Geur: Bedorven kip heeft een zure of onaangename geur. Als de kip vreemd ruikt, gooi het dan meteen weg.
Hoe weet ik of een product niet meer goed is? De kip heeft een afwijkende geur, is grauw verkleurd, uitgedroogd of plakkerig. Eet geen vlees wat er raar uitziet of niet goed ruikt.
Vlees dat echt bedorven is, kan behoorlijk stinken. Het kan bijvoorbeeld ranzig ruiken of naar rotte eieren. Vlees dat zo ruikt, kun je niet meer eten.
Je kunt ook ruiken aan de kip. Als de kip geurloos is, is deze nog goed. Als je wél iets ruikt, is het beter om de kip niet meer te eten.
Bewaaradvies: Rauwe kipfilet kan maximaal 2 dagen in de koelkast bewaard worden bij een temperatuur van 4 graden . Indien u de kipfilet langer dan 2 dagen wenst te bewaren dan dient u het op de dag van aankoop in te vriezen. In de diepvries kan het 8 maanden bewaard worden bij een temperatuur van -18 graden.
Je kunt je er wel flink beroerd door voelen. Klachten zoals buikpijn, diarree en griepachtige verschijnselen treden op binnen 48 uur tot 1 week na besmetting. De klachten houden ongeveer 5-7 dagen aan. Soms kun je nog wekenlang last hebben van darmkrampen.
Te gebruiken tot
Dat betekent dat je het product kunt eten vóór de datum is verstreken. Ná de datum kun je het beter weggooien, zelfs als de verpakking nog dicht is. Ook geldt voor verse producten als kip dat je het na het openen dezelfde dag moet bereiden en/of opeten.
Als uw kip slijmerig is, een vieze geur heeft of is veranderd in een gele, groene of grijze kleur , zijn dit tekenen dat uw kip bedorven is. Gooi alle kip weg die over de houdbaarheidsdatum is, langer dan 2 dagen rauw of 4 dagen gekookt in de koelkast heeft gelegen, of langer dan 2 uur in de temperatuurgevarenzone heeft gelegen.
De meeste soorten vlees moeten eerst een tijd rijpen – besterven – voordat het mals is. Als vlees eenmaal geschikt is voor consumptie, doet de geur vaak een beetje denken aan roomboter. Bewaar je het te lang of niet koel, dat gaat het zuur ruiken, naar camembert of rotte eieren.
Kippen ruiken behoorlijk goed maar proeven nog beter. Hun snavel bevat vooral aan het uiteinde heel veel zenuwcellen. Met hun snavel kunnen ze haartjes op bladeren voelen. Het kiezen van granen tijdens het eten waar ze een voorkeur voor hebben die ze eten, gebeurt voornamelijk op kleur.
Alle rundergehakt heeft een lichte ijzergeur. Rundergehakt dat bijna over de datum is, kan een iets sterkere geur hebben, maar is nog steeds veilig om te eten . Als een product echter een opvallende, scherpe geur heeft, is het hoogstwaarschijnlijk bedorven en moet het worden weggegooid.
Rauwe kip is roze en glibberig. Dus niet slijmerig, grijzig of met een geurtje.
Bedorven vlees kan een onaangename geur, een verkleurde of plakkerige textuur en een vreemde smaak hebben. Het is belangrijk om te onthouden dat niet alle bedorven vleesproducten dezelfde symptomen hebben. Soms kan het vlees er nog steeds normaal uitzien en ruiken, maar toch besmet zijn met schadelijke bacteriën.
Verse kip heeft heel weinig aroma, hoewel het een lichte 'funky' geur kan hebben als het een tijdje met zijn sappen is afgesloten. Kip die sterk ruikt, zou een waarschuwingssignaal moeten zijn. Als de geur visachtig, zuur of zwavelachtig is (doet denken aan rotte eieren), is het niet langer veilig om te eten.
De “ten minste houdbaar tot” datum vertelt u wanneer het voedsel onveilig wordt om te eten. U mag het voedsel niet meer eten nadat deze datum is verstreken . De ten minste houdbaar tot datum is alleen geldig zolang het voedsel op de juiste manier wordt bewaard en de verpakking verzegeld is. Bijvoorbeeld, gekookt vlees moet in een koelkast worden bewaard bij 5° Celsius of lager.
Sommige kleurveranderingen zijn normaal voor rauwe kip. Maar vervagen naar grijs, of donkerder worden van sommige vlekken, duiden op bederf. Houtachtige witte vlekken op rauwe kip die is ingevroren en ontdooid, zijn tekenen van vriesbrand. In dit geval is het veilig om te eten, maar voor de beste smaak, snijdt u de witte delen weg en gooit u ze weg .
De tijd tussen het eten van het besmette voedsel en het ontwikkelen van symptomen verschilt per veroorzakende bacterie. Dit kan variëren van 3 uur tot 3 dagen na het eten. In de meeste gevallen treden de klachten binnen de 24 uur op. Diarree is bijna altijd het belangrijkste symptoom van een voedselvergiftiging.
Als vlees er grijs of bruinachtig uitziet, moet je er nog niet onmiddellijk van uitgaan dat het vlees bedorven is. Ook deze kleur wordt veroorzaakt door myoglobine. Het vlees aan de buitenkant van de verpakking wordt blootgesteld aan meer zuurstof, waardoor het die rode kleur krijgt.
Het is de geur van vetzuur dat de bok in ruime mate produceert. Wanneer vlees begint te bederven gaat het naar roomboter ruiken, dit ruikt niet slecht. Het is alleen een teken dat er hele stammen melkzuurbacteriën bezig zijn om zich in het vlees te ontwikkelen. Deze maken de vluchtige en aromatische stof diacetyl.
Hoe weet ik of een product niet meer goed is? De kip heeft een licht zure afwijkende geur, is grauw verkleurd of plakkerig. Eet geen vlees dat er raar uitziet of niet goed ruikt.
Mocht de kip een beetje raar ruiken, wees dan niet meteen gealarmeerd. Was 'm gewoon goed af. Als de geur dan weg is en je de kip vervolgens goed doorbakt moet het in orde zijn.
Verse kip kan je doorgaans 2 à 3 dagen in de koelkast bewaren. Krijg je het niet op tijd op? Vries het in of bereid het. Gebakken of gebraden vlees blijft tot 4 dagen goed in de koelkast.
Slecht vlees kan na het koken vreemd ruiken of smaken . Helaas zijn pathogenen (micro-organismen die ziektes veroorzaken) geurloos, kleurloos en smaakloos, dus vlees dat lekker ruikt en smaakt, kan nog steeds ziektes veroorzaken. In tegenstelling tot wat sommigen beweren, maakt het koken van slecht vlees het niet veilig.
Stinkt je was na het reinigen van je wasmachine nog steeds? Misschien gebruik je dan te veel of te weinig wasmiddel. Ook kun je een kopje schoonmaakazijn aan de was toevoegen en de was daarna nog eens laten draaien. Schoonmaakazijn neutraliseert vieze geurtjes en dit product zorgt dan ook voor een fris ruikende was.
Je hebt dan een voedselvergiftiging. Dit is een afweerreactie die ontstaat door het eten van voedsel dat is besmet met giftige stoffen. Deze giftige stoffen worden geproduceerd door bacteriën of schimmels. Meestal kun je zien of ruiken dat voedsel niet meer goed is, maar niet altijd.