van obstipatie neem dan eens een eitje en wellicht heb je een betere stoelgang.
Een ei bevat 1,5 gram verzadigd vet en daarnaast ruim 3 gram onverzadigd vet. Een plak kaas (25 gram) bevat 5 gram vet, waarvan 3,5 gram verzadigd vet en 1,5 gram onverzadigd vet. Wat hier aan opvalt is de verhouding tussen verzadigde – en onverzadigde vetten.
Er is wel goed nieuws: eieren die lastig te pellen zijn, zijn vaak kakelvers. Bij verse eieren zit er nog geen lucht tussen de eierschaal en het vlies. Het eiwit zit daardoor heel dicht tegen de schaal aan en dat maakt pellen lastig: of je trekt stukjes ei mee of er blijft een dof vlies om het ei zitten.
Waarom je ei niet met een zilveren lepel mag eten
Parelmoer, hoorn, porselein of zelfs lepel van plastic zijn prima. Maar een zilveren lepel heeft invloed op de smaak. Het ei kan namelijk een chemische reactie aangaan met het zilver. Dat is niks om je druk over te maken wat betreft je gezondheid.
Check het ei op barstjes. Niet alleen barst zal het dan verder barsten bij het koken. Een gebarsten ei kan slecht geworden zijn en gooi je dus beter weg.