O nee, de pasta plakt!
Kook je pasta in voldoende water. Je hebt 1 liter water nodig per 100 g pasta, en voldoende zout (1 koffielepel per liter water). Boter of olie toevoegen aan het kookwater is overbodig: die blijven boven drijven en mengen zich niet met de pasta.
De zetmeel is de 'boosdoener': zodra de pasta in het kokende water komt, zetten de zetmeelkorrels gedurende de eerste twee minuten uit en knappen ze. Het zetmeel verspreidt zich aan de oppervlakte van de pasta en zorgt zo voor de plakkerigheid.
Wanneer je je pasta na het koken spoelt met water, dan spoel je al het zetmeel eraf! Daarmee hecht de saus juist zo goed aan de pasta. Bij koude pastasalades kan dit wel prima. De pasta te lang mee laten pruttelen in de saus.
Ik voeg een beetje slaolie toe aan de pasta als deze gaar is, zodat deze niet aan elkaar plakt.
Gebruik griesmeel, maïsmeel of rijstmeel
Door uw verse pasta direct na het snijden te coaten met griesmeel, maïsmeel of rijstmeel, voorkomt u dat uw deeg aan elkaar plakt. Wat u ook doet, GEBRUIK GEEN gewone bloem.
Giet je pasta af en voeg wat olie toe
Dit doe je het makkelijkst door de gekookte pasta in een vergiet te storten. Hierna kan je de pasta terug in de pan doe. Voeg een scheutje olijfolie toe en hussel dit goed door de pasta heen, zodat de olie goed verdeeld is tussen de pasta. Zo plakken ze niet tegen elkaar.
De kracht van het kookwater
Wel, pastawater zit vol restjes zout en zetmeel van de pasta die je erin kookte. Als je dat water toevoegt aan de pan waarin je je pasta afwerkt én waarin zich een vet – olijfolie of boter – bevindt, ontstaat er een emulsificatie (of culinaire magie).
Zout is namelijk een smaakversterker. Door zout toe te voegen aan het kookwater krijgt de pasta al meer smaak terwijl het kookt. In Italië wordt trouwens altijd zout aan het kookwater toegevoegd. Wel belangrijk om even te onthouden is dat je het zout het beste kunt toevoegen als het water kookt.
Te lang koken kan ervoor zorgen dat de pasta overtollig zetmeel afgeeft, wat leidt tot plakkerigheid . Plaats een vergiet of fijnmazige zeef over een grote hittebestendige kom of in de gootsteen. Giet de pasta en het water voorzichtig in het vergiet, laat het water weglopen en bewaar de pasta.
Er zijn veel factoren die een rol spelen bij hoe snel pasta kookt, dus test de gaarheid vroeg en vaak. Je wilt dat de pasta stevig en lichtjes resistent (bijna veerkrachtig) aanvoelt als je erin bijt. Als het aan je tanden blijft plakken tijdens het kauwen, is het nog niet klaar .
Wil je een koude pastasalade maken? Dan is het juist een goed idee om de pasta onder koud water af te spoelen. Zo koelt de pasta namelijk sneller af én kleeft het niet aan elkaar.
Toch is het geen slecht idee om olijfolie aan het kookwater van pasta toe te voegen. De olijfolie zorgt dat er heerlijke aroma's vrijkomen tijdens het koken en geeft een subtiele smaak aan het kookwater dat de pasta absorbeert.
Het is belangrijk dat je mie niet te plakkerig wordt, maar ook niet te hard blijft. Om dit te kunnen bereiken moet je de mie eigenlijk altijd koud afspoelen. Daarnaast bestaat er ook een Eiermie, deze mie is gemaakt van tarwe en eieren. Dit geeft deze Mie een fijne en zachte smaak.
Als je de pasta toevoegt aan water dat niet kookt, wordt de kooktijd juist langer en blijft de pasta langer in het water liggen . Je krijgt dan pasta die te veel water heeft opgenomen en een papperige textuur heeft. Wees geduldig en wacht tot het snel kookt; het zal zijn vruchten afwerpen.
Het geheim zit in de eerste twee minuten. Om ervoor te zorgen dat de spaghettislierten niet aan elkaar plakken is het belangrijk om de eerste twee minuten hard te roeren. Dit zorgt ervoor dat de losgekomen kleverige zetmeelkorrels niet aan de pasta blijven plakken.
Redactrice Sofie: "Simpel: pasta die je met saus gaat serveren, mag je niet spoelen omdat je dan het zetmeel wegspoelt dat de saus aan de pasta laat plakken.
Gebruik voldoende water .
En het zetmeel dat het vrijgeeft, maakt de situatie nog lastiger. Als er niet genoeg water is om dat zetmeel te laten groeien, heeft het geen andere keus dan klonterige noedels te maken. De aanbeveling is 3-4 liter water voor elke pond pasta en een pan die groot genoeg is om het water en de pasta te verwerken zonder over te koken.
Spoel de pasta niet af
Verdeel in plaats daarvan de uitgelekte pasta over een bakplaat met opstaande rand en meng er een beetje olijfolie doorheen (om te voorkomen dat de pasta blijft plakken). Door de pasta uit te spreiden, koelt deze sneller af, zonder dat het belangrijkste ingrediënt van een goede pastasalade door de gootsteen wordt gespoeld.
"Je kan spoorvorming voorkomen door de pasta, nadat je die gekookt hebt, zo snel mogelijk af te koelen. De gouden regel is om gekookte pasta of rijst binnen de twee uur onder de 10 graden Celsius te krijgen. Bewaar de pasta dus altijd in de koelkast en haal hem er alleen dan uit om hem meteen te serveren.
De verse pasta laat vocht los terwijl het staat, waardoor de noedels onherstelbaar aan elkaar klonteren . Bestuif de deegvellen voordat je ze snijdt, en bebloem de gesneden noedels opnieuw voordat je ze in porties verdeelt.
Ten eerste voorkomt de antiaanbaklaag van het bakpapier dat de lasagnevellen aan elkaar blijven plakken. Er ontstaat een barrière tussen de lasagnevellen en zo kunnen ze niet aan elkaar klonteren tot één plakkerige bundel.
Als het deeg nat aanvoelt na de eerste 3 minuten van mixen en kneden, bestrooi het dan met een eetlepel bloem en blijf nog 30 seconden kneden . Herhaal dit totdat het deeg niet meer plakkerig aanvoelt. Als je merkt dat je deeg plakkerig is nadat het heeft gerust, houd dan wat bloem bij de hand voor het uitrollen.