Rauwe kip is roze en glibberig. Dus niet slijmerig, grijzig of met een geurtje. Dan gooi je de kip best meteen weg.
Het kan bijvoorbeeld ranzig ruiken of naar rotte eieren. Vlees dat zo ruikt, kun je niet meer eten.
Je kunt ook ruiken aan de kip. Als de kip geurloos is, is deze nog goed. Als je wél iets ruikt, is het beter om de kip niet meer te eten.
Hoe weet ik of een product niet meer goed is? De kip heeft een afwijkende geur, is grauw verkleurd, uitgedroogd of plakkerig. Eet geen vlees wat er raar uitziet of niet goed ruikt.
Mocht de kip een beetje raar ruiken, wees dan niet meteen gealarmeerd. Was 'm gewoon goed af. Als de geur dan weg is en je de kip vervolgens goed doorbakt moet het in orde zijn.
Verse kip heeft heel weinig aroma, hoewel het een lichte 'funky' geur kan hebben als het een tijdje met zijn sappen is afgesloten. Kip die sterk ruikt, zou een waarschuwingssignaal moeten zijn. Als de geur visachtig, zuur of zwavelachtig is (doet denken aan rotte eieren), is het niet langer veilig om te eten.
Het is niet duidelijk hoe goed kippen precies ruiken, omdat wetenschappers de functie van alle genen die met dit zintuig verbonden zijn, nog niet volledig begrijpen. Over het algemeen kan echter worden geschat dat ze waarschijnlijk net zo goed ruiken als mensen .
Geur. Vers kippenvlees heeft een neutrale geur of een lichte geur van gevogelte. Als de kip een onaangename geur afgeeft, die doet denken aan ammoniak of rotting, is hij waarschijnlijk al bedorven.
De meeste soorten vlees moeten eerst een tijd rijpen – besterven – voordat het mals is. Als vlees eenmaal geschikt is voor consumptie, doet de geur vaak een beetje denken aan roomboter. Bewaar je het te lang of niet koel, dat gaat het zuur ruiken, naar camembert of rotte eieren.
De tijd tussen het eten van voedsel dat besmet is met salmonella en de eerste klachten is meestal 12 tot 96 uur. Niet iedereen die besmet is met Salmonella wordt ernstig ziek. Deze klachten bestaan meestal uit diarree, buikkrampen, misselijkheid en braken. Deze klachten gaan meestal na 3 tot 7 dagen vanzelf voorbij.
Een voedselvergiftiging door de campylobacter ontstaat vaak alskippenvlees onvoldoende wordt verhit. Hierdoor kunnen maag- en darmklachten ontstaan, zoals diarree, buikpijn of een darmontsteking. Listeriabacterie. De kans op besmetting door de listeriabacterie is zeldzaam.
Verse kip kan je doorgaans 2 à 3 dagen in de koelkast bewaren. Krijg je het niet op tijd op? Vries het in of bereid het. Gebakken of gebraden vlees blijft tot 4 dagen goed in de koelkast.
De “ten minste houdbaar tot” datum vertelt u wanneer het voedsel onveilig wordt om te eten. U mag het voedsel niet meer eten nadat deze datum is verstreken . De ten minste houdbaar tot datum is alleen geldig zolang het voedsel op de juiste manier wordt bewaard en de verpakking verzegeld is. Bijvoorbeeld, gekookt vlees moet in een koelkast worden bewaard bij 5° Celsius of lager.
Te lang bewaren
Rauwe kip is roze en glibberig. Dus niet slijmerig, grijzig of met een geurtje. Dan gooi je de kip best meteen weg. Zelfs als ze recht uit de supermarkt of diepvriezer komt.
Alle rundergehakt heeft een lichte ijzergeur. Rundergehakt dat bijna over de datum is, kan een iets sterkere geur hebben, maar is nog steeds veilig om te eten . Als een product echter een opvallende, scherpe geur heeft, is het hoogstwaarschijnlijk bedorven en moet het worden weggegooid.
Bij producten met een 'te gebruiken tot'-datum (zoals verse vis en vers vlees) geldt: is het over de datum, gooi het dan weg. Ook als de verpakking nog dicht is. Een paar voorbeelden: Voor verse vis, vlees en kipfilet geldt: dezelfde dag na openen opeten.
Tekenen van bedorven kip
Geur: Bedorven kip heeft een zure of onaangename geur. Als de kip vreemd ruikt, gooi het dan meteen weg.
Het enige dat je kan doen, is wachten tot de giftige stoffen uit je lichaam verdwijnen. Om de ergste klachten te verlichten, kun je in de tussentijd wel gebruik maken van een aantal andere medicijnen. Bij overgeven of hevige diarree kun je ORS gebruiken om uitdroging te voorkomen.
Lange tijd dacht men dat kippen vooral reageren op visuele impulsen, maar wetenschappers vinden steeds meer bewijzen dat ook hun reukzin bijzonder goed ontwikkeld is. Net zoals de meeste vogels gebruiken kippen hun reukzin om voedsel op te sporen.
“Je moet rauwe kip nooit wassen! Je verwijdert er namelijk geen schadelijk bacteriën mee. Wat je wel doet is de bacterie van de kip door je keuken verspreiden.” Water zal namelijk door je keuken spetteren en het sap van de rauwe kip wordt verplaatst naar het aanrecht en je gootsteen.
“Juist het wassen van kip kan bacteriën verspreiden. Bacteriën worden na wassen gevonden in de gootsteen, op het aanrecht of op de spullen die op het aanrecht liggen, zoals een snijplank of mes. Gelukkig weten verreweg de meeste mensen dat je met kip hygiënisch om moet gaan. En dat je het door en door moet verhitten.”
Verse kip is lichtroze van kleur en geurloos. Als je twijfelt of je de kip nog kunt opeten, ruik dan altijd even aan het vlees. Ruik je niets, dan is het goed.
De rol van vacuümverpakken
Tijdens de opslag kunnen de natuurlijke sappen in het vlees interacteren, wat een lichte verkleuring en een scherpe geur veroorzaakt . Bij het openen van de verpakking komt deze geur vrij, maar verdwijnt doorgaans als het vlees goed is bewaard en de houdbaarheidsdatum nog niet is verstreken.
Als we de vorige methode niet willen gebruiken, is er nog een andere manier om van de geur af te komen. Deze is ook erg effectief. Het enige wat we hoeven te doen, is de stukken kip in te wrijven met wat appelazijn, of een stukje citroen, of een mengsel van zout en paprika . Op deze manier kunnen we de schadelijke geur volledig verwijderen.
Over het geheel genomen hadden kippenborsten van karkassen die waren gekoeld met behulp van luchtkoeling (AC) in dit onderzoek een betere geur en houdbaarheid (zoals beoordeeld door middel van psychrotrofe bacterietellingen, kleur- en geurpanels van consumenten en lipide-oxidatiepatronen).