Hoe weet ik of een product niet meer goed is? De kip heeft een afwijkende geur, is grauw verkleurd, uitgedroogd of plakkerig. Eet geen vlees wat er raar uitziet of niet goed ruikt.
Hoe weet ik of een product niet meer goed is? De kip heeft een licht zure afwijkende geur, is grauw verkleurd of plakkerig. Eet geen vlees dat er raar uitziet of niet goed ruikt.
Geur: Bedorven kip heeft een zure of onaangename geur. Als de kip vreemd ruikt, gooi het dan meteen weg.
Een voedselvergiftiging door de campylobacter ontstaat vaak alskippenvlees onvoldoende wordt verhit. Hierdoor kunnen maag- en darmklachten ontstaan, zoals diarree, buikpijn of een darmontsteking. Listeriabacterie. De kans op besmetting door de listeriabacterie is zeldzaam.
De makkelijkste manier om te controleren of je kip gaar is, is door een vleesthermometer te gebruiken. Hiermee kun je de precieze kerntemperatuur van je vlees meten. Voor borstvlees moet deze 72 graden Celcius zijn en voor poten en dijen 85 graden.
Rauwe kip is roze en glibberig. Dus niet slijmerig, grijzig of met een geurtje. Dan gooi je de kip best meteen weg. Zelfs als ze recht uit de supermarkt of diepvriezer komt.
Na ontdooien houdt men voor kip en vlees meestal een dag of 3 houdbaarheid in de koelkast aan. Omdat dit vlees zonder antibiotica, salmonella en ESBL is, kun je daar gerust wat dagen bij op tellen. Bederf minder snel op. Als de koelkast koud genoeg staat is het ook langer houdbaar, tot zo'n 5 dagen.
Klachten zoals buikpijn, diarree en griepachtige verschijnselen treden op binnen 48 uur tot 1 week na besmetting. De klachten houden ongeveer 5-7 dagen aan. Soms kun je nog wekenlang last hebben van darmkrampen. In sommige gevallen worden mensen wel ernstig ziek.
Symptomen van Salmonella
Kippen met Salmonella krijgen last van waterige diarree. De ontlasting zit vol met bacteriën. Kippen worden suf en inactief en de kam kan een blauwpaarse kleur krijgen. Ook kan de eierproductie sterk afnemen.
Eén manier om de gaarheid te controleren is uiteraard door naar de kleur van het vlees te kijken. Het kippenvlees verandert tijdens de bereiding van roze naar wit. Maar, sommige delen van de kip zijn net iets donkerder of meer roze dan gewoon de filet. Ondanks de donkerdere kleur kunnen deze stukken kip toch gaar zijn.
De kern van de zaak
Verse rauwe kip is meestal lichtroze van kleur met witte stukjes vet, heeft weinig tot geen geur en is zacht en vochtig. Als uw kip slijmerig is, een vieze geur heeft of is veranderd in een gele, groene of grijze kleur, zijn dit tekenen dat uw kip bedorven is.
Vlees dat echt bedorven is, kan behoorlijk stinken. Het kan bijvoorbeeld ranzig ruiken of naar rotte eieren. Vlees dat zo ruikt, kun je niet meer eten. Ook niet als de TGT-datum nog niet is verstreken.
Je kunt ook ruiken aan de kip. Als de kip geurloos is, is deze nog goed. Als je wél iets ruikt, is het beter om de kip niet meer te eten.
Hoe weet ik of een product niet meer goed is? De kip heeft een afwijkende geur, is grauw verkleurd, uitgedroogd of plakkerig. Eet geen vlees wat er raar uitziet of niet goed ruikt.
En let op: van producten die over de TGT-datum zijn kun je ook ziek worden terwijl het product er nog goed uit ziet en nog goed ruikt. “Voordat je bederf opmerkt aan zo'n product kunnen de bacteriën of schimmels zich al in grote mate vermeerderd hebben waardoor je er ziek van wordt.''
Symptomen die kunnen worden waargenomen zijn verhoogde sterfte in de kudde, slechte algemene conditie (zoals opgewaaide veren, bleke en kleine kuif ), diarree, verminderde voerconsumptie, verminderde eiproductie en verminderde uitkomst. De kippen die infectie met S. overleven.
Lange tijd dacht men dat kippen vooral reageren op visuele impulsen, maar wetenschappers vinden steeds meer bewijzen dat ook hun reukzin bijzonder goed ontwikkeld is. Net zoals de meeste vogels gebruiken kippen hun reukzin om voedsel op te sporen.
Vlees moet een natuurlijke kleur hebben en mag niet 'zweten' door vochtverlies. Dat ziet er dan ook al snel niet meer zo smakelijk of aantrekkelijk uit. En vlees moet niet 'stroperig' zijn. Eventuele vetdooradering (marmering) of vetrandjes moeten mooi wit zijn en niet te veel vergeeld wit.
Wie wel eens rundvlees heeft gekocht is bekend met het scenario: je kijkt in jouw koelkast en ziet een pakje vlees welke een ongewone groene/grijze kleur heeft gekregen. Je zul jezelf meteen afvragen of dit nog wel veilig is om te eten. Het antwoord is ja, de reden zit echter in het gebrek aan zuurstof.
Bewaaradvies: Rauwe kipfilet kan maximaal 2 dagen in de koelkast bewaard worden bij een temperatuur van 4 graden . Indien u de kipfilet langer dan 2 dagen wenst te bewaren dan dient u het op de dag van aankoop in te vriezen. In de diepvries kan het 8 maanden bewaard worden bij een temperatuur van -18 graden.
Sommige kleurveranderingen zijn normaal voor rauwe kip. Maar vervagen naar grijs, of donkerder worden van sommige vlekken, duiden op bederf. Houtachtige witte vlekken op rauwe kip die is ingevroren en ontdooid, zijn tekenen van vriesbrand. In dit geval is het veilig om te eten, maar voor de beste smaak, snijdt u de witte delen weg en gooit u ze weg .
De “ten minste houdbaar tot” datum vertelt u wanneer het voedsel onveilig wordt om te eten. U mag het voedsel niet meer eten nadat deze datum is verstreken . De ten minste houdbaar tot datum is alleen geldig zolang het voedsel op de juiste manier wordt bewaard en de verpakking verzegeld is. Bijvoorbeeld, gekookt vlees moet in een koelkast worden bewaard bij 5° Celsius of lager.
Hoe herken je ouderdom bij kippen? Ouderdom bij kippen is vaak goed te herkennen. Hennen zullen bijvoorbeeld steeds minder eieren gaan leggen en hanen zullen bovendien de interesse in de hennen gaan verliezen. Daarnaast kunnen de eieren groter uitvallen dan wanneer jouw kippen nog jong waren.
Om de geur tegen te gaan, maak ik kip meestal schoon (15-30 minuten laten weken) met citroen, limoen en azijn . Spoel af en dep droog met keukenpapier en kruid het daarna met zout/kruiden/marinade. Als laatste spoel ik de gootsteen af met zeep, baking soda en citroen om eventuele resterende geuren/bacteriën te verwijderen.
Over het geheel genomen hadden kippenborsten van karkassen die waren gekoeld met behulp van luchtkoeling (AC) in dit onderzoek een betere geur en houdbaarheid (zoals beoordeeld door middel van psychrotrofe bacterietellingen, kleur- en geurpanels van consumenten en lipide-oxidatiepatronen).