Bosaardbei – Fragaria vesca Dit is een inheemse, wilde aardbei van Nederland.
De bosaardbei (Fragaria vesca) is de wilde variant van de gekweekte aardbei, ook wel cultuuraardbei genoemd. Aardbeien behoren botanisch gezien tot de rozenfamilie (Rosaceae).
De Fragaria vesca 'Alexandria', ook wel Bosaardbei genoemd, is een wilde aardbeisoort welke bloeit van mei tot juli met wit- gele bloemetjes. Na de bloei vormen zich de kleine eetbare aardbeien. Deze aardbeien kunnen geplukt kunnen worden zodra ze rood zijn.
De wilde aardbei produceert miniatuurversies van de geliefde en commercieel geproduceerde sappige rode 'vruchten' . Deze smakelijke lekkernijen worden niet alleen door mensen gegeten, maar ook door slakken, muizen en vele andere wezens.
Aardbeien zijn toch wel het meest bekende zomerfruit. De aardbei wordt ook wel eens het zomerkoninkje genoemd. Aardbeien zijn immers het eerste voorjaarsfruit uit Haspengouw. Ze staan zelfs in de top vijf van meest gegeten fruitsoorten in België.
Het Oudengelse woord voor aardbei is streawberige, en in die taal werden 'strew' en 'straw' beide gebruikt om 'verspreiden' of 'strooien' te betekenen. De naam betekende dus waarschijnlijk een bes die zich verspreidt , wat de groeiwijze ervan perfect beschrijft. Aardbeien verspreiden zich door horizontale stengels, stolons genaamd.
Fragaria vesca , ook wel wilde aardbei, bosaardbei, alpenaardbei, Karpatenaardbei of Europese aardbei genoemd, is een meerjarige kruidachtige plant uit de rozenfamilie die van nature groeit in een groot deel van het noordelijk halfrond en eetbare vruchten produceert.
Dit zijn wilde aardbeien en hebben een krachtige, zoete smaak die hun kleine formaat verbergt. Velen denken zelfs dat deze beter zijn dan in de winkel gekochte. Maar zijn wilde aardbeien veilig om te eten? Wilde eetbare aardbeien zijn veilig, mits ze niet in contact zijn geweest met chemicaliën of andere verontreinigingen .
Parafrase: De dichter zegt dat hoewel de aardbeien die in tuinen groeien groot, sappig en mooi zijn, wijze mensen weten dat de aardbeien die aan de wijnstokken in het bos groeien, zoeter zijn.
Het best herken je deze nepaardbeien aan de kleur van de bloemetjes. Deze is namelijk geel in plaats van geelwit. Ook de stand van de vruchtjes verraadt of je met echte aardbeien of nepperds te maken hebt. De vruchtjes van schijnaardbeien groeien namelijk naar boven, terwijl die van echte aardbeien hangen.
De vruchten van de schijnaardbei zijn wel eetbaar, maar zijn scherp en droog van smaak en ook zitten er veel harde zaadjes in het vruchtvlees. Schijnaardbei moet je dus niet zien als een plant die eetbare vruchten oplevert, maar hij kan wel dienstdoen als een groente.
Je kunt ze vinden in het 'wild': bosaardbeitjes. De smaak is zoet en heel intens. De bosaardbeitjes zijn net als gewone aardbeien zogenoemde 'schijnvruchten'.
De schijnaardbei (Potentilla indica) is zoals de naam al aangeeft geen echte aardbei, maar wel heel leuk in de tuin. Schijnaardbeien bloeien van mei tot oktober met gele bloempjes (in plaats van witte bij de bos- en tuinaardbeien). De vruchten zijn klein en knalrood. Niet eetbaar, wel decoratief.
Een hardnekkige, kruipende onkruidsoort die juist beter handmatig bestreden kan worden, is schijnaardbei. Dit onkruid heeft alle schijn van een bosaardbei, maar niks is minder waar! Het grote verschil tussen de schijnaardbei en de bosaardbei is dat de schijnaardbei bloeit met gele bloemen in plaats van witte bloemen.
Vindplaats. De bosaardbei komt voor op schaduwrijke, vochtige plaatsen, in bossen en langs oevers. Hij wordt ook veel gekweekt als bodembedekker. Hij kan groeien als onkruid dus in en kleine tuin is kweken in een aardbeipot misschien wel zo handig.
Toxiciteit is geen probleem bij soorten als Fragaria virginiana, Fragaria vesca en Fragaria chiloensis. Maar wees niet te voorzichtig; veelvoorkomende voedselallergieën kunnen nog steeds roet in het eten gooien. Hoewel wilde aardbeien niet de boze heks van de bessenwereld zijn, kunnen ze bij sommige kinderen allergische reacties of maagklachten veroorzaken .
We raden altijd aan om twee stukken fruit per dag te eten. Die portie aardbeien per dag gecombineerd met een ander stuk fruit is dus prima.” Voor mensen met prikkelbare darmen kan het dagelijks eten van aardbeien wel heel goed zijn.
Hoewel nep-aardbeien niet veel smaak hebben, gebruiken mensen ze af en toe voor eten of drinken, en sommigen zeggen zelfs dat ze een lichte watermeloensmaak hebben. Omdat ze volledig eetbaar zijn, kun je er een mild sapje of jam van maken, of ze zelfs gebruiken om jam van sterker smakende vruchten te rekken .
Gezondheidsvoordelen:
De flavonoïde quercetine, die veel voorkomt in wilde aardbeien, heeft natuurlijke ontstekingsremmende eigenschappen en kan helpen het cholesterol te verlagen en het risico op bepaalde vormen van kanker te verkleinen .
Lang voordat ik een boerderij of zelfs een tuin had, aten mijn vrienden en ik soms kleine rode bessen die heel gewoon groeiden op onbespoten gazons en open velden. Deze kleine rode bessen waren rond, bedekt met uitstekende bultjes, wit van binnen en bijna helemaal smaakloos.
Over de nummer 1 is iedereen het eens: de biologische Elianny van telers Erik Smeenk en Wilma Kraaij uit Wehl. Peter van de Ven: 'bijzonder lekkere aardbei, erg prettig in de mond, een volle smaak waarin je de complexiteit van de bodem proeft. ' Beute: 'Een aardbei met meerdere smaaklagen.
Aardbei is “ fraise ” in het Frans.
Bij de aardbei heeft de bloem veel afzonderlijke vruchtbladen die op de bloembasis of het bloemreservoir zijn ingebed. Het vlezige deel van het stukje dat we eten, is uitsluitend gemaakt van het bloemreservoirweefsel, dus het is een vals fruit.
In totaal bestaan er meer dan 1.000 verschillende soorten aardbeien waarvan er slechts een 100-tal in onze tuinen worden gekweekt.