Kaas is een zuivelproduct maar geen schimmel op zich. Kaas wordt vaak wel een levend product genoemd omdat er miljoenen bacteriën en vaak ook schimmels in leven.
Bij voorkeur moeten beschimmelde producten weggegooid worden maar gelukkig is harde kaas, zoals Goudse of Parmezaanse, de uitzondering op de regel. Bij harde kaassoorten verspreid de schimmel zich niet snel door de kaas waardoor je het deel dat niet beschimmeld is vaak gewoon nog kan eten.
Snijd die ruimschoots weg, een centimeter rondom de schimmelplekken. De rest van de kaas kun je veilig eten. Bij zachte kaas (zoals roomkaas en ricotta), geraspte en plakken kaas verspreidt schimmel zich makkelijker over de hele kaas. Zit er schimmel op deze soorten, eet ze dan niet.
Misschien heb je het weleens gezien, maar in deze doos blijft vaak veel condens vocht hangen. Iets waar je kaas niet lekkerder en houdbaarder van wordt. Door het vocht en bij weinig schoonmaken van de doos kan de kaas sneller gaan schimmelen.
Hoe weet ik of een product niet meer goed is? De harde kaas is uitgedroogd of beschimmeld of ruikt vreemd. Bederf herken je snel door goed te kijken, ruiken of proeven.
Tenminste houdbaar tot: kijk, ruik en proef ná datum
Harde kazen Tot 2 maanden en mogelijk langer na de THT-datum, mits het er nog goed uitziet en de verpakking nog heel is.
Natuurgerijpte oude kaas
Wanneer de kaas voldoende heeft gerijpt, dan is de kaas vol, pittig en nog goed snijdbaar. Oude kaas is te herkennen aan de robuuste en volle smaak. Beleg een dikke plak boerenbrood met oude kaas of neem 's avonds een lekker blokje kaas bij een goed glas rode wijn.
Een veelvoorkomende oorzaak is te veel vocht wanneer de kaas wordt bewaard . Het gebruik van plastic verpakkingen of zip-top zakken kan te veel vocht vasthouden. Wanneer u dit overweegt, welke verpakking zou u dan kiezen voor uw kaas? De andere veelvoorkomende oorzaak van beschimmelde kaas is inconsistente temperaturen in de koelkast.
Laat je oude kaas ademen
In de koelkast kunnen namelijk de smaken en geuren van andere voedingsmiddelen zich vermengen en de subtiele smaak van je geliefde kaas verstoren. Daarnaast wordt oude kaas alleen maar harder in de koelkast, terwijl deze al maanden of zelfs jaren (!) heeft gerijpt buiten de koelkast.
Er moet namelijk een kiem (beginnetje) zijn waaraan het eiwit zich kan hechten. Dit kan bijvoorbeeld een dode bacteriecel, een stofdeeltje of een oneffenheid aan het oppervlak van de kaas zijn. Naarmate de kaas rijpt ontstaat er rondom deze kiem een eiwitkristal die met het blote oog zichtbaar is.
Niet-eetbare schimmels ontstaan als je voedsel te lang of op de verkeerde manier bewaart. Beschimmelde producten moeten direct weggegooid worden. Een uitzondering hierop is harde kaas. Hierbij is het voldoende om de schimmel ruim weg te snijden.
Wanneer er een klein schimmelplekje op de kaas zit, is deze gemakkelijk weg te snijden (ongeveer een cm rond de schimmel) en kun je de kaas gewoon eten. Er zit witte uitslag/puntjes op de kaas.
Schimmelkazen zoals brie en camembert zijn bij de productie bewerkt met schimmelsporen, waardoor ze hun karakteristieke sterke smaak krijgen. Geen zorgen, de schimmels zelf zijn niet ongezond (tenzij je er natuurlijk allergisch voor bent). Maar helaas zijn deze kaassoorten toch geen al te beste keuze.
Als je schimmel op je kaas ziet hoef je het niet meteen weg te gooien. Meestal gaan de sporen niet ver de diepte in op harde kaas, zoals Parmezaanse, Edammer of Goudse kaas. Je kunt het dus ruim wegsnijden, een paar centimeter diep en rondom de schimmelplekken, en de rest gewoon opeten (1, 4).
Blauwaderkaas zoals Roquefort, blauw, Gorgonzola en Stilton worden gecreëerd door de introductie van Penicillium roqueforti of Penicillium roqueforti sporen. Kazen zoals Brie en Camembert hebben witte oppervlakte schimmels. Andere kazen hebben zowel een interne als een oppervlakte schimmel.
Kaas bewaren doe je best helemaal onderaan in de koelkast. Liefst in de groentelade, waar de temperatuur iets hoger is. Uitzonderingen zijn verse kaas, blauwschimmelkaas en sterk gerijpte kaas: zij moeten hoger in de koelkast worden bewaard.
Met name de vochtige groentela in de koelkast is een goede bewaarplek. Hier is de temperatuur het minst laag. Wil je kaas gaan eten? Het beste is om de kaas een half uur tot een uur voordat je hem gaat eten uit de koelkast te halen, zodat hij op kamertemperatuur komt.
Geopend zijn harde kazen ongeveer 2 weken houdbaar. Half harde zijn in de koelkast 2 maanden houdbaar en geopend 2 weken. Zachte kazen zijn het minst lang houdbaar, in de originele verpakking zijn ze 1 tot 2 weken houdbaar.
Gebruik in plaats daarvan kaasbewaarpapier
Om kaas lang vers te houden, kunt u kaaszakken of kaasbewaarpapier gebruiken die u kunt kopen bij winkelcentra of online winkels. Het materiaal dat speciaal is gemaakt voor het bewaren van kaas, kan voorkomen dat er lucht binnenkomt, terwijl de lucht toch goed circuleert.
Het gemiddelde percentage schimmelbedekking is vierenzestig procent van de feta, de rest heeft een gemiddelde van nul. Concluderend is fetakaas de kaas die het snelst schimmel ontwikkelt.
Hoewel invriezen de textuur van sommige kazen kan veranderen, is het een effectieve manier om schimmelgroei te voorkomen . Om kaas in te vriezen, wikkelt u deze strak in plasticfolie of aluminiumfolie en doet u deze in een hersluitbare plastic zak, waarbij u zoveel mogelijk lucht verwijdert. Laat de kaas langzaam ontdooien in de koelkast voordat u deze consumeert.
Aan de andere kant, als het ongeopend in de achterkant van je kaaslade heeft gehangen, voorbij de houdbaarheidsdatum, zolang het geen tekenen van schimmel vertoont, is het waarschijnlijk nog steeds goed om te eten . Kaas wordt meestal onaangenaam voor je voordat het onveilig wordt.
Je kan een stuk jonge 48+-kaas kopen, of belegen 48+-kaas, of oude 48+-kaas. Bij al deze kazen bestaat de droge stof voor 48% uit vet. Maar in jonge kaas zit meer vocht dan in oudere kazen, en minder droge stof. Daardoor is het aantal gram vet dat in de kaas zit dus lager bij jongere kazen, dan bij oudere kazen.
Wat zijn de gezondste kazen? De gezondste kaassoorten zijn 10+, 20+ of 30+ kazen met niet te veel zout (minder dan 2 gram zout per 100 gram kaas). Verder ook magere plattekaas, verse kaas, halfvolle plattekaas, cottagecheese, volle plattekaas, magere smeerkaas, ricotta, mozzarella en zachte, verse geitenkaas.