Het is belangrijk dat kip door en door gaar is, zodat eventuele schadelijke bacteriën worden gedood. Kip is goed gaar als het vlees van binnen wit is en als het van het bot loskomt.
Op rauw kippenvlees zitten namelijk veel bacteriën, waaronder de salmonellabacterie. Daar kun je heel ziek van worden. Controleer de binnenkant van de kip dus ook altijd even voordat je gaat eten. Is de binnenkant wit, dan is de kip gaar.
Eén manier om de gaarheid te controleren is uiteraard door naar de kleur van het vlees te kijken. Het kippenvlees verandert tijdens de bereiding van roze naar wit. Maar, sommige delen van de kip zijn net iets donkerder of meer roze dan gewoon de filet. Ondanks de donkerdere kleur kunnen deze stukken kip toch gaar zijn.
Steek een vleesvork in de buikholte en kantel de kip lichtjes met de opening naar onder. Pas als het uitdruipende vocht helder wordt, is de kip gaar.
Voor kip en vlees zoals gehakt, hamburgers en worst geldt: verhit het door en door voordat je het opeet. Daarmee voorkom je een voedselinfectie. Een uitzondering: vlees uit 1 stuk van runderen en varkens (varkenshaas, biefstuk, rosbief) kun je rosé eten. Maar ook bij dit vlees is doorbakken de meest veilige keuze.
Kun je roze kip eten? Kortom, ja! Kip van hoge kwaliteit heeft een grotere kans om roze te lijken, vooral bij echt verse kip zoals je die op een boerenmarkt zou vinden. Het is belangrijker om op de temperatuur te letten dan op de kleur.
Kleur is geen betrouwbare indicator voor veiligheid of gaarheid . Veilig gekookt gevogelte kan variëren in kleur van wit tot roze tot bruin. Al het gevogelte moet een veilige minimale interne temperatuur van 165 °F (73,9 °C) bereiken, gemeten met een voedselthermometer.
Er kunnen namelijk bacteriën in zitten waar je erg ziek van kan worden als de kip niet goed gegaard is. Eet daarom nooit rauwe kip en gaar hem altijd totdat het vlees van binnen wit is en van het bot loskomt. Let ook op de houdbaarheidsdatum van kip wanneer je deze koopt.
Bij kip en kalkoen kun je dan ook het beste een kerntemperatuur aanhouden van 70-72 °C; het vlees is dan helemaal gaar – en eventuele bacteriën zijn gedood – maar het is nog wel lekker sappig. Hoger kan, maar je vlees wordt wel droger.
Bacteriën op rauw kippenvlees kunnen zorgen voor een voedselvergiftiging. In de meeste gevallen komt dit door de bacteriën campylobacter of salmonella, aldus het Voedingscentrum. Vaak voelen mensen met zo'n voedselvergiftiging zich dan een paar dagen ziek, maar soms zijn de gevolgen ernstiger.
Over het algemeen worden stukken vlees zoals dijen, poten en vleugels als donker vlees beschouwd, omdat ze een beetje roze (of zelfs een paarse of grijze tint) blijven of kleine bloedstrepen bevatten dankzij een hogere concentratie myoglobine, een eiwit in spieren dat zuurstof vasthoudt en zelfs na het koken aanwezig kan blijven.
Voor goed gekookte kip, als je erin snijdt en het sap loopt helder, dan is de kip volledig gekookt . Als het sap rood is of een roze kleur heeft, moet je kip misschien iets langer gekookt worden.
De kip kan verschillende kleuren hebben, zoals zwart en wit. Ze zijn soms ook zilver- of goudhalzig en bestaan ook in de schakeringen 'koekoek' en 'wit-zwartcolumbia'. Mechelse hoenders hebben een rustig karakter. Ze behoren tot de grotere kippenrassen, maar er zijn ook Mechelse krielen.
Soms kan de paarse kleur in de botten het vlees dat ze raakt verkleuren, hoewel het vlees veilig is gegaard kan dit roze blijven. Soms komt de roze kleur van stikstofmonoxide (NO) en koolstofmonoxide (CO) van de grill.
Hoe bereid je kip? Je kunt kip op allerlei manieren bereiden: van koken, braden, grillen en roerbakken tot barbecueën. Het is belangrijk dat kip door en door gaar is, zodat eventuele schadelijke bacteriën worden gedood. Kip is goed gaar als het vlees van binnen wit is en als het van het bot loskomt.
Kalkoenen en kippen hebben meer type 2 spieren. De beweging zit in hun poten. Daarom is kippenvlees licht van kleur.
Kipfilet koken duurt 8-12 minuten per kant op middelhoog vuur, of 25-30 minuten in de oven (180°C). Dit is korter bij gesneden kipfilet. Kippenpoten en -dijen: 30-45 minuten in de oven (180°C). Hele kip: 1-1,5 uur in de oven (180°C).
Hierdoor komen het vet en het water uit de kip, waardoor het vlees knapperig wordt en gelijkmatig wordt gegaard.
Als de temperatuur van uw olie te hoog is , zal uw gefrituurde kip aan de buitenkant verbrand zijn met vlees dat niet gaar is. Als de olie te koud is, zal uw kip vettig zijn en zal het de goudbruine, knapperige buitenkant missen die u wilt.
Rauwe kip is roze en glibberig. Dus niet slijmerig, grijzig of met een geurtje. Dan gooi je de kip best meteen weg. Zelfs als ze recht uit de supermarkt of diepvriezer komt.
Hoe weet ik of een product niet meer goed is? De kip heeft een afwijkende geur, is grauw verkleurd, uitgedroogd of plakkerig. Eet geen vlees wat er raar uitziet of niet goed ruikt.
Ja, gevogelte dat buiten is gegrild of gerookt, kan roze zijn , zelfs als alle delen een temperatuur hebben bereikt die ruim boven de 165 °F (71,1 °C) ligt. Er kan een roze rand van ongeveer een halve inch breed rond de buitenkant van het gekookte product zitten.
Op rauwe kip kunnen ziekteverwekkers voorkomen, zoals salmonella en campylobacter. Verhit kippenvlees daarom altijd door en door. Zo beperk je het risico op een voedselinfectie.
Rauw gevogelte kan variëren van blauwachtig wit tot geel . Al deze kleuren zijn normaal en zijn een direct gevolg van ras, beweging, leeftijd en/of dieet. Jongere pluimvee heeft minder vet onder de huid, wat de blauwachtige tint kan veroorzaken, en de gele huid kan het gevolg zijn van goudsbloemen in het voer.
Hoe hoger de pH-waarde (lagere zuurgraad), hoe rozer het vlees zal zijn. Daarom gebruiken sommige chefs een zure marinade met citrus of azijn om de roze kleur van kippenvlees te verminderen. Maar marinades doen weinig om te beschermen tegen roze tinten van merg en myoglobine .